مردم باید بدانند!

چکیده :مردم صاحبان این نظامند که برای این انقلاب جان و مال دادند پس باید از آثار سوء ادامه مسیر فعلی که به نابودی وفروپاشی نظام ، میانجامد مطلع باشند و کسی نباید بواسطه بیان نقد وآگاه سازی جامعه با مشکلات پس از بیان مواجه شود که مهمترین بُعد آزادی در شعار اصلی انقلاب "استقلال ، آزادی ، جمهوری اسلامی " آزادی بیان بود...

شهاب‌الدین حائری شیرازی

مردم و اسلام و ایران به نسلی از فرهیختگان وفعالان سیاسی محتاجند که علی رغم تبعات و دشواری ها حاضر باشند برای اصلاح وضع جامعه هزینه بپردازند ، زندان بروند ، طرد شوند و…اما مصلحانه سخن بگویند وپای سخن شان بیاستند.

بدون آنکه به ورطه افراطی گری بیافتند، مسیر غلط سیاست خارجی نظام را که از زمان امام خمینی با تسخیر سفارت امریکا پی ریزی شده، نشان داده و در کمال آرامش واحترام خطای مسیر فعلی نظام ، که رویارویی با روال های پذیرفته شده دنیا در عرصه بین الملل است نظیر نپیوستن به اف ای تی اف، را برای مردم وحاکمیت روشن نمایند.

سیاست های کلی نظام که توسط رهبر فعلی انقلاب ، ایت الله خامنه ای ترسیم میشود را به نقد کشیده و مشکلات عینی آنرا خیرخواهانه و مودبانه ونه از روی کینه وبدخواهی ، گوش زد نمایند.

به صراحت والبته توام باحفظ حرمتها ، مشکلات سیاست کلی نظام در بحث انتخابات که به بازماندن کاندیداهای لایه های متراکم وگسترده جامعه از حضور در گردونه انتخابات بواسطه کیفیت تایید صلاحیتها ، انجامیده و به رو در رویی نظام با اکثریت جامعه خواهد انجامید را برای مسئولین ومردم بیان نمایند.

مردم صاحبان این نظامند که برای این انقلاب جان و مال دادند پس باید از آثار سوء ادامه مسیر فعلی که به نابودی وفروپاشی نظام ، میانجامد مطلع باشند و کسی نباید بواسطه بیان نقد وآگاه سازی جامعه با مشکلات پس از بیان مواجه شود که مهمترین بُعد آزادی در شعار اصلی انقلاب “استقلال ، آزادی ، جمهوری اسلامی ” آزادی بیان بود .

مردم باید فاصله گرفتن نظام، هم از آرمانهای انقلاب ۵۷ ، که استقلال وآزادی وعدالت بود وهم از فقه شیعه ، که در عصر غببت بر اساس تقیه، در مقابل دنیای ظلم ونه رویارویی ، طراحی شده را بدانند .

مردم باید بدانند سیاستهای متنافض جمهوری اسلامی که دولتهای ضدخدا و دیکتاتور چین و کره شمالی را نه مستکبر میشمارد که با آنها گلاویزد ، که به دوستی میگیرد و در همان زمان به عنوان استکبار ستیزی مملکت را به پرداخت هزینه انواع تحریم وتقابل با آمریکا مجبور میسازد ، اقلا در نگاه بسیاری از فقهاء نسبتی با دین ندارد و سیاستی ریشه دار به حساب نمی آید .

مردم باید بدانند در نگاه بسیاری از فقهاء اولویت اول مملکت بایست رفع فقر باشد و باقی سیاستهای داخلی و خارجی بایست با آن سیاست در یک راستا قرار گیرند و کمک به مظلومان عالم ، تنها درصورتی و به کیفیتی که با سیاست اصلی ، یعنی بهبود اوضاع اقتصادی داخلی مغایر نباشد قابل دفاع است وهر گونه حمایتی از مظلوم فلسطینی ویمنی وسوری که بهبود اوضاع داخلی را به تاخیر بیاندازد از نظر عقل وشرع پذیرفته نیست که بقول امام راحل” حفظ نظام اوجب واجبات است و مقدم بر دیگر سیاستها” که البته حفظ نظام ، بدون رفع تحریم وانزوای بین المللی وفقر ممکن نیست .

مردم باید بدانند حکومتی که بنام دین بنا شده بایست نسبت به جان وآبرو ومال انسانها محتاط باشد وحق ندارد خونی را اگر چه خون یک نفر ، بی جهت بریزد که همان ریختن یک خون ، اگر از سر سهل انگاری ویا تعمد باشد برای مشروعیت زدایی از حکومت دینی ، کافیست که خداوند میفرماید :

“هر کس کسى را -جز به قصاص قتل، یا [به کیفر] فساد در زمین- بکشد، چنان است که گویى همه مردم را کشته باشد

مَنْ قَتَلَ نَفْسًا بِغَیْرِ نَفْسٍ أَوْ فَسَادٍ فِی الْأَرْضِ فَکَأَنَّمَا قَتَلَ النَّاسَ جَمِیعًا وَمَنْ أَحْیَاهَا فَکَأَنَّمَا أَحْیَا النَّاسَ جَمِیعًا ۚ “(مائده۳۲)

پ ن : ممکن است بپرسیدچرا در متن تکرار شده “مردم باید بدانند” حال آنکه مردم میدانند واین مسئولان و حکام اند که بایست بدانند !
پاسخ آنستکه دانستن در متن به معنی باور کردن است همانطور که بین دانستن اینکه خدا ناظر اعمال ماست وباور به این امر ، تفاوت است .
اگر مردم باور به حق و تکلیف خود در قبال حکام داشته باشند اجازه کج روی به حکام را نمیدهند.
دقیقا همین فقدان باور موجب حقارت و تلوّن وتملق در برابر حکام میشود .
مشکل مملکت ما، فرهنگ عامه مردم است .