جراحی بزرگ، تیم بزرگ و احتمال مرگ
چکیده :اگر مي توانيم اين مقدمات را فراهم کنيم، که البته در شرايط فعلي من شک دارم، بسم الله، در هر حال اينها را گفتم که بگويم و هشدار دهم که در هر جراحي خصوصاً اگر آن جراحي بزرگ هم باشد، احتمال مرگ نيز هست اما جامعه ما تحمل چنين مرگي را دارد؟ من فکر نمي...
کلمه: روزنامه اعتماد یادداشت امروز خود را به لایحه هدفمند کردن یارانه ها اختصاص داده است. نویسنده این یادداشت در ابتدا به ذکر تجربه ای ملموس روی آورده است و وضعیت فعلی کشور در این نوع مسائل را به مثال خود مشتبه کرده است. او نتیجه گرفته است:«هر جراحی خصوصاً اگر آن جراحی بزرگ هم باشد، احتمال مرگ نیز هست اما جامعه ما تحمل چنین مرگی را دارد؟ من فکر نمی کنم.» متن کامل این یادداشت پیش روی شماست:
اعتماد-مرتضی شاملی:«مشترک گرامی، با توجه به تغییر شرایط ارائه خدمات تلفن بین الملل در کشور، تا اطلاع ثانوی نرخ هر دقیقه مکالمه با کلیه مقاصد ۲۴ تومان افزایش می یابد. لطفاً تلفن خود را در حالت تن قرار داده و کد عبور خود را وارد نمایید.»
حتماً اگر از آن دسته از هموطنانی هستید که از کارت های تلفن بین الملل یکی از این شرکت های کارتی استفاده می کنید حدود سه چهار ماهی می شود که در ابتدای هر تماسی این پیام مودبانه اما عصبانی کننده را که معنی خودمانی آن دو برابر شدن نرخ بعضی از مکالمات تلفنی است، شنیده اید.خود من بار اول فکر کردم اشتباهی در کار است و این توضیحات مربوط به تلفنی که من می خواهم بزنم، نیست. نگاهی به کارت تلفن کردم، دیدم نه، همان کارتی است که قبلاً هم بوده و استفاده کرده ام.فکر کردم؛ «پس این طور؟، ضرر میلیاردی قطع پیامک ها و تلفن ها را من باید بدهم،»به شماره تلفنی که روی کارت بود زنگ زدم بلکه توضیحی بخواهم. از آن طرف خط صدای ضبط شده دخترخانمی گفت؛ «به سامانه تلفنی شرکت های… و… خوش آمدید. لطفاً تلفن داخلی مورد نظر خود را وارد نمایید. در غیر این صورت برای تماس با بخش اینترنت و تلفن بین الملل کلید یک، بخش وب و خدمات هاستینگ کلید دو…» و همین طور گفت تا رسید به کلید پنج. بعد هم گفت که برای تماس با اپراتور کلید صفر را فشار دهید. و من هم همین آخری، یعنی کلید صفر را فشار دادم تا بلکه اپراتور به جای مناسبی وصلم کند. اما نه، این بار هم باز صدای ضبط شده دختر جوان دیگری بود که می گفت؛ «شما در حال تماس با اولین اپراتور آزاد هستید. لطفاً منتظر بمانید. از شکیبایی شما متشکریم.» و یک موزیک ترکی استانبولی یا یونانی پخش شد و همین طور ۲۰ ثانیه یی گذشت. باز همان صدا، همان حرف ها را به من یادآوری کرد که در حال تماس با اولین اپراتور آزاد هستم و منتظر بمانم و از شکیبایی من هم متشکر است. و این جریان بارها تکرار شد تا اینکه خسته شدم و قطع کردم.
