یاد و نام مصدق همچنان بر پیشانی بلند تاریخ ایران می‌درخشد

توسعه‌ی سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی بدون امنیت و صلح درون و برون ممکن و مقدور نخواهد شد. از جامعه‌ی درگیر خشونت و ناامنی و تحت فشار تبعیض و بیعدالتی نمی‌توان انتظار داشت قدم در راه توسعه‌ی همه‌جانبه بگذارد. این یک اصل کلی است. علاوه بر صلح و امنیت، از دیگر لوازم توسعه، آگاهی مردم و قبول حق تعیین سرنوشت آن‌هاست.

دوران کرونا (۲۵)؛ واگرایی نیروها؛ حزب جمهوری ـ بنی‌صدر (۴)

شکست حزب جمهوری اسلامی در انتخابات ریاست جمهوری برای رهبران این حزب ثقیل بود. شکایت به آیت‌الله خمینی برند. امام آنها را ضمن دلداری تشویق کرد در انتخابات مجلس فعال شوند تا شاید تعادلی در قدرت سیاسی ایجاد شود. اکثریت مجلس را حزب جمهوری اسلامی گرفت. شروع مناقشه و چالش با آقای بنی‌صدر شروع شد.

دوران کرونا (۲۴)؛ واگرایی نیروها؛ قبض و بسط، رجوی ـ بنی‌صدر (۳-۲)

از رجوی این توطئه‌ها، بعید نبود. او در زندان و مخصوصاً بعد از کودتای تقی شهرام، عملکرد حذفی خود را با مجاهدینی چون مهندس میثمی، دکتر رستگار، دکتر محمدی گرگانی و… نشان داده بود و خود بنی‌صدر بارها، سازمان را استالینیستی نامیده بود. ولی از رهروی راه مصدق که عمری ۱۵ ساله را در فرانسه‌ی دمکراتیک گذرانده بود این عمل، کودتا نبود؟

آلوده کردن مساله حقوق بشر به تسویه‌حساب‌های سیاسی

ما سال‌های سال است عواقب محرومیت از یک دادگستری مستقل را به چشم دیده‌ایم. از همان انقلاب مشروطه که شعارش برپایی «عدالت‌خانه» بود تا به امروز، ایرانیان حسرت یک نهاد قضایی مستقل، فارغ از جدال‌های سیاسی را با خود به دوش کشیده‌اند. حال شاید بتوان گفت که مباحث مربوط به حقوق بشر، درست به مانند دادگستری و دستگاه قضاوت، و ای بسا، ده‌ها مرتبه بیشتر از آن در برابر افیون سیاست‌ورزی آسیب‌پذیر هستند

آمریکا، ایران و شورای امنیت سازمان ملل متحد

مهدی نوربخش هفته گذشته شورای امنیت سازمان متحد، تلاش دولت ترامپ را برای تمدید تحریم تسلیحاتی ایران عقیم گذاشت. شاید در تاریخ آمریکا کم سابقه بود که دولت این کشور در یک مجمع بین المللی اینگونه با شکست روبرو شود. اما در حالی‌که باید به شکست دولت ترامپ و ریشه‌های آن توجه کرد، هم زمان […]

وجدان بیدار انقلاب

استبداد ستیزی، دفاع از حقوق مردم و پاسداری از آرمان ها و ارزش هایِ دینی، اصول بنیادین زندگی و اندیشه سیاسی آیت الله منتظری بود. کارنامهِ وی، نشان می دهد که نه تنها از پیگیری این آرمان ها باز نایستاد، بلکه سختیها و ناروایی های روزگار را در راه پاسداری از حقیقت و دفاع از حقوق مردم برخود رواداشت. او هیچ گاه حقیقت را قربانی مصلحت نکرد و در ایستادگی در برابر استبداد و ستیز با ستم، استوار و پایدار ماند.

دوران کرونا (۲۳)؛ واگرایی نیروها؛ قبض و بسط، رجوی ـ بنی‌صدر (۳-۱)

حدود سه ماه بعد از استعفای دولت موقت، بنی‌صدر در بهمن ۱۳۵۸، رئیس‌جمهور شد. در همان بهمن ۱۳۵۸، در مصاحبه با لوموند گفت: «قبل از وحدت با سازمان مجاهدین خلق، باید مصاحبه‌ای تلویزیونی با مسعود رجوی راجع به اخلاق و استالینیسم داشته باشم.» در جاهای دیگری هم گفته بود که: «[مجاهدین] اسلام را با استالینیسم قاطی کرده‌اند.»

