» گفتار

فرمانده بسیج و مستضعف فکری

سردار نقدی (رییس قبلی سازمان بسیج مستضعفین) ۱۳ اردیبهشت ۹۱ گفته بود: «باید در هر نماز دعا کنیم که تحریم‌ها روز به روز عمیق‌تر شوند چراکه هرگاه علیه کشور ما تحریمی شده است ما پیشرفت کرده‌ایم»، ۲ خرداد سال بعدش گفت: «تشدید تحریم‌ها محصول خیانت‌ها و فتنه سال ۸۸ است» و ۸ بهمن ۹۴ هم فرمود: «رفع تحریم‌ها در واقع شکست آمریکا بود.»

اگر دولت به توصیه‌های رهبری عمل کند!

دولت باید برای شناخت هنجارهای ملی به مردم مراجعه کند و آن را در میان مردم بشناسد. اما رهبری چرا ناگهان مبارزه با استکبار را «هنجار ملی» می‌خوانَد؟ چون دریافته که در این چهار دهه، بلایی بر سر مفهوم «مبارزه با استکبار» آمده که باید برچسب «انقلابی» را برداشت و این درخواست را «ملی» کرد و به ملت نسبت داد؛ غافل از آنکه با تغییرِ برچسب، یک ناهنجار «هنجار» نمی‌شود

آن دست نامرئی با معده بزرگ…

روحانی ِ ما بر جریانی پیروز شد که برای خسارت حقوق‌های نجومی خیلی نعره زد و ناله کرد، از همان حلقوم و چشم‌هایی که از ۸۴ تا به ۹۲، خشکِ خشک ِ خشک بود … این‌ها و خیلی بیشتر از این‌ها بود که خوشحالی‌مان را اصیل کرده بود فردای روز انتخابات ۲۹ اردیبهشت و اعلام نتیجه. اما بعدتر، خبرهای انرژی و امیدسوز رسید

مقایسه اطرافیان دو حاکم!

حاکمان -خوب یا بد- به طور طبیعی از اطرافیان خود تأثیر می‌پذیرند همچنان که در آنان تأثیر می‌گذارند. گاهی حاکمان هم خود عاقل و با تدبیرند، هم اطرافیانشان انسان‌های عاقل و با تدبیری هستند و گاهی خود عاقلند ولی اطرافیانشان جاهل، ناآگاه و مغرورند و گاهی بر عکس خود مغرور و جاهلند ولی اطرافیان عاقلی دارند و گاهی هم «ظلمات بعضها فوق بعض» هم خود جاهل و مغرورند و هم اطرافیان جاهل و مغروری دارند که برای این گروه قطعا سرنوشتی جز سقوط و نابودی نیست

توقع از کنشگران مدنی در زمانه بیدادگری قضایی

از منظر استبداد دینی حاکم بر این آب و خاک، ایشان مرتکب جرمی سنگین و نابخشودنی شده اند. هریک از اینان از منظر خود و با منش خویش از حقوق مغفول و منکوب ملت دفاع کرده اند. کسانی از ایشان سپر بلای حقوق بشر بوده اند، بعضی از حق معلمان سخن گفته‌ اند، برخی درد کارگران را بلند فریاد کرده اند، جمعی هم ظلمی که بر زنان و دختران این مرز و بوم می‌رود را تاب نیاورده اند

از کودتا تا کودتا

نخست وزیر قانونی کشور با کودتای شاه به کمک آمریکا و انگلیس و اراذل و اوباش به حصر رفت تا نسل جدید ایرانیان بار دیگر کودتایی جدید را در سال ۸۸ تجربه کنند، این بار کودتایی انتخاباتی با کمک همان اراذل و اوباشی که نظام های دیکتاتوری در موقع لزوم به کار می گیرد، نتیجه این کودتا نیز حبس فعالان سیاسی، حصر رهبران و کشته شدن تعداد زیادی از مردم بود.

بى‌ثمر به حصر بردند؛ نبودن‌ها آغاز بودن‌هایى ماندنى‌ست

و اینک در سالروز میلادت هنوز در حصرى و ما روسیاه از همراهى، لیک مى‌دانم که بانوى من، بانوى سبز همه‌ى ما هنوز همان رهنورد است و قطعا محکم‌تر که همچنان با ایمان به خلوص و بی‌گناهى خود و میر عزیزمان، لحظه‌اى از دغدغه‌ى مردمش فارغ نشده و هنوز هم آرمان و آرزویش صلح و آرامش کشور است.

