جمهوریت قربانی اصلی است

چکیده : چشم امیدی به مدد و دستگیری دقیقه نودی رفیق بزرگ خود یعنی روس ها هم داشته باشند که در این ایام پس از افشاگری دکتر ظریف از موذی گری آنها در موضوع برجام، همراهی لفظی از احیای برجام دارند اما،معلوم نیست که کی و کجا دست به خیانت زنند و شاید هم قبل از انتخابات وارد کارزار...

محمد شفیعی

در این ایام ،همزمان با اعلام کاندیداتوری برخی از اصلاح طلبان پیشرو،کیهان و توئیت نگارهای پایدارچی از روند مذاکرات که زمزمه رفع یا کاهش تحریم از آن به گوش می رسد نیز اظهار نگرانی و دلواپسی نموده و تمامی وقایع معمول و کارکرد روزمره دولت و از جمله دپوی کالاهای اساسی در گمرکات را نیز در راستای اهداف انتخاباتی ارزیابی و فضاسازی می کنند.کیهانیان و پایدارچی ها از سیمای انعطاف پذیر این روزهای آمریکا در مذاکرات با ایران و اختلاف نظر دولت بایدن با اسرائیل نیز عصبانی و برافروخته به نظر می رسند و شاید هم ناراحت از این باشند که چرا لابی های صهیونیستی با تمام تلاشی که در حال انجام دادنش هستند، هنوز موفق به این نشدند که دولت بایدن را وادار به عقب نشینی از مذاکرات و تشویق به تحریم بیش تر ایران کنند.

به احتمال بسیار بالا، چشم امیدی به مدد و دستگیری دقیقه نودی رفیق بزرگ خود یعنی روس ها هم داشته باشند که در این ایام پس از افشاگری دکتر ظریف از موذی گری آنها در موضوع برجام، همراهی لفظی از احیای برجام دارند اما،معلوم نیست که کی و کجا دست به خیانت زنند و شاید هم قبل از انتخابات وارد کارزار شوند.کافیست مساله احیای برجام برای دو هفته منتهی به انتخابات معلق شود و خوراک تبلیغاتی خوبی برای اهداف انتخاباتی رفقای ایرانی شان تامین کنند.مساله حاشیه ای اما مهم دیگر نیز نامعلوم بودن موضع کیهان در قبال اظهارات اخیر سید حسن نصرالله می باشد که اعلان داشته هیچ نگرانی از مذاکرات وین نداشته و گفتگوی بین ایران و عربستان را به نفع و مصلحت محور مقاومت میداند.

به هر حال،کیهانیان در موضوع مذاکرات وین که گمان می کنند در انتخابات ریاست جمهوری می تواند نقش آفرینی کند ،در موقعیت مناسبی قرار ندارند .اینان با چشمان نگران و غضبناک شاهد روند مثبت مذاکرات اند که در صورت موفقیت که این روزها نشانه های روانی اش در کاهش قیمت سکه و دلار مشاهده میشود، از آن به‌مثابه برگ برنده ای برای دولت، حتی در انتخاباتی که تا به الان چشم انداز امید بخشی از آن دیده نمی شود، می نگرند و از طرف دیگر نمی خواهند در صورت تداوم روند مثبت و خوش بینانه مذاکرات، به دست خودشان مجددا فضای دو قطبی برجامیان و ضد برجامیان در انتخابات شکل بگیرد.از این روی، بیش از هر چیزی ترجیح می دادند که آمریکا به رویکرد ترامپی برگردد و احیانا خود، با پاس گل های قشنگی که به اسرائیل می دهند و متحدان آمریکا در منطقه را تحریک میکنند ، آن گزینه ترجیحی را تعقیب نمایند؛همچون اظهارات رستم قاسمی در تایید مداخله نظامی ایران در یمن که حتی اعتراض حوثی ها را هم برانگیخت ومحمد علی الحوثی، عضو شورای عالی سیاسی انصارالله یمن، اظهارات وی رادر چارچوب تحریک کشورهای حوزه خلیج فارس ارزیابی نمود. اما ظاهرا این گزینه ترجیحی شان با ذکاوت دکتر ظریف و فهم دولت بایدن از تلاش کارشکنان داخل و خارج ایران، به مشکل خورد.بنابراین در شرایط بین‌المللی جدید چالش زا و نامناسب برای کیهانیان، جهت کسب قدرت به هر قیمتی، آنان ضمن امید بستن به روس ها به سمت راهکار موثر همیشگی با شدت بیشتری رفتند : یعنی رویکرد حذف حداکثری رقبا و البته این بار با خروجی مشارکت حداقلی مردم.

این راهکار را در دو مرحله انجام و یا در حال انجام دادنش هستند و نوعی تقسیم کار نیز صورت پذیرفت.پیش تر با عدم اذن به سید حسن خمینی ،تخریب و سپس حمله به ظریف و مجرم اعلام کردن افرادی همچون تاج زاده از سوی رهبر و در نوبت بعدی،شورای نگهبان ضمن حفظ سیاست همیشگی اما این بار با نقض بیشتر اصول قانون اساسی،در مقام قانونگذار، شروطی را مقرر کرد که بر حسب آن عملا باید قسمت اعظم کاندیداهای جدی و مردمی را حذف شده تلقی کرد و بدتر آنکه با این اظهارنظر شورای نگهبان که در طول مبارزات انتخاباتی نیز حق دارد تایید شده ها را رد کند، قلدرمآبانه وضعیتی بوجود آورد که از یک طرف ، قدرت و شجاعت اظهار نظر را از کاندیداها سلب می نماید و از طرف دیگر و مهم تر آنکه،چنانچه در ایام‌انتخابات،کاندیدایی غیر از گزینه خودشان در وضعیت خوبی قرار گرفت و احیانا در نظرسنجی ها با اقبال مردمی مواجه گردید را به بهانه های واهی رد کند.واقعا مایه شرمساری شان نیست که حاضر به تن دادن شرایطی که خودشان مهندسی اش کردند ، نیستند و شجاعت و شرافت رقابت در این شرایط را نیز ندارند؟ نتیجه این راهکار ،ناامیدی،دلسردی و در پایان مشارکت پایین جامعه می باشد که به نظر می رسد استراتژی اصلی این روزهای تمامیت خواهان برای پیروزی در انتخابات باشد. جمهوریت قربانی اصلی این استراتژی است و مشارکت حداکثری مردمی که در صورت تحقق، نتیجه دلخواه آنان را رقم نمی زند، دیگر در اولویت آنان نمی باشد.پرده شرم و حیا از مردم کاملا دریده شد و با سلب رقابت معنادار، بانگ لااله الا الله از زیر تابوت جمهوریت طنین انداز می شود.

*تیتر انتخاب کلمه است