از وبلاگ ها / حماسه ی ما…حماسه فرمایشی شما

چکیده :آن روز؛ بسیاری از شماها تطمیع شده بودید و با بخشنامه سوار اتوبوس روانه ی خیابان انقلاب...

شهروز مهدی پور در فیس بوکش نوشته:

حماسه ی ما…حماسه فرمایشی شما:

آن روز؛ بسیاری از شماها تطمیع شده بودید و با بخشنامه سوار اتوبوس روانه ی خیابان انقلاب.

آن روز؛ ما تهدید شدیم به گلوله و مرگ اما پای پیاده راهی شدیم!

آن روز؛ شما را به مهمانی شعار مرگ مخالف و کیک و ساندیس دعوت کرده بودند.

آن روز ؛ ما میزبان خود و مهمان شور و شعور خود بودیم و درانتظار حادثه!

آن روز؛ از شما عکس و فیلم گرفتند تا ترفیع بگیرید و بر لوحه حاکمیت بنشینید.

آن روز؛ از ما عکس و فیلم گرفتند تا پرونده های ما قطور تر شود!

آن روز ؛همه ی شما به خانه ها ی خود برگشتید و برخی اضافه کاری و پاداش گرفتند.

آن روز؛ برخی از ما هرگز پیدا نشدند و پدران و مادران سرد خانه ها را جستجو می کردند و هنوز چشم به در دوخته اند!

آن روز شما…آن روز ما…

نهم دی شما را با بخشنامه و نه جلد کتاب و صدای و سیمای غیر ملی شاید چند روزی بماند.

بیست و پنجم خرداد ما به گواهی سرخی خون عزیزان ما ماندنی شد…

شما فراموش می کنید…و اگر روزی هم به یاد بیاورید به خاطر یاد ماست. مثل تمام این چند سال که لخظه ای آرام و قرار نداشتید.

این شما و یک گواه ماندگاری ما…یک عکس…که ما برای ماندگاری جان داده ایم و شما با جان ها که گرفته اید هم نمی مانید!

پ.ن. مقصودم این نیست تمام کسانی که در نه دی درخیابان بودند فریب خورده و یا بخشنامه ای حضور داشته اند. و حتی اگربه آنان آگاهی بیشتری داده می شد شاید بسیاری نمی آمدند. مسئله اینجاست روزی را که حاکمیت حماسه می خواندنش حماسه ای فرمایشی است. و حماسه فرمایشی زنده نمی ماند بلکه به مثابه بیماری با مرگ مغزی است که می بایست به کمک دستگاه و تیمار اطرافیان زنده نگه اش داشت و هستی او به چند سیم و لوله بستگی دارد!