اراده ملی در تحقق ارقام بودجه یی

باید امیدوار بود نمایندگان محترم مجلس که اکنون فرصت کافی برای بررسی لایحه بودجه را دارند در زمینه محور قرار دادن آهنگ کندتری برای تعمیق بخشیدن به مشکلات ساختاری در بودجه ۹۳ گامهایی ولو ناچیز را بردارند تا مشخص شود یک اراده ملی برای اصلاح و تصحیح اشتباهات فاحش گذشته که در آن درآمدها به طرز افراطی اضافه بر آورد می شد، وجود دارد، تا ان شاءالله در یک زمان مناسب و در راستای طراحی یک نظام بودجه ریزی توسعه گرا با مشارکت همگان گام های موثرتری در آینده برداشته شود.

انصاف در نمایندگی

اعلام واکنش نمایندگان یکی از استان‌ها پس از تقدیم لایحه بودجه ۹۳ توسط دولت تدبیر و امید، از جهاتی مایه تعجب و ابهام است. پیش از ورود به این بحث، ذکر این نکته ضروری است که تقدیم لایحه بودجه بر اساس زمان تعیین‌شده در آیین‌نامه داخلی مجلس، اگرچه وظیفه منطقی دولت به‌شمار می‌رود اما حتما نمایندگان رفتار هشت‌ساله دولت گذشته در این بخش را از یاد نبرده‌اند!

جای خالی «روز ملی ایمنی مدارس»

روز ۱۵آذر سالروز وقوع حادثه آتش‌سوزی در دبستان دخترانه «شین‌آباد» است که جان تعدادی از دانش‌آموزان معصوم را گرفت و تعدادی دیگر هم دچار جراحات ناشی از سوختگی شدند و بخشی از تن ظریف آنها دچار آسیب جدی شد.

لزوم تصویب بدون بهانه بودجه

دولت در این زمان با محدودیت‌های جدی روبه‌رو است که دولت گذشته در سال‌های پیش با این مشکلات کمتر برخورد کرده بود. موضوع مهمی که در تسلیم بودجه مشخص است این که دولت در زمان قانونی و بدون تاخیر بودجه را به مجلس تقدیم کرده است و همچنین دولتی بر سر کار آمده که تفاوتی اساسی با دولت گذشته دارد و این تفاوت در پایبندی به قوانین معنا می‌شود که تفاوتی مشهود در رویه دولت تدبیر و امید با دولت گذشته است.

میزان الحراره ۱۶ آذر

محمدرضا ظفرقندی – رئیس سابق دانشگاه علوم پزشکی تهران از شانزدهم آذرماه ۶۰ سال پیش که اعتراض دانشجویان دانشگاه تهران به روند وابستگی و دیکتاتوری رژیم شاه با سرکوبی خونین و ددمنشانه مواجه شد، هر سال و بدون وقفه این روز تاریخی بعنوان نماد و شاخص حضور دانشجویان در عرصه های سیاسی و اجتماعی اقامه […]

۱۶آذر؛ بازخوانی هویت و حقیقت دانشجویی

دانشجو میزان‌الحراره فضای عمومی است که باید گذاشت احساس و ادراک او هوایی تازه بخورد. ۱۶ آذر که روز دانشجوست، روز بازخوانی هویت او نیز است، هویت او پویا و حقیقت‌جوست. این هویت در مستوری و در دورباش‌ها و کورباش‌ها نمی‌ماند، اگر بر آن درببندیم، از روزنه‌ها سر می‌گشاید، پس بهتر آنکه راه نظر و عمل را بر حقیقت دانشگاه و هویت دانشجو گشوده‌تر کنیم.

نقش دولت در نرمش قهرمانانه داخلی

حل و فصل مسائل بین المللی می تواند در اعاده اعتماد به نفس نظام موثر واقع شود، دولت در این زمینه نقش کلیدی داشته و دارد و باید با توجه به پشتوانه اصلی‌اش که همان مردم هستند به تکلیف خود عمل و گزارش شفاف آن را به مردم ارائه کند. تردیدی نیست که دولت می تواند با تبیین وضعیت سیاسی و فرهنگی کشور ارکان قدرت را مجاب به نرمش قهرمانانه ایی در مقابل ملت کند.

ده پیشنهاد به دولت برای کاهش شکاف جنسیتی

شکاف جنسیتی یکی از شاخص های تاثیرگذار بر توسعه اقتصادی هر کشور است، به گونه ای که بانک جهانی بارها از کشورها خواسته است که برای رشد و توسعه اقتصادی، رفع نابرابری های جنسیتی را در برنامه های توسعه خود قرار دهند. ایران از میان کشورهای مورد بررسی رتبه ۱۳۰ را کسب کرده و در بین ۱۰ کشوری قرار گرفته که دارای بیشترین نابرابری در فرصت های اقتصادی و سیاسی بین زنان و مردان هستند.

