اعتراف پس از ۴ سال انکار : به معترضان در روز ۲۵ خرداد ٨٨ شلیک کردیم

چکیده :فرمانده پایگاه بسیج ١١٧ نینوا که سال 89 در مصاحبه ای با روزنامه جوان شلیک به سمت جمعیت و کشتن مردم را انکار کرده بود حالا پس از گذشت چهار سال نیم سخنان خود را تغییر داده است و برخلاف گفته‌های پیشینش تیراندازی افراد این پایگاه را به معترضان پذیرفته است اما اینبارداستان دروغ جدیدی روایت کرده است....

کلمه- گروه خبر: بیست و پنجم خرداد ۸۸ روز حماسه جنبش سبز ایران بود. روزی که میلیون ها نفر از مردم معترض به خیابان ها آمدند و در اعتراض به تنایج انتخابات تنها سکوت کردند. سکوتی که نشان دهنده اوج صلح طلبی و مظلومیت آنها بود. در همان روز تعدادی از معترضان هنگام عبور از مقابل پایگاه بسیج نینوا مورد اصابت گلوله هایی که از داخل این پایگاه شلیک می شد قرار گرفتند و ده ها نفر کشته و زخمی شدند.

فرمانده پایگاه بسیج ١١٧ نینوا که سال ۸۹ در مصاحبه ای با روزنامه جوان شلیک به سمت جمعیت و کشتن مردم را انکار کرده بود حالا پس از گذشت چهار سال نیم سخنان خود را تغییر داده است.

این فرمانده بسیج که اخیرا با وبسایت واحد محمد رسول الله سپاه تهران گفتگو کرده، برخلاف گفته‌های پیشینش تیراندازی افراد این پایگاه را به معترضان پذیرفته است اما اینبارداستان دروغ جدیدی روایت کرده است.

این فرمانده که در سرتاسر این مصاحبه بلند هزار و پانصد کلمه ای نامش منتشر نشده ادعاهایی در مورد راهپیمایی ۲۵ خرداد ۸۸ کرده که چند میلیون شاهد می توانند به کذب بودن آن شهادت دهند. تنها در انتهای این گزارش یک نام منتشر شده میثم یعقوبی که ظاهرا نام مصاحبه کننده است. مصاحبه کننده ای که در تمام طول این مصاحبه سکوت کرده تا جناب آقای فرمانده بخشی از تاریخ ایران را با توهماتش تغییر دهد.

فرمانده حوزه ۱۱۷ نینوا ناحیه قدس سپاه تهران اتفاقات ۲۵ خرداد سال ۸۸ را اینگونه روایت می کند: «۲۵ خرداد سال ۸۸ تجمع غیر قانونی در میدان آزادی توسط طرفدارهای «فتنه سبز» شروع شد، لذا به بچه ها اعلام کردیم تا اطلاع ثانوی به هیچ وجه در حوزه تردد نکنند و به جهت اینکه مورد خاصی پیش نیاید حوزه را تقریبا مسکوت کردیم تا این تجمع تمام بشود. در همین حین سر و صداهایی شنیدیم و پس از رصد اوضاع از پشت بام حوزه دیدیم جمعیت در حال سر دادن شعار به سمت ما می آمدند و شروع به پرتاب سنگ و کوکتل مولوتف به سمت شیشه های حوزه کردند… متوجه شدیم که این ها مسلح هستند و به سمت ما شلیک می کنند، تعدادی از لیدر ها مسلح بودند و به صورت نامحسوس از لابه لای جمعیت شلیک می کردند و بعضی ها نیز نامحسوس مردم را می زدند که آنها را تحریک کنند پس از آن ما به صورت مشقی چند تیر هوایی شلیک کردیم تا جمعیت را متفرق کنیم که به حوزه تعرض نکنند چون نرده های دیواره حوزه را شکسته بودند و عملا به مقر نظامی وارد شدند و وارد حیاط حوزه شدند حتی عده ای از مردم بنا به اسناد، مدارک و شواهد موجود بالا می آمدند و می گفتند که ما می دانیم این تیراندازی شما مشقی است ولی از سوی دیگر عده ای از مردم تیر می خوردند.»

