باید به میر حسین برگردیم

چکیده :صحنه سازان همیشه فریب می دهند اما ما، خودمان را فریب ندهیم.با گزینه های بدلی و وادادگی و التماس برای در اختیار گرفتن قدرت و امید به تغییرات کوچک و بی اهمیت، دیگر نمیشود صحنه را بهم زد. راه دیگری باید جست آنهم ،در بطن و متن جامعه نه آویزان شدن به آن بالایی ها. باید به میرحسین...

محمد شفیعی

انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ از رسوایی شورای نگهبان در رد صلاحیت تحول خواهانی همچون تاج زاده و دیگران تا پایان آن،این حقیقت را نشان داد که اگر میرحسین در سال ۸۸ با آنها همراهی می کرد و تاییدشان می کرد، نه تنها خود بی اعتبار میشد بلکه پس از آن دیگر نمی توانست و یا اجازه نمی یافت به صحنه انتخابات وارد شود و صدای جمهور باشد.به خاطر تسلیم نشدن به آن صحنه آرایی خطرناک و ماندن در کنار تحقیرشدگان، به پیامش لبیک گفتند.از خیلی ها، جلوتر حرکت می کند و به تعبیر یکی از بزرگان اصلاح طلب با غیرهای خودش هم فاصله بسیار دارد.

تجربه برخورد با خاتمی(علیرغم فراخوان های مکرر او به شرکت در انتخابات و نامه نگاریش به رهبر) در دوره ریاست جمهوری و پس از آن، انتخابات سال۸۸، رد صلاحیت هاشمی در سال ۹۲، قهرمان سازی از رییسی در چند سال اخیر،حذف هر فردی که از سویش احساس خطر می شد همچون دکتر ظریف و سرانجام ردصلاحیت امسال، تماما میرحسین را به این نتیجه رساند که انتخابات نه سازوکاری برای کشف مطالبات واقعی مردم ، حل منازعات و تحقق حاکمیت ملت بلکه فقط رنگ و لعاب مصنوعی برای مشروعیت بخشیدن به فریبکاری ها ، تضییع حقوق مردم و صحنه آرایی ها برای تحقق آینده سیاسی خطرناک می باشد.او مرد مقاومت و پیروز میدان هست.

امروز، مغالطه آمیز بودن و فریبکاری استدلال کسانی آشکار شد که به طعنه می گفتند اگر میرحسین در سال۸۸ با مهندسین انتخابات کنار می آمد، می توانست در انتخابات بعدی شانس ریاست جمهوری داشته باشد. آیا اینان شرافت و شجاعت رقابت با مردی چون میرحسین را داشتند؟ با نگاه به تجارب گذشته و رد صلاحیت امسال می توان با اطمینان و مطلق گفت نه. گروههای سلطنت طلب و مجاهدین خلق از ۴۰ سال پیش تاکنون انتخابات را تحریم کردند و مردم هم هیچگاه بر مبنای اعتماد و ارادت به آنها، به ندا و دعوتشان پاسخ مثبتی ندادند و اینبار هم ندادند.شرافت، نجابت و مردمی بودن میرحسین در وجود هیچیک از آن مزدوران نیست و تنها کینه توزان و جمهور ستیزان داخلی وقاحت چنان اتهام زنی بزدلانه را دارند.

بی شک،از امروز سیل اتهامات،عقده گشایی و کینه توزی ها به سمت اصلاح طلبان روانه خواهد شد اما حقیقتا چه پاسخی می توان داد جز یادآوری پیام میرحسین و میزان رای لبیک به او و نه میزان رای دعوت کنندگان به”بزن زیرش”.

صحنه سازان همیشه فریب می دهند اما ما، خودمان را فریب ندهیم.با گزینه های بدلی و وادادگی و التماس برای در اختیار گرفتن قدرت و امید به تغییرات کوچک و بی اهمیت، دیگر نمیشود صحنه را بهم زد. راه دیگری باید جست آنهم ،در بطن و متن جامعه نه آویزان شدن به آن بالایی ها. باید به میرحسین برگردیم.