تفاوت حکومت دینی با حکومت فاشیستی

با قدرت نمی‌توانید ایمان را بسازید شاید با داشتن قدرت بتوان خیلی کارها کرد خیلی چیزها ساخت اما ایمان را نمی‌شود چون ایمان چیزی از جنس عشق است و عشق هم به زور در کسی ‌ایجاد نمی‌شود

الگوی صبر و عدالت طلبی

زندگی آن حضرت(س) سرشار از کرامت و فضایل انسانی و صفات پسندیده است که عظمت روح و اصالت عقیله بنی هاشم را می‌نمایاند. نام و یاد حضرت زینب(س) با صبر و فداکاری، همچنین شورانگیزترین حماسه تاریخ بشریت– عاشورا -درآمیخته و راهنمای آزادگان و شیفتگان حق و حقیقت است. یاد و نامی که شعله عدالت طلبی را زنده نگه داشته و الهام بخش صبوری در راه حق و حقیقت است

به جای تهدید، آمار شهدا را اعلام کنید

کاش یکی از این عزیزان در این زمینه شفاف‌سازی می‌کرد. مگر می‌شود نتایج یک عملیات را بررسی کرد و میزان شهدا‌، مجروحین، مفقودین و اسرای آن عملیات را در بررسی‌ها دخالت نداد؟ اگر بنیاد شهید آمار شهدای سه ماه آخر سال ۱۳۶۵ را اعلام کند، تا حدود زیادی می‌توان درستی آمارهای ارائه‌شده در منابع سپاه‌ درباره‌ی این دو عملیات را بررسی کرد

تکلیف نامشخص رئیس جمهور ایران با وزارت اطلاعات

پیش از آن، سرمقاله ۱۱ آبان روزنامه ایران وابسته به دولت، با اشاره به اتهام دست داشتن ماموران ایرانی با چنین تلاش هایی نوشته بود: “اگر چنین ارتباطاتی بوده که به طور قطع خارج از اطلاع مسئولین کشور است، در این صورت باید یک اقدام جدی و قاطع انجام داد تا ریشه این رفتارهای خودسرانه سوزانده شود.” سرمقاله ایران، با ذکر اینکه “ضرورت دارد که دولت و شخص آقای روحانی قاطعانه و شفاف تا آخر ماجرا را بروند” خبر می داد: “شنیده شده که آقای رئیس جمهور در این مسأله تصمیم نهایی خود را گرفته است و باید در روزهای آینده شاهد نتایج آن باشیم.

آقای واعظی سلام بر شما

گاهی انسان در سختی ها و گرفتاری به فکر کمک گرفتن از دیگران می افتد و بعد از رفع گرفتاری؛ فراموش می کند که چه بوده و که بوده و ….. امید است گرفتاری هایتان کاملاً مرتفع شده باشد، اگر همین مقدار را از دار دنیا میخواستید که الحمدالله بدست آورده اید و به منصب رسیده اید که حتی در خواب هم نمی دیدید

شکنجه ممنوع!

آیت الله بهشتی دوباره پاسخ داد: «آقای مشکینی توجه بفرمائید که مساله راه چیزی باز شدن است.به محض اینکه این راه باز شد و خواستند کسی را که متهم به بزرگترین جرمها باشد یک سیلی به او بزند، مطمئن باشید به داغ کردن همه افراد منتهی می شود. پس این راه را باید بست یعنی اگر حتی ده نفر از افراد سرشناس ربوده شوند و این راه باز نشود جامعه سالمتر است». آیت الله منتظری نیز مهم ترین پاسخ را به ایت الله مشکینی داد: «اگر گناهکاری آزاد شود بهتر از این است که بیگناهی گرفتار شود»

از کهریزک تهران تا بازداشتگاه امنیتی در خوزستان

دولتی که رئیس آن با جمله معروف “من سرهنگ نیستم، حقوقدان هستم” بر سر کار آمده، نباید از کنار این ماجرا با بی تفاوتی عبور کند. یک کارگر که حقوق عقب افتاده اش را طلب می کرده – و از این بابت حق داشته است – بازداشت شده است. تا بدین جای کار باید پرسید چرا کسی که حق خود را مطالبه می کند اساساً باید بازداشت شود؟ مگر در قانون اساسی نیامده است که اجتماع و راهپیمایی حق مردم است مگر آن که مخل مبانی اسلام باشد یا با حمل سلاح همراه شود؟