روان مان را «کاشان» کنیم!

بارها از کنار کاشان رد شده ای. وقتی از کنار شهر عبور می کنی هیچ نشانه و علامتی نیست که تو را به سوی خود بخواند. چشم ات را بفریبد یا به قول آن تصویر سازی ابتهاج «از دور می فریفت دل تشنه ی مرا، چون بحر موج می زد و لرزان چو آب بود» هیچ به ذهن ات خطور نمی کند بهشتی چون باغ فین و تپه های سیلک داشته باشد. هفتصد خانه مثل عامری ها و بروجردی ها در دل اش مرجانی کند. دور نما شهر ساکت و خاموش است چون خانه های اش..

دوران کرونا (۲۲)؛ واگرایی نیروها؛ شورای انقلاب (۳)

قدرت جاذبه فوق‌العاده دارد و صاحبان قدرت به توانایی خود در حکمرانی مطلوب توجه نمی‌کنند. به حکمرانی فقط توجه دارند. معدود انسان‌های فرهیخته‌ای در تاریخ بوده‌اند که ناتوانی خود را اقرار و کار را به انسان‌های توانا واگذار کنند. به همین دلیل است که انتخاب مسوولان را به عهده‌ی مردم ـ از طریق انتخابات ـ گذشته‌اند تا دوران انتخاب مسوولان محدود و مسوولیت با مردم باشد.

زخم کودتا باز است

مجتبی نجفی میگویند کودتا را فراموش کنید. زخم باز فراموش شدنی نیست. وقتی کودتا شد کودتاچی ها در آن سوی مرزها گفتند این درسی برای ملل عقب مانده است تا بدانند تاوان ملی گراییشان تا چه میزان است. تا توان داشتند برنامه ریزی کردند. مصدق نه پرچم انگلیس را آتش زد نه شعارش مرگ بر […]

لازمه حکمرانی تدوین سناریوهای متفاوت و چندلایه است

بی‌نظمی ظاهری به لحاظ سیاسی و تغییر و تحولاتی که سرعتی دیوانه‌وار بخود گرفته را نمی‌شود بسادگی پیش‌بینی و مهار کرد. مفاهیمی مانند شرایط تک‌قطبی بعدازجنگ سرد و مناسبات کلاسیک دیگر موضوعیت ندارند و عملا شاهد گذار به سمت آنتروپی فزاینده هستیم.

علی خامنه‌ای قدرتش را چگونه حفظ می‌کند؟

وقتی حفظ نظام بالاترین ضرورت به شمار رود یعنی حفظ قدرت به هر قیمت ممکن واجب است این ذهنیت و این نگاه به قدرت به شدت ضد اخلاقی خطرناک و قدرت پرستانه است و لوازم ویرانگر آن بی شمار . از دروغ و فریب و خدعه گرفته تا چپاول و تاراج وغارت اموال ملت تا به فقر و مسکنت کشاندن بخش عظیمی از مردم وبر باد دادن حیثیت و نوامیس بسیاری از آنان و البته ریختن ظالمانه خون مظلومان جان به لب رسیدهٔ معترض یعنی متشبث شدن به استراتژی رسوای نصر بالرعب نه تنها مباح که لازم شمرده می شود .

واکاوی کودتای ۲۸ مرداد و احتمال تکرار آن

مصدق در واقعه ۳۰ تیر سال ۳۱ توانست گامی به سمت نشاندن استبداد در جایگاه قانون اساسی بردارد. با بررسی مجموعه اسناد درباره کودتای ۲۸ مرداد می بینیم که دوعامل اصلی روی این ماجرا اثر گذاشت، یکی از این عوامل برنامه ریزی بیگانگان بود. «انگلیس و آمریکا» توانستند با تکیه بر استبداد داخلی ایران این کودتا را برنامه ریزی کنند.

