• صفحه اصلی
  • » سایه‌ی یک نامه بر اجلاس فردای خبرگان...

» گفتار

سایه‌ی یک نامه بر اجلاس فردای خبرگان

برخی اما می‌گویند کروبی خود نیز سهمی در این دیوارِ کج دارد؛ البته که دارد و خود نیز می‌نویسد: «تردیدی نیست که همه‌ی ما به میزان سهم و نقش‌مان باید مسئولیت خود را پذیرا باشیم». اما از یاد نبریم که او حتی وقتی در اوج قدرت بود نیز شجاع و صریح نامه می‌نوشت و انتقاد می‌کرد؛ تا امروز از او ۶۷ نامه و ۲۶بیانیه در طی ۳دهه، به جا مانده که پارسال در کتاب «نامه‌ها» جمع‌آوری و منتشر شده است

کروبی اینها را قبلا نگفته بود؟

. اما قبل از ارائه پاسخ تحلیلی به آن، ذکر این موضوع مفید است که مهدی کروبی یادآوری های نامه اخیر خود را، با اندکی جزئیات کمتر یا بیشتر، در زمان های گذشته هم انجام داده. البته در زمان هایی این یادآوری ها را انجام داده که شبکه های اجتماعی، به گستردگی هم اکنون نبودند و طبیعتا بسیاری از موضوعاتی که گفته و نوشته می شدند، به اندازه امروز در افکار عمومی بازتاب نمی یافتند

سیاست عملی کروبی «اصلاحات ساختاری» است

بخش مهمی از مصادیق نقطه محوری نامه کروبی در باره استبداد و خودکانمگی فردی به قوه قضائیه بر می گردد که آن را «محورظلم و تعدی به مردم» می داند. او در این بخش مثالهای متعددی از تعدیات قوه قضائیه به میان می آورد: نرگس محمدی و عبدالفتاح سلطانی و قاسم شعله سعدی و … .

پشت پرده یا روی پرده؟

رئیس جمهوری که موانع و معضلات رسمی و علنی کارآمدی دولت خود را نادیده می‌گیرد و تصویری “دل خوشکنک” از اوضاع ترسیم می‌کند؛ خود مانع تحرک خود است؛ بنابراین، اصلاً نوبت به پشت پرده نمی‌رسد که بخواهیم آن را عامل ناکارآمدی آن تلقی کنیم!

نقد رهبری به کشور کمک می‌کند

با یک کلی‌نگری دو گرایش اصلی درباره‌ی ارزیابی عملکرد رهبری وجود دارد. یک گرایش که اغلب، منتقدانِ بیرون از مرزها آن را مطرح می‌کنند و تمام مشکلات کشور را به رهبری نسبت می‌دهند و یک گرایش داخلی که تمام نقاط قوت را به رهبری منتسب می‌کند و مشکلات را به دیگران. آن‌چه به رهبری و جامعه کمک می‌کند هیچ‌کدام از این دو گرایش نیست و این روند می‌تواند با نقد منصفانه، دلسوزانه، محترمانه و خیرخواهانه تغییر کند

از لجاجت با خواست مردم دست بردارید

این برخورد با شعله سعدی که تمام اعمال و گفتارش مدنی است چه توجیهی دارد؟ هم در انقلاب بوده و هم نماینده مجلس بوده و اتفاقا هر وقت که نیاز به دفاع از قانون اساسی و حاکمیت بوده وی در آنجا حاضر بوده حتی در بند ۳۵۰ …

نزاع چکمه و نعلین در فیضیه

در ابتدا، روحانیت و مراجع طرفدار حاکمیت، از تولیدات نسل جدید «چکمه و نعلین پوش» ها، احساس نگرانی نمی کرد و چه بسا این محصولات جدید را حامی خویش و حامی حاکمیت می پنداشت. اما اندک اندک، زمانی که نظامیان، به تولید انبوه نعلین های مورد نیاز خویش رسیدند، دیگر چکمه هاشان «ولایت نعلین ها» را به سادگی نمی پذیرفت. این جا بود که حتا روحانیت طرفدار حاکمیت، نیز احساس نگرانی کرد

