» گفتار
زندان تهران بزرگ؛ جهنمی در همسایگی ام‌القرای جهان اسلام
فراوانی مواد مخدر، فعالیت باندهای سازمان یافته، تعرض و تجاوز به زندانیان جوان و باجگیری از تازه واردان؛ از جمله مشکلات فراگیر در سالن های نگهداری سارقان است. بعضی سالن های آنجا و خصوصا سوئیت های تنبیهی آنقدر کثیف و غیرقابل مشاهده است که حتی مسئولان سازمان زندان ها نیز از آنجا بازدید نمی کنند. سوئیت های بیست تخته ای که بعضا ۶۰ تا ۷۰ نفر در آنجا مشمول حبس تنبیهی می شوند. در گوشه این سوییت ها، یک حمام و یک توالت وجود دارد که با پرده از سالن جدا شده است و بوی تعفن آنها در تمام سالن پخش می شود.
وجهه و اعتبار رهبری؛ بازیچه جدید افراطیون مدعی ولایتمداری
امام جمعه مشهد و رسانه وابسته به بسیج توجه نمی کنند که معنای تلویحی ادعای نقض خطوط قرمز در مذاکرات وین، این است که رهبری حتی توانایی حراست از سیاست های اعلامی خود را نیز ندارد و فردا روزی که نظام به طور رسمی بخواهد پذیرش توافق هسته ای را اعلام و آن را امضا کند، تنها چیزی که در این میان قربانی می شود، اعتبار آیت الله خامنه ای است. با این حال دوستان نادان رهبری، بی محابا و بی پروا، همچنان به تخریب وجهه ایشان برای مطامع جناحی خود مشغول اند.
مطبوعات و نظامهای سیاسی
مطبوعات در فضای استبداد زده به سختی تنفس می کنند و از آن بدتر در نظامی که به فریب خود را دموکراسی خواه معرفی می کند و در واقع و در باطن فاشیستی ترین نوع استبداد را به نمایش می گذارد مطبوعات هر لحظه باید منتظر فاجعه باشند.
اتمام حجت بهاره هدایت با مسئولان: چرا پیگیری اجرای قانون را با تهدید و پرونده‌سازی پاسخ می‌دهند؟
حالا و در شرایطی که راه های معمول طی شده و سخنی ناگفته نمانده، ناچار باید به آخرین راهکار موجود متوسل شد. تصور می کنم سکوت بیش از این، تایید پنهانی ست بر دلبخواه اجرا کردن ماده ۱۳۴ از سوی مسئولان، حال آنکه با اجرای این ماده ی قانونی نه تنها حکم ۸ ساله ی من، بلکه احکام سنگین برخی دیگر از زندانیان سیاسی – عقیدتی نیز – بی ذره ای حاتم بخشی – مشمول تخفیف می شود.
روز خبرنگار
در روز خبرنگار قرار بود از مقام و منزلت و جایگاه خبرنگاران کشورمان تقدیر و تجلیل شود اما از زمان روی کارآمدن دولت احمدی نژاد، حاکمیت یکدست اقتدارگرایان تلاش فراوان کرد تا با مصادره این روز و برگزاری مراسم های تشریفاتی، وضعیت اسف باری را که دامنگیر فعالیت های رسانه ای و روزنامه نگاران ایران کرده بود پرده پوشی کند. خوشمزه اینکه نهادهایی که بیشترین نقش و سهم را درسرکوب آزادی مطبوعات و روزنامه نگاران ایران دراین سالها داشتند به مناسبت این روز با صدور بیانیه و برگزاری مراسم در پی ارج نهادن به خبرنگاران و اهالی رسانه برمی آمدند!
