هموطن، انتقاد کن!

حمایت از دولت اعتدال تا آنجا که به گسترش دموکراتیزاسیون و تقویت جامعه مدنی بیانجامد (چه در مناسبات بین‌المللی چه در حوزه اقتصاد چه در حمایت از توسعه فرهنگی و سیاسی) مفروض است. اما این همراهی نافی طرح مطالبات دموکراتیک و پیگیری تحقق حقوق مدنی و اساسی نیست. فهرستی اولویت‌دار از خواسته‌ها، پیش چشم ما گشوده است. فهرستی که در صدر آن، آزادی رهبران و زندانیان جنبش سبز قرار دارد؛ آزادی و امنیت احزاب و مطبوعات و نهادهای مدنی نیز. راه درازی وجود دارد تا زمانی که بخواهیم «مدافع وضع موجود» شویم.

رفع حصر، از مهمترین قول‌های دولت به مردم

به اعتقاد من در سال دوم شروع به کار دولت، آقای روحانی باید برای عملی کردن قول هایی که در دوره کاندیداتوری و پیش از پیروز شدن در انتخابات به طرفدارانشان داد خیلی جدی بیندیشند. چون این ها توقعات ملی ایجاد کرده و اعتماد ملت باید حفظ شود تا با همکاری دولت و ملت بتوانیم بر مشکلات عدیده اقتصادی و امنیتی و فرهنگی و سیاسی مان فائق شویم.

چرا شعار «مرگ بر آمریکا» ابدی نیست؟

می‌‌‌‌بینیم که هیچ ‌کدام از دو شعار مرگ بر آمریکا و زنده‌باد دموکراسی بی‌وجه نیستند و کاش می‌شد این دو شعار را با اعتنا به صلاح ملت و اهتمام به اصلاح امور کشور جمع کرد. این جمع در نظر عقل ظاهراً منعی ندارد، اما تجربه می‌‌‌‌گوید که صاحب عَلَم شعار مرگ بر آمریکا از لیبرالیسم و لیبرال دموکراسی بیزار است و علاقه‌ای به سیاست صلاح و اصلاح و مجالی برای پرداختن به آن ندارد.

شعارم این بود که کسی را به زور به بهشت نمی برم

فقط آمده بودم که دین خود را نسبت به جامعه ، کشور و خدایم ادا کنم. گفته بودم که به هر بهایی ولی نه به هر شیوه ای تلاش خواهم کرد نگاهی اخلاقی، علمی و انسانی به سیاست داشته باشم ، در برابر مردم صادق و صریح و صمیمی ، در مقابل مخالفان صبور و در دفاع از آزادی ، کرامت و حقوق اساسی مردم با صلابت خواهم بود

عدو شود سبب خیر اگر خدا خواهد

ظهور و رشد داعش، ریشه ای عمیق در متحدان عربی آمریکا و انگلستان دارد. متحدانی که از اختلاف ایران و غرب در دهه های گذشته بیشترین بهره سیاسی و اقتصادی را بردند و به میزان فقر و گرفتاری کشور و مردم مان، از منافع مستقیم و غیر مستقیم سرزمین ما بهره مند شدند. در این میان نمی توان از نقش تخریبی و ویران گر دولت پیشین که در راستای منافع اعراب و اسرائیل – خواه عالمانه یا جاهلانه – انجام شد، یادی نکرد.

آقایان شرم بر شما!

هنگامی‌که انسان اوضاع همسایگان را می‌بیند خدا را شکر می‌کند که در ایرانِ ما خوشبختانه از این خبرها نیست. این خوشحالی نسبی اما متاسفانه دیری نمی‌پاید، وقتی که حال شما از رفتارهای غیراصولی بنام اصول‌گرایی گرفته می‌شود: کش دادنِ سیاستِ انسداد و انحصار و حصر و حبس و اعدام و اختلال (در تجمعات) و …از همه کوچک‌تر، مردم‌آزاری به بهانهٔ «امنیتِ اخلاقی»، با گرم شدن هوا و نزدیک شدن ماه مبارک رمضان!

