یقین دارم که صحبت من تأثیر نخواهد داشت

چکیده :می گفتند در ابتدای انقلاب تصورم این بود که امام بدون حساب و کتاب وارد بهشت خواهد شد. از بس خدمت وسیع و شایسته ای به اسلام کرده است، اما اکنون که انقلاب به اینجا رسبده بر این باورم که حساب و کتاب بسیار سختی در انتظار ایشان...

سید محمدعلی اکرمی*

خدایش رحمت کناد.
استاد محمدرضا حکیمی درگذشت.
چندین بار در آپارتمان قدیمی، بسیار ساده و بدون لوازم زندگی های امروزین، روبروی حسینیه ارشاد خدمتشان رسیدیم. روی زمین می نشستیم. به میهمانان احترام می گذاشت. خودش نزدیک در و میهمان را بالای اتاق می نشاند. از معارف می گفت. حافظه تاریخی درخشان داشت. از شریعتی و وصیت معروف وی. از اینکه شاه توطئه بهایی کردن ایران را داشت. از تلا‌ش یک ساواکی برای نفوذ به حلقه اطرافیان امام تا جایی که حتی پشت سر امام نماز می خوانده.

چند بار به دعوت پدر، خدمتشان رسیدم تا ایشان را به منزل، منظریه تهران یا خیابان وصال (دانشگاه ارشاد دماوند) ببرم.

اما خاطره سال ۸۸: تیر یا مرداد بود. ظهر به منزلشان رفتم. ناهار به اتفاق مرحوم دکتر احمد احمدی و چند نفر دیگر میهمان ابوی بودند. از رفاقت و همفکری ایشان و مهندس موسوی مطلع بودم. دو عدالتخواه بزرگ. در راه تا خیابان انقلاب من بودم و ایشان. با احترام تمام پرسیدم چرا شما با این سابقه و احترام زیادی که آقای خامنه ای برایتان قائلند وقت حضوری نمی گیرید و به رهبری توصیه نمی کنید که این بحران را به نحوی مدیریت کنند که جامعه آرام شود و شکاف عظیم بوجود آمده ترمیم شود. گفتند یقین دارم (با تاکید) یقین دارم که صحبت من تأثیر نخواهد داشت، و اگر احتمال تأثیر می دادم، می رفتم به ملاقات رهبری.

یک شب ماه رمضان در سال ۹۰ (احتمالا) افطار خدمتشان بودیم. رفتم و از منزل ایشان را سوار کردم و به منزل ابوی رفتیم. آقایان نوراللهیان، علی مطهری و علیرضا بهشتی هم دعوت داشتند. (شاید آقای ایرج حسابی هم آن شب میهمان ما بودند). بحث های جالبی درگرفت.

در بازگشت سرور عزیزم آقای نوراللهیان هم برای حضور بیشتر در کنار استاد با ما آمدند. خوب، همشهری استاد بودند و دوستی شان طولانی مدت. صحبت ها ادامه داشت. جمله آقای حکیمی که در یادم مانده این بود: آقای بهشتی روشن تر از مرحوم مطهری بودند. (این قضاوت را با وجود همشهری بودن و رفاقت بسیار قدیمی تر با مرحوم مطهری ملاحظه کنید)

خدایش رحمت کناد.

اما آخرین جمله استاد: می گفتند در ابتدای انقلاب تصورم این بود که امام بدون حساب و کتاب وارد بهشت خواهد شد. از بس خدمت وسیع و شایسته ای به اسلام کرده است، اما اکنون که انقلاب به اینجا رسبده بر این باورم که حساب و کتاب بسیار سختی در انتظار ایشان است.

*فرزند دکتر سید کاظم اکرمی