گوش هایی شنوا

چکیده :ه گمان من برخی از دوستان با مواضعی که امروز در مسائل کشور دارند شاید نپسندند که حرف های آن روزشان منتشر شود و بسیاری از مردم خصوصا نسل جوان که با مواضع امروزی آنان آشنا هستند بدانند که همین ها در ۴۲ سال قبل چگونه انقلابی دو آتشه بودند . آن جلسه بی تردید محصول سعه صدر و روا داری مرحوم شهید بهشتی بود که در مواقع گوناگون و در برخورد با بسیاری از گروه های سیاسی از خود نشان می داد...

محمدجواد مظفر

حدود ۶ هفته از تشکیل (۱۳۵۸/۸/۱۹) دبیرخانه شورای انقلاب می گذشت، ظاهراً در اواخر آذر ماه بود که شهید دکتر بهشتی گفتند اعضاء دبیرخانه می توانند یک شب پس از پایان جلسه شورای انقلاب ، در جلسه مشترک اعضاء شورا و وزرا شرکت کرده وخود را معرفی کنند و کارهائی راکه به عهده دارند به اطلاع اعضاء برسانند . ما جوانان آن روز، که سری پر شور داشتیم و در عالم آرمان گرائی سیر می کردیم با هم قرار گذاشتیم از این فرصت استفاده کرده وحرف های خودمان را با آنان در میان گذاریم ، بی هیچ سانسور و پرده پوشی و در بستر فراهم شده از انقلاب که نقد عالی ترین مقامات حکومت توسط کارکنان یک نهاد شدنی است و گوش شنوایی هم بر خلاف ثمثیل حاتم قادری در آن نشست برای آن وجود دارد . از این رو حرف هایی از سوی سید همایون امیر خلیلی ، من، حاتم قادری ، ناصر حیرانی نوبری و … در آن جلسه مطرح شد که نشان از نگاه و رویکرد انقلابی به امور حاکم بر کشور داشت . نگاهی که بخش قابل توجهی از آن ها بی تردید پس از گذشت ۴۲ سال از ان تاریخ در منظر امروزین ، ناشی از نپختگی و کم دانشی در اداره امور کشور وپیچیدگی های آن در دنیای مدرن بود . به گمان من برخی از دوستان با مواضعی که امروز در مسائل کشور دارند شاید نپسندند که حرف های آن روزشان منتشر شود و بسیاری از مردم خصوصا نسل جوان که با مواضع امروزی آنان آشنا هستند بدانند که همین ها در ۴۲ سال قبل چگونه انقلابی دو آتشه بودند . آن جلسه بی تردید محصول سعه صدر و روا داری مرحوم شهید بهشتی بود که در مواقع گوناگون و در برخورد با بسیاری از گروه های سیاسی از خود نشان می داد .

همانطور که از بحث های آن جلسه بر می آید که البته به علت چگونگی ضبط وگذشت ۴۲ سال از عمر نوار کاست وعدم وضوح صداها شنیدن آن مشکل خواهد بود ، دکتر بهشتی در مقابل انتقاد ها ایستادگی و از نحوه برخورد دوستان دفاع می کند .

خصوصا در مقابل سخنان اعتراض آمیز مرحوم هاشمی رفسنجانی که : ( قرار بود آقایان خود را معرفی کنند نه این که حرف هایی بزنند که بیشتر آن ها جواب دارد…)

که تنها معترض اصلی جلسه بود. مرحوم شهید بهشتی دفاع می کند و با نظر چند تن از اعضاء شورای انقلاب نظیر دکتر عباس شیبانی قرار جلسه ای را می گذارند که در آن بحث ها مورد نقد و ارزیابی قرار گیرد که البته هیچگاه آن جلسه برگزار نشد .

به گمان من این نوار یکی از اسناد شایسته توجه تاریخ جمهوری اسلامی است .

شاید یادآوری این نکته بی جا نباشد که از میان سخنان خود که در حال حاضر به عمده آن ها انتقاد دارم و آن ها را ناشی از نپختگی می دانم اما برای خود نیز پس از گذشت ۴۲ سال ازآن تاریخ، قابل توجه و تامل بود در آن روز که تقربیا ‍۱۰ ماه از انقلاب می گذشت چگونه است که در حضور سران کشور اعلام می کنم : ( حتی تشکیل مجلس انتخاب رئیس جمهور هم مسائل را حل نمی کند و کار به تعارض خواهد کشید …) و

که متاسفانه شاهد بودیم آن پیش بینی به وقوع پیوست و کمتر از دو سال به رویارویی های گسترده در کشور انجامید و مهمترین دستاورد مجلس اول تصویب عدم کفایت سیاسی اولین رئیس جمهور کشور شد و از دل ان تنش های سیاسی ، فاجعه هفتم تیر ۱۳۶۰ و شهادت مظومانه دکتر بهشتی که بی تردید از ذخایر جمهوری اسلامی بود به وقوع پیوست .

یاد و نامش جاودانه باد.