تاوان تشویق به شرکت در انتخابات

معتقد نیستم که روحانی به وعده هایش عمل نکرد بلکه ایمان دارم عده ای می خواهند این وطن، وطن نشود. پیام سادست و شفاف؛ به کشورتان باز نگردید؛ ایران ملک انحصاری ما شده است. در انتخابات شرکت نکنید، مشارکت سیاسی نداشته باشید. انتخاب نکنید. هیچ چیز عوض نشده در بر همان پاشنه می چرخد. تاوان انتخاباتان را می دهید.

باطله نیستیم

پس از کودتای آشکار و عریان در کشور، البته از طریق انتخابات ریاست جمهوری، برای آنکه کسی در برابر شعبان بی مخ های عربده کش، چه در سطح حاکمیت و چه در سطح جامعه ، حتی رو ترش نکند، بسیاری از فعالان سیاسی اصلاح طلب و دوستان ما را دستگیر کرده اند و در جست و جوی خانه به خانه دیگران برآمده اند.

جنبش سبز و افق آینده

«جنبش سبز» از پایدارترین جنبش های تاریخ معاصر بوده، و با گفتمانی نو و در قله تکاملی تاریخ ایران ایستاده است

حدیث تلخ جدایی!

بازجویت بارها گفته بود که نمره هدی در میان ملی-مذهبی ها ۲۰ است و چه خوب شناخته بودت. برای آینده یک دنیا طرح داشتی. به قول خودت به سیر مدنی رسیده بودی؛ و آن را به مراحل پخته تری رسانده بودی و نه در کتاب و کاغذ٬ بلکه در زاهدان این سیر را به آزمون گذارده بودی و با آن خط منظم و ساده‌ات که احتیاج به باز نویسی و ویرایش نداشت؛از آن یاداشت برمی داشتی. که پس از بازداشتت آنها را نیز با خود بردند.دریغ که تو را چه زود از ما گرفتند.

۲۴ خرداد و چند نکته

روحانی اگر بخواهد مجلس آینده را با خود داشته باشد باید بیشتر با مردم سخن بگوید و با آنان در جهت رفع مشکل معیشتی شان که روز به روز بدتر از قبل می شود شفاف تر گفت وگو کند. باید بیش از این که تا کنون نشان داده است چهره ای مردمی داشته باشد و در تعامل با مردم بهتر از وضع موجود ظاهر شود.

آقای لاریجانی! این، قطعاً راه بهشت نیست

بعد از آنکه مدتی قبل، چند روزی وقت، امکانات و نیروها صرف مجادله بر سر این شد که بهشت رفتنی است یا بردنی؟ و البته این جدال راه به جائی نبرد و فقط مقداری بر حیرت ها افزود، سروصداها خوابید و مباحث دیگر مطرح شدند.

۲۳ خرداد ۱۳۸۸

نشسته بودم سر میز و تند تند اخبار اینترنت را چک می کردم. بله بازداشت ها شروع شده بود. اخبار عجیبی که خارج از انتظار نبود اما با خوش خیالی ما فاصله زیاد داشت. همسرجان از شدت خستگی بیهوش شده بود. فاطمه تازه از راه رسیده بود و من تلگرافی شرایط را برایش گفته بودم و او با ناباوری نگاهم کرده بود و رفته بود به اتاق خودش. گفتم: لباست پوشیده باشد هر آن می ریزند این جا برای بردن بابا!

این روزها انگار روز حساب است

این روزا انگار روز حسابه؛ کلی اخبار به گوش میرسه از اینکه واقعا آنچه که مردم در ۵ سال پیش میگفتن و بابتش هزینه دادن درست بوده؛ مردمی که بعضیاشون از بین ما رفتن، بعضی هاشون ناجوانمردانه حبس کشیدن بابتش و آزاد شدن، بعضی ها هم بالاخره به دانشگاه برگشتن و بعضی ها هم هنوز …..