ظهور یک «چرخش گفتمانی»
هادی خانیکی مدیرعامل مؤسسه بین المللی گفت وگوی فرهنگ ها و تمدن ها در گفت و گویی، از مذاکره هسته ای به عنوان موضوعی یاد کرد که نشان داد گره مسائل بین المللی هرچقدر هم پیچیده باشد، نهایتا با سرانگشتان تدبیر مردانی که صاحب فن مذاکره هستند، باز خواهد شد
آقای سرافراز! به جای حرام‌خواران و دلالان جنگ و کاسبان تحریم، با مردم همراه شوید
چرا صدا و سیما دفاع قاطع مراجع قم را از توافق وین بازتاب نمی دهد؟ مگر آقایان وحیدخراسانی و شبیری زنجانی چند بار در سال درباره مسائل روز موضع می گیرند و چنین صریح از اقدام خاص دولت حمایت می کنند؟ آیا مواضع مراجع را نیز باید به دو دسته هم جهت با خودی ها و قابل پخش یا هم سو با غیرخودی ها و غیرقابل پخش تقسیم کرد؟
جنبش سبز و کارگران
انقلاب بهمن ۵۷، نقطه عطفی بود که می‌توانست به خواست‌های ده‌ها ساله ملت ایران جامه عمل بپوشاند. در این انقلاب، میلیون‌ها زن و مرد از تمام اقشار جامعه با شعارهای استقلال، آزادی و عدالت به خیابان‌ها آمدند، اعتصاب کردند و هزاران شهید دادند تا سرانجام انقلاب را به پیروزی رساندند.
چرا آگاهی‌بخشی عمومی؟
در شرایطی که از یک‌سو دچار سانسوری به‌درازای تاریخ‌مان هستیم و، از سوی دیگر، دچار بمباران خبریِ موجد آگاهی کاذب هستیم، جهت تمهید مقدمات کنش‌گری برای بهبود وضعیت کشور در راستای منافع ملی ایران، بیش از هر چیز نیازمند آگاهی‌بخشی عمومی هستیم. روزنامه‌ی «کلمه» در این چهارصد شماره، با آرمان سترگ آگاهی‌بخشی عمومی، به‌عنوان پیش‌درآمد هرگونه کنش‌گری مصلحانه و در راستای منافع ملی، راهکار پیش‌روی با گام‌های کوچک را برگزیده‌است: انتشار روزنامه‌ای تک‌برگی جهت توزیع مردمی برای بیشترین مخاطبان، به‌نحوی که ترکیبی متناسب از خبر و تحلیل سره را به آنها عرضه کند.
چهارصد شماره همراه با شما؛ در مسیر آگاهی تا رهایی
روزنامه کلمه در حالی در چهارصدمین شماره خود با شما همراه است که صاحب امتیاز اصلی آن یعنی میرحسین موسوی در حصر است، اما ما همچنان با تکیه بر این پیام های از حصر که «امید بذر هویت ماست» و «آینده روشن است» در راه آگاهی بخشی گام برخواهیم داشت تا روزی که دوباره روزنامه کلمه را در کنار مردم بر دکه های روزنامه فروشی ببینیم. آن روز دور نیست.
گره‌های کور هنر را باز کنید
عدالت‌گستری یکی از برنامه‌های رییس‌جمهور دولت یازدهم بود که تاکنون برای دستیابی به آن تلاشی نشده. توسعه و رشد اجتماعی ایران در گرو عدالت اجتماعی است و باید برای دستیابی به آن تلاش زیادی شود. همان جنس تلاشی که برای دستیابی به حقوق دیپلماسی ایران در سطح جهان شد.
دیپلماسی برای انتقال فناوری و سرمایه
در دنیای امروز سیاست خارجی همه کشورها نقش تعیینکنندهای در توسعه آنها دارد و مأموریت وزارت خارجه و دستگاه دیپلماسی کشورها، در کنار حفظ تمامیت ارضی و تأمین منافع ملی، هموارکردن زمینه‌‌های توسعه اقتصادی با استفاده از فرصت‌های منطقه‌ای و جهانی است.
مذاکره پنهانی با آمریکا؛ واقعیتی که دو سال تکذیب می‌شد
عمر دروغ معمولا زیاد نیست. معمولا صداقت و راستی بر پنهان کاری و ناراستی پیروز می شود، و البته تاریخ گاهی بی رحمانه حقیقت را بر دروغ پیروز می کند. ماجرای مذاکرات پنهانی و ناکام ایران و آمریکا در سال پایانی دوره حاکمیت دروغ، که البته بعدها با اراده و انتخاب ملت سرنوشت دیگری یافت، از این جمله است.
با احمدی‌نژاد چه کنیم؟
اگر مقامات عالی نظام هم چشم‌شان از خودسری‌های احمدی‌نژاد ترسیده‌است، که به‌نظر می‌رسد چنین باشد، بهترین راهکار حل این مسئله، تمهید رفع انسداد در فضای سیاسی کشور است: در فضای گفت‌وگوی آزادانه‌ی ملی، دست خالی احمدی‌نژاد خیلی ساده رو می‌شود.
