جنتی همان است که باید، ما آنی نیستیم که باید باشیم

چکیده :بحث از اخلاق و قانون هم که بی فایده تر از بقیه رویکردهاست. واقعا چه گفتنی دارد که چنین حکم اعدام صادر کردن پشت تریبون نماز جمعه، نه قانونی است و نه اخلاقی؟ دروغ هایش را به رخ بکشیم؟ مثلا رفاهیات موسوی و کروبی در حصر!؟ حمله به عزادارن!؟ که چه بشود؟ که بگوییم جنتی دروغگو بی پروای اخلاق و بی تقواست؟ این حرف هم بدیهی گویی می شد....

کلمه- علی بردبار

نوشتن این یادداشت کار سختی بود. وقتی قرار شد درباره سخنان امروز آقای جنتی در نماز جمعه چیزی بنویسم چندین بار از مسیرهای مختلف وارد این مساله شدم، ولی هربار احساس کردم یادداشت بدی از کار در آمده، پاکش کردم و یکی دیگر نوشتم. نهایتا به این نتیجه رسیدم که همین کلافگی در نوشتن را ارزیابی کنم، یادداشت گویاتری می شود.

یک بار خواستم بنویسم جنتی فرد تندرویی است و او به عنوان دبیر شورای نگهبان، اصلی ترین عامل مسائل پس از انتخابات ۸۸ است. اینکه کمتر کسی در کشور پیدا می شود که ادعای شورای نگهبان مبنی بر صحت انتخابات را بپیذیرد، حتما به ایرادات و بی عدالتی بسیار درون این مجموعه باز می گردد. دیدم که حرف تکراری است.

گفتم به جزییات نقش شورای نگهبان در خراب کردن چندین انتخابات در کشور بپردازم. کاری که در انتخابات اخیر ریاست جمهوری هم با رد صلاحیت هاشمی می رفت که صورت بگیرد، اما سماجت مردم و تدبیر برخی فعالان سیاسی از آن فرصت ساخت. این حرف هم تازگی نداشت.

خواستم به مساله سن و سال و نقش مسئولیت مادام العمر در تصمیمات نسنجیده بپردازم، که دیدم جوک های ناتمام مردم خیلی بهتر از یک یادداشت، این موضوع را طنازانه مطرح کرده است.

فکر کردم که رجزخوانی هایش را با رجزی متقابل به چالش بکشم، دیدم رجزش واقعا سطح پایین است و اشتیاقی برای پاسخی اینگونه برنمی انگیزد.

به فکر این بودم که تصویر زورگویی اش که شبیه فردی شده که بی امید بازگشتش به صلاح، نه می بیند، نه می شنود و فقط توهین می کند را به تصویر بکشم، گفتم خب که چه بشود.

بحث از اخلاق و قانون هم که بی فایده تر از بقیه رویکردهاست. واقعا چه گفتنی دارد که چنین حکم اعدام صادر کردن پشت تریبون نماز جمعه، نه قانونی است و نه اخلاقی؟ دروغ هایش را به رخ بکشیم؟ مثلا رفاهیات موسوی و کروبی در حصر!؟ حمله به عزادارن!؟ که چه بشود؟ که بگوییم جنتی دروغگو بی پروای اخلاق و بی تقواست؟ این حرف هم بدیهی گویی می شد.

جای نگرانی برای میرحسین و کروبی و رهنورد هم نداریم که با دیدن و شنیدن این تهدیدها، دگرگون شوند. پس آخر به خزعبلات او چه پاسخی می توان داد؟

به نظر می رسد که چاره ای نداریم جز شناختن و باور چنین موجودی و آنگاه تعیین تکلیف خودمان با خودمان.