قلم شرم دارد از تصویر آن چه این سال‌ها بر محصوران گذشت

اما در آستانه هفتمین میلاد هنرمند نقاش در حصرخانگی زهرا سرانجام لب گشود و جلوه ای از هنرنمایی‌های مادر را شرح داد. شرحی مجمل از حدیثی مفصل که خود در بند ایام سنگین حصر است و من اینک در بیست و هشتم مردادماه ۱۳۹۶و در هفتمین زادروز حصرانه بانوی سبز محصورمان چشم می‌بندم و نمایشگاه آثار زوج نقاش را در بزرگترین و باشکوه‌ترین نمایشگاه‌های عالم تصور می کنم در زادروزشان در آینده‌ای نزدیک. و بانوی نقش و رنگ را می‌بینم که مانند آن لحظه ثبت شده در همان تابلوی جاودانه‌ی خاطره انگیز دست میرحسینش را گرفته و شاخه گلی سرخ در دست دیگر در ورودی نمایشگاه بازدیدکنندگان مشتاق را خوش آمد می گوید.

با خواهش کردن تصور مردم از روحانیت عوض نمی‌شود

هویّت ما چیزی نیست که اصرار داریم به مردم بقبولانیم، هویّت ما، بازتاب سازمان‌یافته‌ی نگرش‌های دیگران در باره‌ی ماست. بر این اساس، ما نمی‌توانیم خودمان مستقلاً برای خودمان یک هویّت تعریف کنیم و مدام اصرار کنیم که ما این هستیم و آن نیستیم

درباره حصر

برپایی اجتماعات خیابانی حقی است که قانون اساسی آن را به رسمیت شناخته است و اقدامی غیرقانونی به شمار نمی‌رود. اما حصر بدون حکم دادگاه یقیناً رفتاری غیرقانونی است و نمی‌توان کسی را به جرم عمل غیرقانونی (چه رسد به قانونی) بدون حکم دادگاه بازداشت خانگی کرد. استفاده از معیارهای دوگانه غیراخلاقی است

ساعات پراضطراب اعتصاب غذای مهدی کروبی

قریب ۷ سال از آغاز حصر می گذرد و در طول این مدت بارها از ‏دوستان و نزدیکان عزیزان محصور، خواسته شده است تلاش کنند تا ‏جهت حل موضوع حصر، در جامعه، آرامش حکمفرما باشد. حال این ‏سئوال مطرح است که مگر برای حل این نگرانی عمومی و دغدغه ملی ‏چه مقدار زمان لازم است؟ ‏

ناتوانی در حل بحران؟

واقعیت اصلی این است که ایشان سه شخصیت سیاسی انقلاب و نظام بوده اند که وضعیتشان مورد توجه اقشار اجتماعی و گروههای سیاسی مختلفی در جامعه امروز ایران است. خوب یا بد، درست یا غلط شرایط کنونی ایشان از نقطه های کانونی بحران خیز در امروز ایران است که باید با همه توان و قدرت با مشکلات داخلی و دشمنان منطقه ای و بین المللی مقابله کند. برای رسیدن به چنین مقصودی هر اندازه عزم مشترک ملی مجمتمع شود باز هم کم است

لکه ننگی که با آب زمزم هم پاک نخواهد شد

اولاً کروبی نشان داده پای حرفی که بر زبان بیاورد خواهد ایستاد و تا انتهای راه از پای نخواهد نشست. ثانیاً تن دادن به خواسته او به معنای کوتاه آمدن حکومت در مقابل خواست حداقلی و منطقی او خواهد بود و این با استراتژی این سالها همخوانی نخواهد داشت. بنابراین شیخ عاملان حصر خود را وارد مسیری کرده است که اگر تدبیری نیندیشند بازنده آنها و برنده شیخ خواهد بود. چرا که اگر خدای ناکرده انتهای کار به مرگ او ختم شود، لکه ننگی بر دامان نظام خواهد نشست که با آب زمزم و کوثر نیز پاک نخواهد شد و او در ذهنیت جامعه تبدیل به شهیدی خواهد شد که جان خود را در راه آرمان های انقلاب و ملت از دست داده است.