زخم رسوایی عمیق تر از آن است که با نیرنگ ها التیام پذیرد

علیرغم همه ی تلاش‌های مذبوحانه‌ای که انجام می دهند زخم رسوایی تقلب و کودتا که به دستور مستبد امروز ایران آقای خامنه ای صورت گرفته عمیق تر از آن است که با این نیرنگ ها التیام پذیرد. بنابراین هر چه بیشتر دست و پا بزنند بیشتر در باتلاق رسوایی فرو می روند

دشمن این خاک تویی

حکمرانی نامطلوب، ایران را در شرایط بحرانی قرار داده. با این همه بی تدبیری چرا ما هنوز هستیم و اگر چه با سختی، چرخ زندگیمان می گذرد ؟ چرا در این همه بحران غرق نمیشویم؟ به خاطر همین نهادسازها و نهادها در بطن جامعه مدنی است که به نیروی مقاومت در برابر روند تخریبی تبدیل شده اند. همین فعالیت های مدنی کوچک و بزرگ است که ایران را از خطر فروپاشی نجات داده

راهی که کشف شده است!

در چنین شرایطی از قضا طرف بازنده، حکومت‌هایند چرا که ای بسا شکنجه‌های موردی در نزد افکار عمومی به عنوان روشی فراگیر و سیستماتیک معرفی شود و مبانی مشروعیت حکومت را به چالش کشد. به نظرم مورد اسماعیل بخشی فرصت مناسبی است تا در بارۀ قانون دسترسی به وکیل تعیینی در بازداشت‌های سیاسی یا اصطلاحاً امنیتی تجدید نظر شود

جنگ همه علیه همه

فضای سیاسی و اجتماعی کشور که بیشتر از سوی مسئولین خط دهی می شود تنش زا و پر التهاب و مبتنی بر برداشتهای غلط و پیش فرضهای ناصواب است و تندروها زمام امور را بدست گرفته و بدون در نظر گرفتن عاقبت کار و مصالح و منافع ملی فقط خود را در نظر دارند، خطاهای خود را نمی پذیرند و از زیر بار مسئولیت گذشته و حال خود شانه خالی می کنند و ترسیم آینده بر اساس تفکرات آنها بسیار خوفناک است

از ۹ دی که گذشت، هیچ از آن یاد مکن

۹ دی ۸۸ و هیچ ۹ دی دیگری هرگز افتخاری برای نظام مقدس در پی نداشته و نخواهد داشت و امروز فقط چابلوسان و دلقکان و فرصت طلبان و تازه به دوران رسیده هایی دم از ۹ دی می زنند که اگر دفاع نکنند دودمان شان بر باد است. حال نظام مقدس با کدام توان می خواهد ۹ دی را حماسه بنامد در جایی که وقتی سردار همدانی، یکی از سرداران سپاه در مصاحبه اش می گوید ما پیش از عاشورای ۸۸ اراذل و اوباش را جمع کرده و در مدارس تهران که اجاره کرده بودیم آموزش و آماده باش دادیم تا در روز عاشورا به خیابان بیایند و مخالفان را سرکوب کنند

انتصاب لاریجانی معنی دار است؟

پایان دادن به نهاد های انتخابی هم هنوز ممکن نیست. کار به جای رسیده است که هر انتخابی از سوی مردم برای رهبری نظام تهدید قلمداد می شود.تازه انتخاب هایی که مطلوب مردم هم نیست بلکه امری نا گزیر بوده است

رسیدن جامعه به آستانه‌های تحریک

مجموعا اینکه باید در نظر داشت وقتی جامعه به سمت همگرایی در واکنش‌ها پیش می‌رود احساس اعتماد به نفس بیشتری در روحیه جمعی پدید می‌آید که زمینه مناسبی برای هر نوع تحرک است. در این شرایط دولت مهم‌ترین و سنگین‌ترین وظیفه را برعهده دارد. از یک سو باید با نیروهایی که میل به سرکوب بیشتر دارند مقابله کند، از سوی دیگر باید برای ایجاد آرامش و ثبات در سطح جامعه فعال باشد. بی‌توجهی به این وضعیت و یا کوتاهی در انجام وظایف در هر دو سمت ماجرا می‌تواند برای جامعه بار دیگر خطرآفرینی کند.