ادامه حیات جنبش سبز

پنج سال از سر بر کشیدن جنبش سبز می‌گذرد. جنبش اجتماعی و اعتراضی که در متن رقابت‌های انتخاباتی ۱۳۸۸ خودیابی کرد و با کودتای انتخاباتی به خیابان آمد. پنج سال پس از تولد جنبش سبز، دو نامزد معترض به نتایج انتخابات ریاست جمهوری و ده‌ها نفر دیگر از فعالان ستادهای انتخاباتی آنان و همراهان جنبش سبز، محبوس‌اند. دولت دوم احمدی‌نژاد نیز با وجود اعتراض غریبی که ماه‌ها کش یافت، تا انتهای زمان قانونی، مستقر ماند.

اندرباب سقوط موصل و صعود داعش

باید پذیرفت که جنس داعش از همان فلز القاعده نیست. داعش بر خلاف القاعده که جهاد را مستمسک ترویج باوری متصلب از وهابیت نموده است، به زمین و «قلمرو» می اندیشد. در حقیقت داعش به دنبال امارت و خلافت است نه رویای صرف جهاد و تبلیغ.

پنج سال پس از تولد جنبش سبز؛ روندگان «راه سبز امید» پا پس نگذاشته اند

در بیانیه شورای هماهنگی راه سبز امید آزادی زندانیان سیاسی، و در صدر آن، آزادی سه همراه صبور و آزاده جنبش سبز، رفع محدودیت‌های غیرقانونی و نگاه امنیتی علیه فعالیت احزاب و گروه‌ها، و جنبش‌های اجتماعی، گسترش فضای گفت‌وگوی اجتماعی و گشایش در فضای مطبوعات و امنیت روزنامه‌نگاران، مطالباتی انسانی و قانونی و موجبی بس موثر برای تحقق آرامش و وفاق و همدلی اقشار گوناگون جامعه جهت بازسازی ایران و توسعه و آبادانی کشور و نیز رهانیدن ملک و ملت از تهدیدهای گوناگون عنوان شده است.

۵ سال مقاومت جنبش سبز و آینده آن

علی کشتگر، فعال سیاسی و نویسنده، در یادداشتی به مناسبت سالگرد ۲۲ خرداد از نظرگاه خویش به جنبش سبز و آینده‌ی آن پرداخته است. او معتقد است: زهرا رهنورد، میرحسین موسوی و مهدی کروبی در این ۵ سالی که از کودتای انتخاباتی ۲۲ خرداد ۸۸ می گذرد همراه با تحمل محرومیت ها و رنج های شرایط غیرانسانی اسارت و حصر، روزبه روز بزرگتر شده اند. آنها امروز مورد احترام اکثرایرانیان و اغلب گروههای متفاوت سیاسی و عقیدتی ایران اند.

سردار! حالا وقت دلواپسی است

اکنون وقت آن است که یک بار دیگر سپاه به جایگاه اصلی خود برگردد. این بار مساله نه دلواپسی برای مذاکرات هسته ای است که همگان می دانند سیاسی بودن این دلواپسی بیش از ماهیت اصلی اش است، و نه دلواپسی برای تعدادی بدحجاب است. این بار دوباره مرزهای میهن نشانه رفته است. ناامنی در کشور همسایه، ناامنی در خانه است.

بی‌صداقتی، بی‌تقوایی، بی‌انصافی

این عزیزان، اسلام را نزد برخی جوانان، ناتوان از پاسخگویی جلوه دادند، زیرا این پرسش را پدید آوردند که مگر کلارک چه حرفی دارد که به جای آنکه پاسخش را بدهند راه را بر او می‌بندند؟! کلارک را که در قم تحت تأثیر استدلال اساتید فلسفه قرار گرفته بود و می‌توانست حتی پیام‌آور قدرت تفکر فلسفی شیعی در جهان فلسفی غرب باشد، تبدیل به کسی کردند که از ایرانیِ مذهبی چنین برداشتی پیدا کند که حتی تحمل شنیدن نظر مخالف را ندارد. اگر استادی از حوزه و دانشگاه به یک دانشگاه آمریکایی برود و ببیند عده‌ای جلوی در ورودی تجمع کرده و مانع از برگزاری برنامه او شده‌اند چه پیامی را برای ما ایرانیان خواهد آورد؟