این، خلاصه و مدلی است کوچک و حقیر از حال و هوایی که ما در آن به سر می بریم. شاید چنین قیاسی مسخره به نظر بیاید، ولی چه قبول کنیم یا نکنیم، واقعیت دارد. اتفاقی می افتد، تو گیج می شوی و درصدد برمی آیی که توضیح بخواهی، اما با ادب و نزاکت هر چه تمام تر خسته ات می کنند و پاسخی درخور نمی دهند. نتیجه اینکه از خیر پیگیری قضیه هم می گذری و به عبارتی، تسلیم می شوی. به همین سادگی، و حالا در چنین فضایی مه آلود دراندشت دارد اتفاقی واقعاً بزرگ می افتد؛ اتفاقی که من منکر لزوم رسیدگی و ساماندهی به آن نیستم اما نگران نحوه کار و صلاحیت هایی هستم که برای انجام آن باید باشد و متاسفانه هیچ تضمینی نیست که باشد. اتفاقی که از آن به عنوان «جراحی بزرگ اقتصاد کشور» یاد می کنند.
این تیتر بزرگ و دهن پرکن «جراحی بزرگ» را برای لایحه یی به کار می برند که هم اکنون در دستور کار مجلس است، یعنی همان لایحه هدفمند کردن یارانه ها. بسیار خب، قبول.جراحی کنید، تکه تکه کنید، پاره کنید، بدوزید، هر کاری می خواهید روی این اقتصاد مادرمرده، آن هم با جراحی بزرگ تان بکنید، اما سوای شور و جسارت و قاطعیتی که در انجام این کار دارید نگرانی هایی هست که متاسفانه حضرات عنایتی به آنها ندارید و بهای لازم را به آنها نمی دهید.
هر جراحی بزرگی محتاج به یک تیم بزرگ و ورزیده است، آیا چنین تیمی هست؟ ظاهراً از تهور و شجاعتی که رئیس دولت در اجرای این لایحه از خود نشان می دهد و از حمایتی که نمایندگان همسو با دولت و طرفداران این لایحه از آن می کنند گویا برایشان محرز است که همه چیز بر وفق مراد است و چنین تیم مجربی برای جراحی اقتصاد بیمار ایران وجود دارد.اما در هر جراحی، یک طرف قضیه هم بیمار و اطرافیان بیمار هستند که باید قانع شوند و تن به این جراحی بدهند. هنوز هیچ نشده، قیمت ها یا شروع به دویدن کرده اند یا مثل بلیت هواپیما و موارد دیگری که احتیاج به مجوز دارند دورخیز کرده اند که بیشتر بپرند و از بقیه عقب نمانند. اما درآمد مردم چی؟ آیا این پرداخت ها و دهک ها که آقای فرزین نماینده دولت در مجلس از آنها دم می زند کفاف کارزار و سونامی بی رحمانه یی را که در راه است، می دهد؟ مردم هنوز در کوران و کم و کیف قضیه نیستند.
از بحث هایی که این طرف و آن طرف می شود و از اعتراض و انتقادهایی که از لابه لای همین مذاکرات مجلس به گوش می رسد به وضوح مشهود است که قضیه سنگین تر و مهم تر از آن است که با قیام و قعود نمایندگان و آرای کم و حداقلی آنها به بعضی از بندهای لایحه، کار به سرانجامی که خیریتی در آن باشد، برسد. همین دو روز پیش یکی از نمایندگان- آقای علیرضا محجوب- صحبت از رفراندوم و همه پرسی کرد. مساله این است که رفراندوم هم ساخت و کار خودش را می خواهد و در هر شرایط و هر جامعه یی جواب نمی دهد. رفراندوم تضارب آرا و عقاید می خواهد، بحث و اقناع می خواهد، وضوح و روشنی می خواهد و سرانجام تصمیم گیری مستقل و بدون فشار آحاد ملت را می خواهد. اگر می توانیم این مقدمات را فراهم کنیم، که البته در شرایط فعلی من شک دارم، بسم الله، در هر حال اینها را گفتم که بگویم و هشدار دهم که در هر جراحی خصوصاً اگر آن جراحی بزرگ هم باشد، احتمال مرگ نیز هست اما جامعه ما تحمل چنین مرگی را دارد؟ من فکر نمی کنم.
Deprecated: File پوسته بدون comments.php is deprecated since version 3.0.0 with no alternative available. لطفاً یک قالب comments.php در پوستهی خود قرار دهید. in /var/www/html/kaleme.com/wp-includes/functions.php on line 6085