اتهام مسلح بودن معترضان به کوکتل مولوتف یا هر سلاح دیگر، هیچ مدرکی ندارد فیلم ها و تصاویر روز ۲۵ خرداد در برابر این پایگاه به طور گسترده ای در فضای مجازی موجود است. هیچیک از معترضان سلاحی در دست ندارند و شلیک با گلوله های واقعی از سوی پایگاه بسیج باعث شهادت تعدادی از مردمی می شود که در اطراف ایستاده اند.

ادعای دفاع از خود و اجبار برای تیراندازی به سوی مردم نیز کاملا دروغ است. این فرمانده بی نام در طول مصاحبه بار ها در مورد تیراندازی کسانی موسوم به «لیدر» در این تظاهرات نوشته : «در طول درگیری از سمت لیدرها به سمت ما شلیک شد که ما مجبور به دفاع شدیم. اگرتیر اندازی نمی شد درگیری به سرعت پایان می یافت.»

چندین میلیون نفر در تظاهرات روز ۲۵ خرداد شرکت داشتند، به گفته محمد باقر قالیباف شهردار وقت تهران ۳ و نیم میلیون نفر و همه این جمعیت شاهدند که در اعتراضات لیدری وجود نداشت و جمعیت کاملا مردمی بود و نه هدایت شده.

این فرمانده بی نام در ادامه داستان تخیلی خود می گوید: «شرایط دشواری بود. بیش از ۶۰۰ -۷۰۰ کوکتول مولوتف که برخی از آنها آلمانی بود به سمت ما پرتاب شد. ویژگی این کوکتل مولوتف ها این است که به صورت نارنجک از خشاب کشیده می شود، تعدادی هم دست ساز بود که پشت کیف هایشان مخفی کرده بودند. این حملات منجر به آتش سوزی شد و وسعت این آتش سوزی به اندازه ای بود که با ۱۲ کپسول اطفاء حریق نیز مهار نشد.»

در پاسخ باید گفت: جناب آقای فرمانده ۶۰۰- ۷۰۰ کوکتل مولوتوف که بعضی از آنها نیز آلمانی باشد قدرت تخریب بسیار بالایی دارد. بسیار بیشتر از یک پایگاه کوچک بسیج.

او در بخش دیگری از داستانش می گوید: «در اعترافاتی که دستگیر شدگان این غائله داشتند مشخص شد تصمیم داشته اند به هر قیمتی حوزه را تصرف کنند و با ضبط سلاح ها آشوب گران را مسلح کنند که اگر محقق می شد شاهد جنگ شهری بودیم. دلیل دیگری که به این حوزه حمله شد و به ناحیه مقداد که کاملا در مسیر خیابان آزادی قرار دارد حمله نشد امکانات و توان دفاعی ناحیه مقداد بود که قطعا تصرف ناحیه مقداد در توان حمله کنندگان نبود.»

در اینجا باید به این فرمانده گفت که آنگونه در فیلم های مستند و موجود روز ۲۵ خرداد ۸۸ دیده می شود اثری از تلاش مردم برای ورود به داخل پایگاه نیست اما بر فرض درست بودن ادعای شما، مگر در یک پایگاه کوچک بسیج چند قبضه اسلحه نگهداری می شود که بتواند کار شهری به بزرگی تهران را به جنگ شهری بکشاند؟

این فرمانده بی نام در انتها سخنان خود در سال ۸۹ را در مورد عدم شلیک به مردم نقض کرد و گفت: «ما قریب به ۱ ساعت و نیم تا ۲ ساعت از تیرهای مشقی استفاده کردیم و تیر هوایی شلیک می کردیم و سلاح ها در اختیار چندنفر خاص که توانمند بودند قرار داشت. در این درگیری تنها چند اغتشاشگر که بدون توجه به هشدارها وارد محوطه حوزه شده بودند از ناحیه پا مورد هدف قرار گرفتند.»

فرمانده حوزه ۱۱۷ نینوا ناحیه قدس سپاه تهران در پایان این گفتگو برای واقعی جلوه دادن داستانش گفت: «خوشحالم که با عنایت خدا و فداکاری سربازان ولایت توانستیم حوزه را ادر روز درگیری حفظ کنیم زیرا آشوب گران با هدف سقوط حوزه و رعب و وحشت بسیجیان حمله کردند و این را می دانستند اگر بسیج را از صحنه فتنه حذف کنندعملا می توانند بر تهران مسلط شوند و واقعا هم تصور من اینست که اگر آن روز حوزه سقوط می کرد و سلاح های ما دست آنها می افتاد شاید اوضاع مانند سوریه می شد.»