آرایش جدید سیاسی بعد از بررسی صلاحیت‌ها

چکیده :اصولگرایان امید داشتند در پایان دوران احمدی‌نژاد، در غیاب اصلاح‌طلبان بتوانند با مجموعه‌ای از مانورهای تبلیغاتی و نشانه‌رفتن نوک پیکان انتقادات به سمت دولت، حساب خود را از احمدی‌نژاد جدا کنند. این در حالی است که دولت‌های نهم و دهم با حمایت مستقیم جریان اصولگرا بر سر کار آمده و بی‌شک کل این جناح - به مقادیر مختلف- در کارنامه آن شریک هستند. پس دلیل کثرت نامزدهای اصولگرا را در وهله اول می‌توان تدبیری برای پرکردن جای خالی اصلاح‌طلبان دانست و در وهله دوم فقدان یک چهره شاخص در میان این جناح که از اعتماد عمومی برخوردار بوده و زمینه اقبال عمومی را به همراه داشته باشد. ...

حسین انصاری راد

بیشترین نامزدهایی که خود را برای حضور در انتخابات عرضه کرده‌اند از جناح اصولگرا هستند. این در حالی است که بسیاری از آنها خود نیز اطمینان دارند که قادر به جمع‌آوری رای کافی نیستند. در طرف دیگر بازی، در ابتدا امید نمی‌رفت که اصلاح‌طلبان بتوانند با نامزدهای حداکثری خود در انتخابات حاضر شوند. نامزد مورد حمایت رییس دولت یعنی «اسفندیار رحیم‌مشایی» هم وضع روشنی نداشت. عرصه خالی به نظر می‌رسید و شرایط برای برگزاری انتخابات با حضور تمام جریان‌های سیاسی، فراهم نبود.در چنین شرایطی حضور اولیه خیل اصولگرایان دارای «احساس تکلیف» به عنوان نامزد ریاست‌جمهوری، برای پرکردن خلأیی بود که در اذهان جامعه وجود داشت.

اصولگرایان امید داشتند در پایان دوران احمدی‌نژاد، در غیاب اصلاح‌طلبان بتوانند با مجموعه‌ای از مانورهای تبلیغاتی و نشانه‌رفتن نوک پیکان انتقادات به سمت دولت، حساب خود را از احمدی‌نژاد جدا کنند. این در حالی است که دولت‌های نهم و دهم با حمایت مستقیم جریان اصولگرا بر سر کار آمده و بی‌شک کل این جناح – به مقادیر مختلف- در کارنامه آن شریک هستند. پس دلیل کثرت نامزدهای اصولگرا را در وهله اول می‌توان تدبیری برای پرکردن جای خالی اصلاح‌طلبان دانست و در وهله دوم فقدان یک چهره شاخص در میان این جناح که از اعتماد عمومی برخوردار بوده و زمینه اقبال عمومی را به همراه داشته باشد.

از این‌رو اصولگرایان با جمعیت زیاد آمدند تا خلأ و فضای خالی ایجادشده در اذهان عمومی را با کثرت جمعیت خود بپوشانند. مطلب دیگری که در کثرت نامزدهای اصولگرایان بی‌تاثیر نبوده، این است که هر فردی با ادعای اینکه من توانایی اداره کشور را دارم و می‌توانم به مطالبات مردم پاسخ دهم، حضور خود را توجیه کرده تا بتواند در آینده – هر اصولگرایی که به کرسی ریاست قوه‌مجریه رسید – پیشاپیش جایی محکم و معتبر برای خود «رزرو» کرده باشد.اما بعد از به صحنه‌آمدن هاشمی و مشایی، آرایش گروه‌ها کاملا تغییر کرد. اصلاح‌طلبان اکنون به اجماع رسیده‌اند. گفتنی است اصلاح‌طلبان از ابتدا هم به دنبال به میدان‌آوردن نامزد حداکثری بودند که در وهله اول آقای خاتمی و بعد از ایشان آقای هاشمی قرار دارند. با به میدان‌آمدن آقای هاشمی این مهم حاصل شده است و به نظر می‌رسد سایر نامزدهای اصلاح‌طلب به نفع ایشان از صحنه رقابت کناره‌گیری کنند. اگر قرار باشد اصلاح‌طلبان منافع ملی را از طریق گفتمان خاص خود دنبال کنند و تغییری در اداره امور کشور به وجود بیاورند، رسیدن به چنین چیزی جز اجماع بر یک نامزد حداکثری ممکن نیست. آنچه مسلم است اینکه در حال حاضر دولت در وضعیت خوبی قرار ندارد و این موضوع به تمام معنا و در تمام ابعاد دیده می‌شود.

حقیقت این است که مهم‌ترین سرمایه‌های اقتصادی یعنی چیزی حدود ۸۰۰میلیارددلار فروش نفت و مجموعه انباشتی که در بانک‌ها بوده را دولت مصرف کرده و ماحصل آن اقتصاد با رشد صفردرصد و اشتغال پایین‌ بوده است که خود اصولگرایان هم در این ماجرا شریکند. چراکه سیاست‌های دولت نهم و دهم را به صورت کامل حمایت کردند، آن هم دولتی که هم در نقض قانون رکورد شکست و هم از لحاظ تصمیمات اقتصادی بدترین تصمیمات را گرفت. خوب به یاد داریم که اقتصاد‌دانان و نخبگان طی نامه‌های سرگشاده وگزارش به رسانه‌ها به این سیاست‌ها اعتراض کردند و نخبگان تلاش کردند تا شرایط را تغییر دهند اما آنچه پیش آمد برای هیچکس رضایت‌بخش نبود.اما متاسفانه رییس دولت با حمایت اصولگرایان به کار خود ادامه داد و کار را به جایی رساند که اکنون شاهد آن هستیم. در چنین شرایطی نامزد دولت نمی‌تواند خود را از انتقاداتی که به روش مدیریت هشت‌ساله گذشته وارد است مبرا بداند. کما اینکه مشایی خود تصریح کرده که در دولت احمدی‌نژاد نه به اندازه تمام دوران انقلاب که به اندازه تاریخ کار شده است و باید ببینیم چه کاری انجام شده است؟

به نظر من معرفی کاندیدا توسط دولت دو تکیه‌گاه می‌تواند داشته باشد. یکی سرمایه‌هایی که شاید ذخیره شده است و دیگر پول‌هایی که به طبقات ضعیف پرداخت شده و باید پذیرفت دولت ارکان مدیریت را در اختیار دارد و عوامل خود را به کمک خواهد گرفت. البته من بعید می‌دانم شورای نگهبان صلاحیت نامزد مورد حمایت دولت را تایید کند. در صورت تاییدنشدن مشایی و حضور هاشمی باید صبر کنیم تا شاهد آرایش جدید اصولگرایان در هفته آینده و اتخاذ تصمیماتی که بتواند در مقابل اجماع اصلاح‌طلبان عرض‌اندام کنند، باشیم.

منبع: روزنامه شرق