نوستالژی بربادرفته

به نظر می‌رسد این اصول در دوره اصلاحات با تکیه بر محوریت توسعه سیاسی به فراموشی سپرده شد و غفلت از آن باعث ایجاد بحران مالی عظیمی در ایران شد. این بحران مالی که در دوره دولت‌های نهم و دهم نطفه‌اش در ایران گذاشته شد به رشد قارچ‌گونه بانک‌ها و موسسات اعتباری به نوعی سرمایه سالاری بی سابقه در کشور منجر شد. سرمایه‌سالاری همه آرمان‌ها و تحرکات انقلاب اسلامی ۵٧ را به سخره گرفت و اکنون نیز در برابر پیوستن ایران به کنوانسیون پالرمو فارغ از اینکه شورای نگهبان باید موشکافی لازم برای انطباق با شرع را مد نظر قرار دهد، مقاومت می‌کند

وقتی دادنِ تلفات آسان می‌شود

به‌راستی ارزش زندگی انسان‌ها در محاسبات سیاسی-نظامی چقدر است؟ در یک عملیات، رسیدن به اهداف تعیین‌شده و نتایج به‌دست‌آمده مهم است یا هزینه‌ها و از‌دست‌رفته‌ها نیز محاسبه می‌شود؟ اگر تحلیل‌گران سپاه عملیات کربلای پنج را یک عملیات موفق و بزرگ می‌دانند در تحلیل‌شان تا چه حد میزان شهدا و مجروحین را دخالت می‌دهند؟ در تحلیل‌های منتشرشده چنین بررسی‌هایی نمی‌بینیم.

چرا در مورد تجمع قم از سپاه توضیح خواسته شد؟

واکنش تند دو مرجع تقلید به گردهم آیی روز پنجشنبه طلاب، در فضای عمومی بیش از هرچیز دفاع از دولت در مقابل شعارهای نوشته شده بر روی برخی از پلاکاردهای مراسم تلقی شده است. این در حالی است که بخش مهمی از واکنش مراجع، از زاویه دفاع از جایگاه خود و حوزه بوده. دفاع در مقابل سخنان جلسه‌ای که از قضا، با سخنرانی یک فرمانده عالی رتبه سپاه افتتاح شده است

با دغا و دغل در این لباس پناه گرفته ای!

تعجبی نیست که تاریخ طبری و ابن مخلب را اطلاعی نداشته باشی و به علما اهانت کنید، تعجبی هم نیست که چون کم می آورید و ضعف در استدلال دارید به قدرت پناهنده شده و بسرعت؛ پناهیان! می شوید به دامن شورای نگهبان! که می گوئید « شورای نگهبان بیدار باشد»! تعجب از این است که چرا با شما و چون شما از جمله احمدی نژاد و آخوندهایی که تابلوی «استخر فرح، انتظارت» را بر سر می کنند برخوردی نمی شود؟

حوادث قم و واکنش دو آیت‌الله

نمایندگان معمم و غیرمعمم این جریان، بخصوص در سال‌های اخیر، با هدف قرار دادن جریان‌های سنتیِ حتی مدافع حکومت در داخل حوزه، آنان را آشکارا به “سکولاریزم” متهم می‌کنند و عملکرد آنان را به چالش می‌کشند. تا هنگامی که این نوع چالش‌ها در حد حرف باشد؛ ظاهراً روحانیون ارشد حوزه را نگران نمی‌کند؛ اما جریان مذکور معمولاً با بهره‌برداری از بحران‌ها و بزنگاه‌های سیاسی، در صدد تحمیل ارادۀ خود بر دیگر جریان‌ها برمی‌آید و احتمالاً نگرانی از همین نوع کنش در این شرایط خطیر، دو روحانی مشهور را به موضع‌گیری صریح و علنی و بی‌سابقه علیه آنها واداشته است

گسست و ترمیم ارتباط احزاب با طبقه کارگر / با نگاهی به اعتراضات کارگران نیشکر هفت تپه

کی از بارز‌ترین خصلت‌های جامعه مدنی وجود سازمان‌ها، سندیکاها و اتحادیه‌های کارگری، دانشجویی و سایر اقشار اجتماعی است. هنگامی که سازماندهی طبقه کارگر حول تشکل‌های کارگری وجود نداشته باشد، اعتراض‌ها شکلی افسارگسیخته و غیرقابل پیش‌بینی به خود می‌گیرد. در این بین ممکن است که کارگران و طبقه فرودست اقتصادی که رفاه، اولویت اصلی آنهاست به شعارها و اقدامات سیاسیون نیز بدبین می‌شوند. اگر مساله بسیاری از احزاب سیاسی در شرایط فعلی آزادی، رفاه و امنیت است؛ برای طبقه کارگر اولویت اصلی رفاه، امنیت و پس از آن آزادی است

عباس عبدی: اسناد املاک نجومی شهرداری محرمانه نبوده است/ مبارزه با فساد، عمل می‌خواهد نه حرف