دستگاه قضایی کشور عادل نیست

جناب آقای وزیر دادگستری! اینکه چرا شما را مورد خطاب قرار داده ام نه به این دلیل است که انتظار داشته باشم که مشکل قوه قضائیه به دست شما حل گردد بلکه به این خاطر است که سابقه حضور شما در وزارت اطلاعات و سازمان بازرسی کل کشور باعث می گردد که مطالب زیر را لااقل در خلوتتان تایید نمایید.

شجاعت پذیرش مسوولیت را داشته باشید

هیچ کس اما از مسئولیت کسانی نمیگوید که قدرت و اختیار تامه داشتند و با سکوت و حمایت شان کار را به اینجا کشاندند و امروز هم تاریخ تاریک اشتباهات را حاشا میکنند و چنان سخن می‌گویند که گویی هر چه آن خسرو کند شیرین بود و اشتباه و مسئولیت تنها از آن دیگران است، چرا که آنها خداوار «در برابر هیچ یک از کارهایى که مى‌کنند، بازخواست نمى‌شوند ولى مردم بازخواست مى‌شوند.»

عدالت اجتماعی در جوامع فرهنگی

اگر چهار مطالبه عمومی تاریخ صدساله اخیر خودمان را به‌عنوان مطالبات ملی در نظر بگیریم یعنی استقلال، آزادی، پیشرفت و عدالت، عدالت حتما یکی از مطالبات عمومی بوده و هست. برداشت متداول از عدالت، برداشتی سطحی است. معمولا با خواست عمومی عدالتخواهی، برخوردی شعاری شده است. شاید یکی از علل جدی‌نگرفتن این موضوع این است که میان تجربیات انباشته‌شده بشری (یعنی علم) و سیاست‌های اجرایی، پیوند لازم برقرار نشده است. از این‌رو، وقتی موسسه‌های دولتی می‌خواهند کاری در این زمینه انجام دهند، به‌جای تلاش در برقراری این پل ارتباطی، حداکثر‌‌ همان نوع کارهایی را می‌کنند که باید در دانشگاه و موسسه‌های پژوهشی انجام شود. در حالی که بخش‌های پژوهشی در سازمان‌های دولتی علی‌القاعده باید این پل را برقرار کنند و مباحث نظری را به‌صورتی دربیاورند که زمینه‌ساز سیاست‌های عملی دستگاه‌های دولتی باشد. امیدوارم این بحث‌ها گامی باشد در این جهت و به سهم خود بتواند در کاربردی‌کردن مباحث نظری موثر باشد.

تابوی بازنگری قانون اساسی

قانون اساسی مجموعه قواعد حقوقی است که به تنظیم مناسبات زمامداران و شهروندان می‌پردازد. قانون اساسی هم حق‌ها و آزادی‌ها را برای زمامداران و مردم پیش‌بینی می‌کند هم تکلیف گوناگون سیاسی و اجتماعی آنهارا مشخص می‌کند. قانون اساسی را می‌توان به قوانین اساسی اختصارگرا و قوانین اساسی تفصیلی تقسیم کرد. قوانین اساسی اختصارگرا(کوتاه) قوانینی هستند که بیشتر به بیان مباحث شکلی می‌پردازند و دغدغه آن‌ها تنظیم دقیق‌تر و کارآمدتر نظام سیاسی است. به‌تعبیری هدف قوانین اساسی شکلی تنظیم بهینه ساختارها و نهادهای سیاسی است و این موضوع که چگونه قدرت در بهترین حالت در این ساختارها اعمال شود؟

زنده باد فساد

درست در میانه دوره اصلاحات و در آستانه انتخابات ریاست جمهوری هشتم فرمانی از سوی رهبری برای ” مبارزه با مفاسد اقتصادی ” صادر شد، و البته این فرمان بدنبال سخنانی بود که ایشان چندین بار در باره ” مبارزه با فقر و فساد و تبعیض ” ایراد کرده بودند.

