امام حسین«ع»، حکایت هنوز همان است…

چکیده :ای گروهی که به آدم‌های خوب مشهورید و عالمان دین خوانده می‌شوید، به خاطر خداست که در نزد مردم هیبت دارید و به نام دین از شما حساب می‌برند و احترام می‌گذارند و شما را بر خودشان ترجیح می‌دهند در حالی که هیچ فضیلتی بر آنها ندارید و هیچ خدمتی به این مردم نکرده‌اید. در خیابان ها مثل شاهان می‌روید و با هیبت و کبکبه رفتار می‌کنید. مردم از شما توقع دارند که به حق خدا قیام کنید اما شما در اغلب موارد از انجام وظیفه و احقاق حق الهی کوتاهی کرده‌اید....

محسن مهدیان

امروز، روز اول ماه محرم است، ماه شهادت حسین بن علی«ع»

امامی که در تبلیغات مذهبی تریبون‌های حکومتی، اگرچه بیش‌ترین سهم را دارد، اما همواره به گونه‌ای تصویر می‌شود که گویی دغدغه‌ای جز مبارزه با فساد اخلاقی یزید نداشته است. فلذا از همین روست که در ایام عزای او، بیش‌ترین عتاب و خطاب اهل منبر نصیب بدحجابان و “مسئولان بی‌غیرت” است. و لابد همین “حسینِ حکومتی” است که برای برخورد با یک دخترک بی پناه، توجیه‌گر مامور ناجا می‌شود و وجدانش را با این توجیه که برخورد حسینی و انقلابی همین است، آرام می‌کند.

برای من اما حسین ع همان است که اندکی پیش از مرگ، در موسم حج سال ۶۱ هجری در کوه منا خطاب به عالمان دین می‌گوید و به آن‌ها عتاب می‌کند که:

«ای گروهی که به آدم‌های خوب مشهورید و عالمان دین خوانده می‌شوید، به خاطر خداست که در نزد مردم هیبت دارید و به نام دین از شما حساب می‌برند و احترام می‌گذارند و شما را بر خودشان ترجیح می‌دهند در حالی که هیچ فضیلتی بر آنها ندارید و هیچ خدمتی به این مردم نکرده‌اید.

در خیابان ها مثل شاهان می‌روید و با هیبت و کبکبه رفتار می‌کنید. مردم از شما توقع دارند که به حق خدا قیام کنید اما شما در اغلب موارد از انجام وظیفه و احقاق حق الهی کوتاهی کرده‌اید.

فقرا و بیچارگان در سرزمین‌های اسلامی بر روی زمین رها شده‌اند و بی‌پناهند و کسی به اینها رحم نمی‌کند‌. میثاق خدا این است که بیچارگان گرسنه نمانند. شما به میثاق خدا عمل نکردید و مرتکب خیانت شدید.»
(بخشی از خطبه منا، لهوف، نفس المهموم، بحار و…)

حسین«ع» مصلحی بود که اصلاح و قیامش را نه از روسری مردم و نه حتی از فسق یزید، بلکه از انحراف عالمان دین آغاز کرد و عجیب آن‌که فتوای قتلش نیز به دست یک عالم دینی صادر شد. و چنین حسینی را شناختن، البته که برای حاکمانی که به اسم دین بر مردم حکومت می‌کنند، گران خواهد آمد.

پس چه بهتر که بر چهره منور حسین «ع» پرده‌ای از خرافات بیاندازند، صدای مداحان سال به سال کشیده‌تر شود و سایز بلندگوها هرسال بزرگ‌تر، تا صدای خطبه‌های او شنیده نشود. کانهُ روز دهم سال ۶۱ هجری.

حکایت هنوز همان است…