***

جنتی، آدمی تکراری با حرف های تکراری است. خوب که حرف نمی زند، حرف خوب هم نمی زند. اما همین آدم با این سطح از ایمان و اخلاق و تدبیر، قدرت زیادی دارد. او می تواند هاشمی، شناسنامه انقلاب را رد صلاحیت کند، فرزندان انقلاب را رد صلاحیت فله ای کند، در تریبون نماز جمعه حکم حصر دهد، انتخابات را مخدوش کند. حالا این فرد با چنین قدرتی که دارد، از اخلاق تهی است. یا دین ندارد و یا دینش تنها توجیه گر پلشتی رفتارش است. چهره ای عبوس، غرغرو، پردافعه، بی اعتقاد به ضرورت منطق در رفتار و گفتار، زورگو و البته در حاشیه امن. او سی و چهار سال عادت کرده هر کاری دلش خواست بکند و به هیچ احدالناسی هم پاسخگو نباشد. او از سال ۱۳۵۹ عضو فقای شورای نگهبان و از سال ۱۳۷۱ دبیر این شوراست. او در این شورا تنها با رهبری در ارتباط است و به هیچ کس دیگر پاسخگو نیست. جایگاهی که اگر فرد به لحاظ خصلت روانی تمایلی به جلب قضاوت مثبت مردم و تاریخ نداشته باشد، به واسطه مسئولیت دائمی در حکومت از جامعه برکنار باشد، فهم زورمدارانه از دین در وجودش ریشه دوانده باشد و جای وجدان را هم همین اعتقاد بگیرد، حاصلش همین احمد جنتی می شود که در تاریخ معاصر ایران جزو بدنام ترین ها در مخالفت با آزادی و حقوق مردم است.

جنتی مصداق بارز مفتیانی در تاریخ است که فقط موجب بدگمانی مردم به اصل دین شده اند. او فقط درباره دیگران حکم صادر کرده است. یکی را تشخیص می دهد که ضد انقلاب است، یکی را بی دین می خواند، یکی را متهم به موردی دیگر. برخی را هم که خوشش بیاید تایید می کند. برای هیچ کدام از اینها هم نیازی به پاسخگویی ندارد.

تنها جایی که امکان ارتباط با مردم دارد نیز به رشد او نه تنها کمک نمی کند که خرابترش کرده است. او تریبونی یکسویه دارد به اسم نماز جمعه. در آنجا از بالا به پایین با مردم حرف می زند. دعوت به اخلاق و تقوا می کند و بعد هرچه دلش خواست می گوید. امکان پرسش و پاسخی هم نیست. هر حرف ددمنشانه ای هم که بگوید چند صد نفری آن پایین تکبیرگو دارد. بعد در میان محافظین سوار ماشینش می رود و ادامه کارش در بررسی صلاحیت آدم ها و قوانین از دیدگاهی که بسته ترین دیدگاه هاست.

او ملاک دین در حکومت است. او قوانین را با شرع بررسی می کند و باز بی نیاز به پاسخگویی و یا حتی توضیح. کسی که خود ملاک دین است، طبعا دیگر خودش را نیز محتاج به بررسی نمی داند. رسالت او در این دنیا تنها و تنها کسب رضایت دل یک نفر است و در باقی موارد، خود محور قانون و دین است.

باید اعتراف کرد با مسئولیت دائمی که او در این پست داشته و با توجه به خصائل رذیلانه ای که از خودش نشان داده، از او انتظار بیشتری نمی توان داشت. او همین است و به نظر می رسد که با طول عمر پرحاشیه اش، همچنان خواهد بود که “و یَمُدُهُم فی طُغیانِهِم یَعمَهون”. لذا نه سوال کردن، نه جوک ساختن و نه نقد کردن بر او اثری ندارد. او کارش از این حرف ها گذشته و مصداق بارز صم بکم عمی فهم لایرجعون است

این ماییم که باید تکلیف خودمان را با خودمان روشن کنیم. آیا می خواهیم که ما هم به ابزار قدرتی مانند جامعه، قانون، اعتراض و افکار عمومی داخلی و جهانی مجهز شویم و قدرتی در برابر قدرت امثال جنتی برای حراست از حقوق خود داشته باشیم یا نه. قدرت او را فقط قدرت مهار می کند وگرنه دل بستن به مفاهیمی همچون قانون، دین و وجدان در برابر امثال او، دل بستن به افسانه است.