متن بیانیه‌ قرائت شده جمعی از دانشجویان دانشگاه علامه طباطبایی در گردهمایی اعتراض به سرکوب و خشونت گسترده در شهر سراوان

چکیده :سراوان به مانند بسیاری از شهرهای مرزی ایران از حقوق اولیه معاش انسانی بی بهره است. و مردم مظلومی که با بی کفایتی حاکمیت؛ برای تامین‌ نان شبشان بالاجبار به شغل‌های پرخطر کولبری و سوختبری تن‌ داده‌اند، حال با دستگاه سرکوب حاکمیت حق حیاتشان نیز از آنها گرفته...

خبر کشتار سوختبران سراوان که به دلیل سال‌ها ظلم و تبعیض و بی‌عدالتی، و در پی تامین معیشت، سوختبری می‌کردند و به دنبال آن کشته شدن ۲۳ نفر از معترضان به این حادثه در حالی مخابره شد که اینترنت در این مناطق به کلی قطع و راه های ارتباطی محدود  شده‌بود، رفتار مشابهی که یادآور سرکوب و خشونت نظامندی است که طی سال‌های گذشته تفنگ را یگانه ابزار پاسخگویی به اعتراض‌ها و نیازهای مردم رنج کشیده می‌داند.

سراوان به مانند بسیاری از شهرهای مرزی ایران از حقوق اولیه معاش انسانی بی بهره است. و مردم مظلومی که با بی کفایتی حاکمیت؛ برای تامین‌ نان شبشان بالاجبار به شغل‌های پرخطر کولبری و سوختبری تن‌ داده‌اند، حال با دستگاه سرکوب حاکمیت حق حیاتشان نیز از آنها گرفته می‌شود.

تصاویر و فیلم‌هایی که از سراوان مخابره شده است گویای وضع اسف بار معیشت مردم و گزارش‌هایی که خبر از کشتار مردم معترض می‌دهد حکایت از این مساله دارد که در بر همان پاشنه قدیمی می‌چرخد. همان تبعیض‌ها و بی عدالتی‌هایی که در دهه هفتاد سرچشمه نارضایتی و وقوع اعتراض‌های پراکنده در کشور شده بود با حفظ ماهیت اما با انباشت خشم بیشتر مردم؛ مولد دی ۹۶ و آبان ‌۹۸ شد.

تصمیم گیری برای حضور در دانشگاه به دلیل شرایط بوجود آمده از پاندمی به شدت سخت و جانکاه بود اما کشتار مردم آن هم در شرایطی که اصحاب قدرت مفتضحانه درگیر سیرک انتخاباتی خود هستند، مارا بر آن داشت که به عنوان عضو کوچکی از میلیون ها انسانی که تحت ظلم و بی عدالتی قرار دارند، باردیگر در دانشگاه حضور پیدا کنیم و نسبت به این‌حجم عظیم ظلم و جنایت فریاد سر دهیم.

در پی این تجمع، دانشجویان نهالی را به یاد قربانیان اعتراضات در ایران کاشتند.