مرز قاطعیت و حماقت

سرانجام، همزمان یکی از فحاش‌ترین روحانیان علیه معترضان سال۸۸ را به ریاست مجمع تشخیص مصلحت رسانده‌اند. خودشان می‌دانند که صادق لاریجانی⁩ حتی در میان اکثر اصولگرایان هم منفور و -یا در بهترین حالت- مکروه است! اما خامنه‌ای گمان می‌کند هر چه منفورترها را بیشتر در مسند نگهدارد و بر صدر بنشاند رهبرِ قاطع‌تری به نظر می‌رسد! این یعنی هرچه از عمر این نظام می‌گذرد مرزها ی «قاطعیت» و حماقت، بیشتر با هم می‌آمیزند

منطقه آزاد انسانی، راهی برای کاهش شکاف با جامعه ایرانی دور از وطن

در میان مشکلات و مسایلی که ایرانیان خارج از کشور با آنها روبرو هستند، این نوشته بر یک موضوع خاص و البته بسیار مهم و راهگشا چه از نظر انسانی و اخلاقی و چه از منظر اعتماد سازی متمرکز است: راه حلی برای مهیا کردن امکان دیدار ایرانیان خارج از کشور با خانواده هایشان از طریق تشکیل منطقه آزاد انسانی و مذهبی

چند نکته در پاسخ به ادعاهای علم‌الهدی

وقتی آقای علم‌الهدی و همفکرانش از عبارت« فتنه» برای یک‌پدیده اجتماعی و سیاسی استفاده می‌کنند یعنی آن واقعه را نه از دریچه عِلّی و معلولی و با معیاری علمی و جامعه‌شناسانه که با برچسب و نگرشی توام با اکراه می‌نگرند

هاشمی شاهرودی استاد آیت الله خامنه ای یا مقلد او؟

مرحوم شاهرودی وقتی برگزیده شد، ابتدا ساده انگار بود و گمان می برد می تواند “ویرانه” ای را که به إرث برده بازسازی کند، اما هرچه گذشت دریافت که کاره ای نیست، به ویژه در برخورد با پرونده های سیاسی و مطبوعاتی. در ابتدای امر به روزنامه نگاران، وکلا و حقوقدانان دو وعده مهم داد؛ چند شعبه ای کردن دادگاه مطبوعات، تعویض جلاد روزنامه ها و قاتل روزنامه نگاران

نقشه‌ی سرقت

زنگنه خطاب به رهبری: “می‌دانید چه شده است؟ مثل این است که در یک بازی فوتبال، داور وسط بازی را قطع کند، چراغ های استادیوم را هم قطع کند و بعد از یک دفعه بگوید نتیجه ۳ بر هیچ!”/نمایندگان نامزدها با توجه به شواهد همدستیِ شورای نگهبان با دولت احمدی‌نژاد، درخواست ابطال می‌کنند

گرفتاریِ مدام در “ابتذالِ شر” و “شرِ ابتذال”(نکته‌ای پیرامون رفتار پرخاش‌جویانه‌ی نماینده‌ی سراوان)

“ابتذال” را “بی‌ارج ساختن و پستی”، ترجمه کرده‌اند. گرفتار آمدن در چنبره‌یِ چنین پدیده‌ای، بی‌گمان هولناک است و ویران‌ساز. شرّی است بزرگ. جامعه‌ای که دچار به این پدیده شده باشد، مبتلا به “شرّ ابتذال” است و رنجور از آن. “فسادِ فراگیر” در یک جامعه، با گرفتاری آن در “شرّ ابتذال” آغاز شده و پس از طبیعی جلوه دادنِ آن شر و مکرّر ساختنش در ساحت‌های گوناگون، حسّاسیّت مردم را نسبت به آن پدیده از بین برده و با عادی جلوه دادنِ چنان شرّی، وضعیّت “ابتذال شر” را به وجود می‌آورند. توجیهِ مرتکبان شر نیز همواره این بوده که “اگر هرکس دیگر هم می‌بود، آن شر را مرتکب می‌شد و این‌چنین از مفهوم شر، اعاده‌ی حیثیّت می‌کنند