آقای سعیدی! چرا کاری می‌کنید که مجبور به عذرخواهی شوید؟
جناب سعیدی، نماینده رهبری در سپاه، حرفی آنچنان غلوآمیز زده اند که حتی صدای فعالان ولایتی و اصولگرا را هم درآورده. بعد وقتی می خواهند حرفشان را اصلاح کنند، به جای اینکه عذر بخواهند، رسانه ها را متهم می کنند که تحریف کرده اند، و دلسوزان را فتنه گر می نامند. این خبر را نه تنها کلمه اصلا منتشر نکرده، بلکه اولین منبع انتشاردهنده آن، سایت “دفاع پرس” وابسته به بنیاد حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس بوده است… اما مگر اصل سخنان نماینده رهبری در سپاه چه بوده که ایشان را اینگونه سراسیمه به دروغگویی و فرافکنی بدل از عذرخواهی واداشته است؟
عبرت تاریخ برای حاکمان مادام العمر
خطاب به آقای احمدی نژاد عرض می کنم، شما که رییس جمهور مادام العمر این کشور نبودید، فقط دوره ای از آن شما بود، اکنون بنشین و نگاه کن تا دیگران در باره ات قضاوت کنند، خداوند باید عاقبت ما را به خیر کند. برو دعا کن مانند مثال هایی که زدم ذلیل مرده نشوی.
فلسطین موطن «ما»
در آتش سوختن کودک فلسطینی نمادین است … نمادی از بی پناهی یک ملت و خشونت تمدن بشری که هنوز انسانیت را در پای عقلانیت ابزاری قربانی می کند … فلسطین در کنار کوبانی و یونان و خیلی جاهای دیگر امروز وطن ما است، وطن همه «ما»هایی که به انسانیت ورای مرزهای ملی می اندیشند …
از قطع‌نامه ۵٩٨ تا عملیات مرصاد
در چند ماه آخر جنگ آشفتگی‌هایی در جبهه‌ها ایجاد شده بود و ابتکار عمل دست عراق افتاد. به برخی مناطق حمله و آنها را اشغال کرد. در این چند ماه آخر جنگ، ١٧ هزار اسیر از ما گرفت. ایران تصمیم گرفت از بعضی جبهه‌ها عقب‌نشینی کند تا دوباره ابتکار عمل را به دست بگیرد. در آن مقطع اجرای شیوه‌های نظامی خیلی امکان‌پذیر نبود و ما با پذیرش قطع‌نامه، ابتکار عمل را در دست گرفتیم
چهار بحرانی که اقتدارگرایان بر جمهوری اسلامی تحمیل کردند
اصرار بر دروغ، تکیه بر خرد فردی و محفلی، تکرار تخلفات اخلاقی و استمرار نقض وفای به عهد از دیگر ضرباتی بود که مکرر بر مشروعیت نظام وارد می آمد و مردم را نسبت به همه چیز و همه کس و تمامیت مبانی دینی مردد و بی اعتقاد می کرد. در چنین شرایطی وقوع بحران مشروعیت و نشانه شناسی آن دور از انتظار نبود و نیست و این بخش از بحران، از قضا، جز با نگاهی بنیادین و اصولی به اصلاح گری در نظام سیاسی و تجدیدنظر اساسی در اصلاح نظام جمهوری اسلامی و بازگرداندن این سیستم به آرمان ها و مبانی و اسناد معتبر و موجود انقلاب اسلامی، حل شدنی نیست.
ترکیه کجاست؛ ما کجاییم
اگر انتخابات پارلمانی ترکیه را با انتخابات آتی مجلس در ایران مقایسه کنیم، آنگاه روشن می شود که نظارت استصوابی چه بلایی بر سر نهاد انتخابات و حق مسلم ملت برای تعیین آزادانه سرنوشت خود آورده است. شرم آور آن که ترکیه از کودتای نظامیان در سال ۱۳۶۰ به انتخابات آزاد کنونی رسیده است و جمهوری اسلامی از انتخابات آزاد در سال ۱۳۵۸ یعنی در دوره جنگ سرد و نظام دوقطبی بین المللی که صندوق رأی گزینه مطلوب انقلابیون محسوب نمی شد به انتخابات مهندسی شده کنونی سقوط کرده است؛ آن هم در عصر ارتباطات و مقبولیت جهانی دموکراسی، حقوق بشر و انتخابات آزاد.