هزینه این فهم از «مصلحت» را مردم می‌دهند

در همه ۲۸ سال گذشته، وزنه انتصاب‌ها توسط رهبری، به طور قابل‌ملاحظه‌ای به سود جریان موسوم به اصولگرا – راست سنتی – بوده است؛ یا به تعبیر بهتر، منصوبان، گرایش سیاسی و اعتقادی بسیار نزدیکی به جریان اصولگرا داشته‌اند تا اصلاح‌طلب. از نصب فرماندهان نظامی و انتظامی (سپاه و بسیج و ناجا) که کم و بیش رویکرد سیاسی خود را بروز می‌دهند، بگذریم، از نصب فقهای شورای نگهبان، روسای قوه قضاییه و سازمان صدا و سیما و بنیاد مستضعفان و کمیته امداد و اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی و شورای عالی فضای مجازی، تولیت آستان قدس رضوی، نمایندگان ولی‌فقیه در مراکز استان‌ها و رییس هیئت موسس دانشگاه آزاد

تحقیر از پی توهّم آمده بود

هفتاد سال قبل که متفقین نیروهای آلمانی را پی در پی از مواضع خود عقب راندند و تا برلین – پایتخت آلمان هیتلری – پیش آمدند، مردم برلین به طور طبیعی منتظر عزت و شوکت نبودند هر چند شاید تصوری نیز از حد و مرز تحقیری که در انتظارشان بود، نداشتند. جنایاتی که به خصوص ارتش سرخ شوروی علیه غیرنظامیان در روزهای نخستین فتح برلین، به ویژه علیه زنان روا داشت، بسیار تکان دهنده بود

حصر

شورای عالی امنیت ملی هویت مستقل برای اتخاذ تصمیم و انفاذ آن ندارد، بلکه مصوبات آن با تصویب مقام رهبری قابل اجرا است. بنابراین حدود اختیارات این شورا از فروع اختیارات مقام رهبری است و چون رهبری با دیگران در برابر قانون مساوی هستند بنا براین با محدود بودن اختیار رهبری در چهارچوب قانون، حدود اختیارات فرع آن، یعنی شورای عالی امنیت ملی هم معلوم می شود

قاتل بنیتا حکومت است یا ربایندگان؟

قتل بنیتا و آتنا و تبسّم که در یک ماه اخیر رخ داد و قتل‌های بیشمار دیگری نظیر این، که خیلی از آنها نیز توسط خانواده یا پلیس علنی نمی‌شود، ناشی از قوانین خطا و غیرعقلانی است که توسط حکومت وضع شده است که آن نیز ریشه در نگاه فقهی به مساله مدیریت اجتماعی دارد

ماموریت برای ترمیم زخمی باز و کهنه

فراکسیون امید که دستاورد اجماع اصلاح‌طلبان در انتخابات اسفند ۹۴ بوده و تشکیل آن علیرغم همه محدودیت‌ها و تنگ نظری‌ها در بررسی صلاحیت‌ها توسط شورای نگهبان صورت گرفته با این اقدام خود در دومین سال فعالیت مجلس دهم نشان داد که اصلاح‌طلبان حاضر در مجلس عمده‌ترین مسئله و چالش سیاست داخلی در کشورمان را پس از مدت ها در دستور کار جمعی خود قرار داده‌اند و دیگر پی گیری این موضوع صرفا محدود به نطق‌های پیش از دستور مقطعی نخواهد بود

ما همه بالقوه قاتل هستیم

واکنش ها به مرگ اندوهبار آتنا و بنیتا از این جهت که نشان می دهد وجدان عمومی زنده است مقدس هستند اما نباید مانع بحث نقادی شوند. بدون شک مجرم باید مجازات شود و مجازات او عین عدالت است اما تناسب جرم و مجازات نیز بخش دیگری از عدالت است. اگر یک لحظه خود را جای مادر بنیتا بگذاریم شاید مانند او بیندیشیم و به چیری جز نابودی نابودگر کودک معصوم و شیرخواره اش رضایت ندهیم و دقیقا به همین دلیل است که در چنین جرایمی رشته قضاوت و تصمیم گیری نباید دست کسانی باشد که فقط به انتقام می اندیشند چون عدالت می تواند شکسته شود

به عرصه عمومی برگردیم

اگر من و شما نخواهیم یا نتوانیم چند گام کوچک برای نشان‌دادن اعتراض خود به اهل قدرت برداریم، آیا می‌توانیم نمایندگان مجلس را سرزنش کنیم که چرا کاری برای حصر نمی‌کنند؟ اگر اتّفاقی برای شیخ مهدی بیفتد ما نیز تقصیری هرچند اندک نخواهیم داشت؟ حاکمیّت با افراد جداجدا و تک‌افتاده می‌تواند طرف شود نه با جمع همبسته و همراه که تازه قصدی جز عیادت از بیمار ندارند. آیا فقط خاتمی انتخابات به انتخابات «تکرار می‌کند» و ما چیزی بیش از رأی‌دادن انجام می‌دهیم؟