ایران- تهران- اوین…ایران-تهران- اوین…

چکیده :همین جا بود، همین جا: ایران-تهران-اوین-شاه، و، دربار و ساواک، و، تپه های آغشته به خون. کمی آنسوتر" میدان تیرچیتگر"، همان میدان تیری که " محمدحنیف نژاد" در آنجا بر تیری بسته شد و تیرباران...

میراصغر موسوی

(برای کیوان صمیمی)

کیوان زیر تابش کم جان خورشید در آخرین روزهای اسفند ماه سال ۱۳۸۸ در حیاط بند ۳۵۰ نشسته بود. دورش حلقه جوانان هم بند بود. عیسی سحرخیز طول و عرض حیاط کوچک بند را با قدم های بلند و سریع ضربدر می زد. کیوان در وسط حلقه به دور خود که مدار مقاومت و آگاهی و صبر است، می چرخید و با هر که سوالی داشت گفتگو می کرد.

بعد از ظهر هنوز نیمه نشده بود، روز سه شنبه بود. آفتاب کم جان و زرد رنگ، و اما روشن و صاف بود. به حیاط گودِ بند ۳۵۰ بادِ ملایمی رخنه کرد و موجش زیر موهای کیوان افتاد و زلف های پریشانش را پَر داد.

کیوان از تاریخ معاصر می گفت. تدریس تاریخ توسط یک ” فاعل تاریخ ” از ویژگی های منحصر تاریخ ما است که رو به عقب دارد. رو به روزهای از سر گذشته و اما برجا مانده. لازمه وجود تاریخ حرکت است. باید حرکت انجام شود تا تاریخ متولد شود وشکل بگیرد. سکون که تاریخ نیست. تاریخ از حرکتِ رو به جلوی عالم شکل گرفته و موجود شده است. چنین است اگر، چرا پس کیوان در نقطه و مکانی نشسته که ۳۵ سال قبل همین جا به سوگی نشسته بود.

همین جا بود، همین جا: ایران-تهران-اوین-شاه، و، دربار و ساواک، و، تپه های آغشته به خون. کمی آنسوتر” میدان تیرچیتگر”، همان میدان تیری که ” محمدحنیف نژاد” در آنجا بر تیری بسته شد و تیرباران شد.

تاریخ کی متولد شد، تاریخ کجا متولد شد؟

تاریخ با آغاز حرکت متولد شد و پشت سر انسان به راه افتاد و پیش آمد. تاریخ از پی ما باید بیاید، اما چرا تاریخ ما به جلو نمی رود.ما مگر حرکت نداریم و به جلو نیامده ایم. درِ ورودی این زندان صادق ترین گواه بر حرکت ما است. ۵۰ سال است که هر روز ده ها بار گشوده و بسته می شود. جوانانی داخل می شوند، جنازه هایی بیرون برده می شود. جوانان می آیند و پیر می شوند و می روند. مدام در حرکتند. در آمد و شد. جنب و جوش و جابجایی. از خانه به زندان، از زندان … پس چرا کیوان در جایی ایستاده که ۳۵ سال پیش ایستاده بود: ایران- تهران- زندان اوین….به نظر چیزها یی عوض شده اما زندان پا برجا است و کیوان در حیاط این زندان تاریخ معاصر درس می دهد. کیوان همه تاریخ معاصر رابا خودِ تاریخ درهمین زندان سپری کرده است.

امروز در آستانه زمستان سال ۱۳۹۹باز کیوان در زندان است. اوین دهه ها است که کیوان و تاریخ را در خود زندانی کرده است. تاریخ ما در اوین حبس است و کیوان که همه تاریخ را در اوین سپری کرده، در حیاط زندان تاریخ معاصر را به چالش کشیده است.

نیم قرن سال است که پابندِ کیوان صمیمی و تاریخ معاصر بر زمین این زندان میخ شده است…