دوران کرونا (۲۱)؛ واگرایی نیروها؛ شورای انقلاب (۲)

دولت موقت می‌گفت که نهادهای انقلابی (کمیته‌ها، سپاه پاسداران، دادگاه‌های انقلاب، جهاد سازندگی و…) در کار اجرایی دولت موقت، دخالت کرده و مرتباً مسأله‌سازی می‌کنند. این نهادها از مراکز متعددی دستور می‌گیرند و اصلاً خود را مقید به رهبری اجرایی دولت موقت نمی‌دانند.

رادیکالیسمِ فاطمی…

«ده روز قبل از این‌که حکم اعدام دکتر فاطمی اجرا شود، آن‌ها در جریان حکم اعدام بوده‌اند و این احتمال را نیز می‌داده‌اند که شاید دکتر عفو شود. در آن زمان جمال امامی وکیل مجلس و دارای نفوذ در ارگانهای دولتی آن روز، علی‌رغم اختلاف نظرهایی که با دکتر فاطمی داشت، به دیدن شاه رفته و از شاه خواسته‌بود که حکم اعدام را لغو کند. او به شاه گفته‌بود که فاطمی بیمار است و چندین عمل بر روی طحال و قلب داشته و بهتر است که او اعدام نشود، ولی شاه به خواسته او توجه نکرد و حکم اعدام فاطمی اجرا شد»

اصل ۱۱۰ قانون اساسی و سخنان آیت الله مکارم شیرازی به عنوان مخالف در مجلس خبرگان قانون اساسی

قانون اساسی را باید برای هر مکانی و هر زمانی بنویسیم… این اصل که نوشته شده با همین شکل و صورت در دنیای امروز اصلا قابل اجرا نیست . بزرگترین دلیل صحت یک قانون قابل اجرا نبودن آن است.دنیا با همین سند خواهد گفت عده ای از علمای دینی نشستند و یک قانون اساسی که پایه ی حکومت خودشان را تثبیت می کرد نوشتند.امروز ممکن است مردم چیزی نگویند اما فردا این قانون را کنار خواهند گذارد

چرا امام علی حکومت خود را مقدس نخواند و نپنداشت که پیگیری عمومی فساد به قداست حکومت زیان می رساند؟

چرا امام(ع) در مبارزه با اختلاس و فساد خودی و غیرخودی نمی شناخت و بر سر یاران خود بی مجامله و تعارف فریاد می کشید؟ با وجود امکانات اندک آن روز نهاد دولت، امام(ع) چه تمهیداتی اندیشه بود که اخبار اختلاس را این اندازه دقیق رصد و دریافت می کرد و به موقع اقدام می کرد؟

کنکور یا شکنجه؟

یاللعجب! همین که چشمم به سؤالات افتاد سرم گیج رفت! مشتی اطلاعات حاشیه‌ای و غیرکاربردی و بی‌اهمیت را در کلافی غامض و مبهم و بی سر و ته و سرگیجه‌آوری در قالب گزینه‌های چهارگانه چنان در هم پیچانده بودند که فقط با رمل و اسطرلاب می‌شد در بارۀ درستی یا نادرستی‌شان نظر داد!

لذتِ پیکار (۱)

در آموختن از قانون‌مندی خود طبیعت؛ از همان‌جا که خطر برمی‌خیزد. نظام دفاعی بدن انسان در نبرد با انواع آلودگی‌ها و جرثومه‌ها، زهرها و انگل‌ها (میکرب‌ها، ویروس‌ها، باکتری‌ها، قارچ‌ها، و..)، مقاوم و نیرومند می‌شود. پس در منطق جدالی طبیعت، چالش شرط لازم قدرت در نبرد برای ادامه بقاست.

دوران کرونا (۲۰)؛ واگرایی نیروها؛ شورای انقلاب (۱)

اگر بحران‌های کنونی جامعه را به دوره‌ی اخیر تاریخ ایران، از ۱۳۴۲ به بعد محدود کنیم، ریشه‌ی بحران‌های کنونی در فاصله‌ی ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ تا اول تیر ۱۳۶۰، شکل گرفته‌اند. یعنی،۸۶۰ روزسرنوشت‌ساز یک ملت. یعنی در شورای انقلاب، دولت موقت، ریاست جمهوری بنی‌صدر، سازمان مجاهدین خلق، حزب جمهوری اسلامی و…