بیت المال و توبه

اخیرا تریبونهای همسو با اصولگرایان خواستار توبه و عذرخواهی چهره های شاخص اصلاح طلبان در زمینه اعتراضات پس از انتخابات سال ۸۸ شده اند و رفع حصر آقایان میرحسین موسوی و مهدی کروبی و خانم رهنورد را منوط به توبه ایشان از مواضع انتقادی نسبت به دولت دانستند. هر وجدان بیدار و منصفی امروز می تواند براحتی قضاوت نماید که آیا آقایان میرحسین موسوی و مهدی کروبی باید توبه نمایند یا حامیان دولت اصولگرای محمود احمدی نژاد با لیست بلند بالایی از حیف و میل بیت المال مسلمین؟

به کدام گناه

و تاریخ ما را و داستان هایمان را در لابلای صفحات خود پنهان می کند تا روزی که بنی آدم در همین سرزمین آن را ورق بزنند و با تعجب بگویند ای کاش ما آن روز بودیم و صدای اعتراضمان را با دیدن این همه حق کشی بلند می کردیم و با تعجب بگویند اگر برای رهبری در زندان های رژیم پهلوی هر روز انفرادی ده روز به حساب می آمده است، چگونه در زندان رژیم اسلامی مردان و زنان و جوانانی بی گناه روزها، ماه ها و بلکه سال هایی از عمرشان را در شکنجه گاه انفرادی گذراندند؟

این همه برای هیچ

ما در نقطه صفر نیستیم. از عمر نظام حقوقی رسمی در ایران ۱۰۷سال می‌گذرد. در طول این مدت علاوه بر دو قانون اساسی (شامل قانون اساسی مشروطه در ۱۲۸۵ و قانون اساسی جمهوری‌اسلامی در ۱۳۵۸)، قوانین عالی متعددی از تصویب قوه قانونگذاری کشور گذشته و قدرت یافته است.

توافق ژنو، درسی از تاریخ

جمهوری اسلامی به مختصات یک حکومت بالغ، که قدرت‌های جهانی هم آن را می‌پذیرند، نزدیک می‌شود. اصلی‌ترین مشخصه‌ی چنین حکومتی، واقع‌گرایی و دوری از شعارزدگی و بحران‌آفرینی است. یک حکومت بالغ، از تجربیات تاریخی درس می‌گیرد، و ظاهراً نظام دانسته‌است اگر فضا را به‌سوی بحران پیش می‌برد، در پایان آن‌چه در انتظارمان بود، نه توقف غنی‌سازی که شاید حتا تجزیه‌ی مملکت بود. این‌که نظام از اشتباه مرحوم مصدق در رد پیش‌نهاد آخر طرف‌های غربی درس گرفته واقعاً تحسین‌برانگیز است، ولی این‌که دقیقاً اشتباه زمان جنگ را تکرار کرده‌است، تأمل‌برانگیز است. باید دعا کرد نظام از این اشتباه هم درس گرفته‌باشد.

مردی که با اعتقادش زیست

علی محمدی برای اهالی فرهنگ و نشر و مطبوعات نامی دیرآشناست. بیش از ربع قرن فعالیت موثر در عرصه ‏نشر و مطبوعات آن هم با سبقه نواندیشی دینی و جهاد در راه نشر حقایق اسلامی از اوان جوانی تا واپسین ‏لحظات عمر کوتاهش، پیشینه ای پر بار از او بجا نهاد.

ارثیه دوره احمدی نژاد؛ ۸ سال تاخیر در توافق هسته ای

۸ سال گذشته اگر عقلانیت به خرج می دادیم می توانستیم به توافقی شبیه توافق فعلی دست یابیم و در ازای تحدید غنی سازی و عدم گسترش برنامه فن آوری هسته ای، امتیازات دیگری می گرفتیم ولی هم اکنون مجبور هستیم که رفع بخش کوچکی از مجموعه تحریمها و عدم برقراری تحریم های جدید را امتیاز بزرگ تلقی نماییم. این میراث دوره احمدی نژاد است.

عذرخواهی غیر اخلاقی!

در جرائم سیاسی که جنبه عمومی دارد، توقع عذرخواهی در شرایطی معقول و منطقی است که فضای مناسب برای مطرح شدن مسأله و نقد و اظهار نظر آزادانه از سوی متهمان درباره آن وجود داشته باشد، و الّا عذرخواهی درباره گناهی که هزاران امّا و اگر درباره آن وجود دارد و احتمال حقایق پنهان در آن منتفی نیست و لبهای بسیاری برای سخن گفتن درباره آن دوخته شده است، از نظر اخلاقی غیر موجّه است. به تعبیر دیگر در مخاصمات تا وقتی که «بررسی عادلانه» توسط «داوران بی طرف» انجام نگرفته، و متهمان از «حقّ دفاع» برخوردار نشده اند، نمی توان از عذرخواهی سخن گفت. زیرا چه بسا با برگزاری اینگونه داوری، جای مدّعی و متّهم تغییر کرده و لازم باشد مدّعی از متّهم عذرخواهی کند.‬