صداوسیما؛ مجرم طلبکار

چکیده :فوتبال، یکی از معدود برگ‌های برنده صداوسیما در رقابت با شبکه‌های ماهواره‌ای و فضای مجازی است. صداوسیما در اینجا هم، کاملا مجرمی است طلبکار. رسانه‌ای که حق انحصاری پخش فوتبال را در اختیار دارد و برخلاف همه‌جای دنیا که منبع اصلی درآمد باشگاه‌ها از حق پخش تلویزیونی است؛ ریالی...

محمدجواد روح

از این نوع حرف‌ها بارها از مجریان صداوسیما شنیده‌ایم. ژست سخنگوی اکثریت کارمند و کارگر و حقوق‌بگیر جامعه را می‌گیرند و از مراجع دولتی و حکومتی می‌خواهند جلوی قراردادهای میلیاردی فوتبالیست‌ها را بگیرند و قوانین من‌درآوردی را هم تجویز می‌کنند.

نماینده فدراسیون در پاسخ خود، منطقی سخن می‌گوید و استدلال‌های پوپولیستی مجری را به چالش می‌کشد. بحث اما بسیار جدی‌تر است.

صداوسیما (در بحران حاکم بر جامعه امروز ایران، بطور عام و در اینجا بطور خاص، فوتبال) یک مجرم طلبکار است. نهادی انحصاری با درآمدهای بی‌پایان و ساختار بزرگ و ناکارآمد و محتوایی ضعیف و شکست‌خورده در برابر رقبا.

فوتبال، یکی از معدود برگ‌های برنده صداوسیما در رقابت با شبکه‌های ماهواره‌ای و فضای مجازی است. صداوسیما در اینجا هم، کاملا مجرمی است طلبکار. رسانه‌ای که حق انحصاری پخش فوتبال را در اختیار دارد و برخلاف همه‌جای دنیا که منبع اصلی درآمد باشگاه‌ها از حق پخش تلویزیونی است؛ ریالی نمی‌پردازد‌.

این مجری که به نمایندگی از اقشار کارگر و کارمند، یقه می‌دراند که چرا چند میلیارد تومان با فلان بازیکن قرارداد بسته شده؛ در برابر حق پخش چند هزار میلیارد تومانی فوتبال که از باشگاه‌ها دریغ می‌شود، چرا ساکت است؟

نبود درآمدهای منطقی فوتبال در ایران و در صدر آنها، حق پخش تلویزیونی باعث شده ریشه‌دارترین باشگاه‌ها در مشهد و شیراز و گیلان و خوزستان و بوشهر و… به سقوط و نابودی کشیده شوند و هر مدیرعاملی که به پرسپولیس و استقلال می‌آید، نهایتا میلیون‌ها دلار بدهکاری و چندین و چند شاکی و پرونده در فیفا به جا گذارد.

در نتیجه، به جای درآمدهای مشخص و تعریف‌شده فوتبال در همه‌جای دنیا، باشگاه‌ها ناچار باید به دولت و یا شرکت‌ها و کارخانجات بزرگ خصولتی و یا ابرمیلیاردرهایی وابسته شوند که پس از مدتی، معلوم می‌شود از بزرگترین بدهکاران بانکی هستند و یا می‌خواسته‌اند فوتبال را ابزار پولشویی و… قرار دهند.

این ساختار اقتصادی غلط فوتبال در ایران است که آن را باید بزرگترین فساد دانست؛ نه قیمت فلان بازیکن که ارزش دلاری او در بازار جهانی فوتبال به دلار و یورو مشخص است و در روزگار سقوط پول ملی، طبعا به قراردادهای چند میلیارد تومانی می‌انجامد.

مجرم اصلی در این ساختار غلط اقتصادی، صداوسیمای انحصاری است. همچون گرگی که لباس گوسفندان می‌پوشد و ادای چوپان را هم درمی‌آورد و مدعی حمایت از رمه هم می‌شود!