ب هنگامی که آقای یاشار سلطانی اقدام به انتشار نامه مربوط به آنچه معروف به املاک نجومی کرد، انتظار می‌رفت که با تشویق مواجه شود. ولی نه تنها چنین نشد، بلکه دچار حبس و بازداشت شد و پس از مدتی که با قرار آزاد شد، هفته گذشته آخرین دادگاه وی نیز برگزار شد و منتظر صدور حکم است و این همان نیم‌کرداری است که باید منتظرش باشیم. این در حالی است که هنوز از سرنوشت اصل آن واگذاری‌های غیرقانونی و احکام صادره خبری نیست

امام علی و «رعایت حقوق شهروندی»

«تحقیر» و «تبعیض» نسبت به هر قشری، نژاد، جنس، سن و گرایشی آثار ویرانگری در پی دارد. مهم‌ترین آنها در نظر امام، تشویق هرچه بیشتر صاحبان قدرت و خودی‌ها به فساد، ظلم و تضییع حقوق روزافزون دیگر شهروندان از یک سو، و یأس و ناامیدی از حاکمیت از سوی تحقیر شدگان و کسانی است که دستشان از قدرت کوتاه است.

لغو نظارت استصوابی گام اول نجات ایران

اهالی “خانه ملت”، اکر می خواهند نام نیکی از آن ها در تاریخ به یادگار بماند، ضرورت دارد به این نکته اساسی توجه کنند که در شرایط موجود کشور، در عمل هیچ گونه اصلاح ساختاری در ایران ممکن نیست، مگر این که در گام اول از گردنه نظارت استصوابی عبور کرده باشیم

به جای خبرگان!

رهبری با کدام منطق و تجربه، با قاطعیت می‌گوید: «همه مردم ایران بدانند: جنگ نخواهد شد و مذاکره نخواهیم کرد»؟ آیت‌الله خمینی هم هنگام حمله صدام با همین قاطعیت گفت: «دزدی آمده است سنگی انداخته و فرار کرده، رفته است سرجایش. دیگر قدرت اینکه تکرار بکند ندارد/مردم هیچ اعتنا به شایعه‌ها نکنند» (۳۱شهریور۵۹) اما دیدیم که «قدرت اینکه تکرار بکند» را داشت و ۸سال طول کشید تا همه بفهمند حرف‌های منتقدان شایعه‌ نبود

برای نرگس خانم

به خدا اینجا و آنجا توفیر بزرگی هم ندارد. آنجا دست کم وجدان آدمی آرام است؛ اما اینجا مثل مرغ سرکنده اما دست و بال بسته، خود را به این سو و آن سو می‌زنیم و چهره به خون دل رنگین می‌داریم که مبادا کسی گمان کند حال‌مان عالی نیست! با این همه ما حال‌مان عالی است تو هم سعی کن حال‌ات عالی باشد

«مصافحه با نامحرم»

اگر موجب هتک می شود، اشکالی ندارد؛ دست بدهید». آیت الله منتظری گفتند: بعد آقای بروجردی فرمودند: «من تعجب می کنم که فقهای ما ادلّه نظر را حمل کردند به صورت ریبه؛ چرا در ادلّه لمس این انصراف را قائل نشدند

مصادیق اقدام علیه امنیت ملی

ضبط و پخش اعترافات تحت فشارِ مائده هژبری، قریب به هفت ماه بازداشت شریف‌ترین فعالان محیط زیست و حافظان اقلیم ایران (اعضای بزرگ‌ترین گروه فعالان مدنی ایران)، بازداشت دوتابعیتی‌های ایران‌دوستی که سرمایه‌های اقتصادی و تجربی‌شان را در خدمت بهبود زندگی ایرانیان درمی‌آورند، سو مدیریتِ تاسف‌بار بحران ارز، تداوم زندان مدیران کانون صنفی معلمان و وکلای حقوق بشر، فیلترینگ تلگرام و توییتر و زمزمه‌ی فیلترینگ اینستاگرام با ده‌ها میلیون کاربر و تداوم حصرهای خانگی و رسانه‌ای‌ است که بر نارضایتی و ناامیدی گروه‌های اجتماعی بزرگ می‌افزاید و مهمات جنگ رسانه‌ای می‌شود؛ آن‌هم در شرایطی که شدیدا و فورا به اجرای بسته‌های عملی و کارسازِ کارایی‌ و اعتماد‌افزا، فسادستیز و تقویت‌کننده‌ی امید اجتماعی و سیاسی توسط اصلاح‌طلبان، دولت و سایر نهادهای حکمرانی نیازمندیم