آموزش و نهادسازی پاشنه آشیل استبداد

چکیده :نهادسازان کمتر دیده می شوند اما بیشتر کار می کنند. به جای سطح در عمق حرکت میکنند. میوه کارشان به کام همه می شود حتی به کام دشمنانشان. چون مساله آنها ایران و مردمش هستند نه قدرت و بحث جایگزینی. همان بهتر که در هیاهو و رقابت برای دیده شدن اینها کمتر دیده شوند چون کارشان پر ثمرتر خواهد...

مجتبی نجفی

گاهی باید صبور بود به دور از هیاهو. اصیل ها تلاش می کنند که ریشه ای و ساختاری کار کنند پس آنان نهادسازانند و روشششان آموزش و ابزارشان امکانات مشروع به دور از رانت. نهادسازی و آموزش، حکمرانی نامطلوب را هدف قرار می دهد. نیروسازی می کند و از طریق زبان تولید معنا می کند. هر دو پاسخی به حکمرانی است که تخریب منابع ملی می کند.

از نهادسازان کمتر می شنوید چون به موقعش حرف می زنند و کنشگری می کنند. نهادسازی در بستر استبداد مذهبی صبوری می خواهد، گاهی مجبورند مدتها دور از رسانه باشند. در نهادسازی بحث اصلی کمیت نیست، کیفیت است. تولید ایده و نیرو در بستر زمانی صورت می گیرد.

نهادسازی در شکل اصیل در بستر استبداد مذهبی مثل راه رفتن روی بند است. تحمل دیده نشدن و ضربه خوردن می خواهد. فداکاری که حتی شاید در هیاهوی جایزه ها و فاندها گم شود و معلوم نیست کی دیده می شود. اما این آخری برای نهادسازان و اموزش دهندگان که پاشنه های آشیل استبداد را هدف قرار گرفته اند کمترین اهمیت را دارد چون جنس اینکار نوعی از خودگذشتگی ویژه می خواهد که آرمان را شیئی نکند. یعنی هیچ عنصر مادی اعم از رانت فاند و جایزه، توانایی خرید این آرمان را ندارد.

نهادسازان کمتر دیده می شوند اما بیشتر کار می کنند. به جای سطح در عمق حرکت میکنند. میوه کارشان به کام همه می شود حتی به کام دشمنانشان. چون مساله آنها ایران و مردمش هستند نه قدرت و بحث جایگزینی. همان بهتر که در هیاهو و رقابت برای دیده شدن اینها کمتر دیده شوند چون کارشان پر ثمرتر خواهد بود.

این متن برای یادآوری مجدد گونه ای از مخالفت است که مدنی، مبتنی بر کار کارشناسی دور از رقابت ها و بعضا هیاهوهای پوچ است. از بهترین نمونه های این مخالفت مدنی و کارشناسی، هدی صابر بود که در بی کفایتی و فساد حاکمیت و در اوج مدعیان فراوانی که« نمودشان چندین برابر بودشان»بود ، آستین بالا زد و عمرش را فدای سه گانه نهادسازی، آموزش و مخالفت صریح و منصفانه کرد. بیست و چهار اسفند تولد اوست و یاداوریش ضروری و انگیزه بخش.