فطر، عید دعوت به یکتاپرستی

چکیده : توحید و خدامداری روح دعوت انبیا و مکاتب آسمانی است. در محیط و اجتماعی که شرک و کفر در آن ریشه دوانده و زوایای آن را فرا گرفته باشد، ظلم و ستم و فساد به حاکمیت می رسد و صلح و صدق و صفا مهجور و منکوب می شود. ابراهیم خلیل که با شجاعتی کم نظیر در مقابل نمرود ایستاد و ندای توحید سرداد، در واقع مصلحی بود که برای زدودن جامعه از ظلم و ستم و فساد از طریق رواج توحید قیام نمود. مطابق تصویری که قرآن مجید از ابراهیم خلیل(ع) ترسیم می‌کند آن حضرت با اصرار بر توحید به دنبال اصلاح امور جامعه خویش به واسطه تحریک اندیشه و وجدان مخاطبانش بود و با آماده ساختن ذهن و دل مخاطبان پیام توحید را مطرح می‌ساخت....

کلمه – گروه معارف: توحید و خدامداری روح دعوت انبیا و مکاتب آسمانی است. در محیط و اجتماعی که شرک و کفر در آن ریشه دوانده و زوایای آن را فرا گرفته باشد، ظلم و ستم و فساد به حاکمیت می رسد و صلح و صدق و صفا مهجور و منکوب می شود. ابراهیم خلیل که با شجاعتی کم نظیر در مقابل نمرود ایستاد و ندای توحید سرداد، در واقع مصلحی بود که برای زدودن جامعه از ظلم و ستم و فساد از طریق رواج توحید قیام نمود. مطابق تصویری که قرآن مجید از ابراهیم خلیل(ع) ترسیم می‌کند آن حضرت با اصرار بر توحید به دنبال اصلاح امور جامعه خویش به واسطه تحریک اندیشه و وجدان مخاطبانش بود و با آماده ساختن ذهن و دل مخاطبان پیام توحید را مطرح می‌ساخت.

علاوه بر حضرت ابراهیم (ع) بیشترین همّ انبیای الهی صرف مبارزه با افکار چندگانه پرستی و شرک شده است و برائت جستن از مظاهر شرک و کفر همواره در دستور کار آنان قرار داشته است. صف‌بندی مشرکان و کافران در مقابل انبیا جبهه ای وسیع و نیرومند بوده و انبیا چون با حق‌ناپذیری و عناد آنان مواجه شدند، شجاعانه و با پشتکار و جدیت مسیر دعوت به یکتاپرستی را پیمودند و به صورت‌های مختلف و متناسب با شرایط، بیزاری و نفرت عمیق خویش را از شرک مشرکان و کفر کافران ابراز نمودند.

بطور کلی محور تفکر و اندیشه‌های انبیای الهی را توحید تشکیل می دهد و آنان به عنوان اسوه موحدان و یگانه پرستان در تاریخ بشر مطرحند.

در سیره تبلیغی کلیه پیامبران دعوت به توحید به عنوان استراتژی آنان به وضوح به چشم می‌آید و در آیین اسلام نیز توحید اولین پایه تکامل و ایجاد شخصیت والای اسلامی محسوب می‌شود.

طبق جهان بینی اسلام توحید محور کلیه عقاید و افعال یک فرد مسلمان است. ناگفته پیداست که یکتاپرستی اسلامی در روابط محدود بنده با خالق خلاصه نشده و دامنه آن کلیه شئون هستی را در بر می گیرد و همچون روح کلی بر تمامی پدیده ها اعم از فردی و اجتماعی، مادی و غیرمادی سیطره و غلبه دارد.

برپایه این جهان بینی، یکتاپرستی اسلامی در روابط اجتماعی رنگ سیاسی به خود گرفته و با مظاهر شرک و کفر درمی افتد و مسلمانان را از اطاعت و انقیاد نسبت به نظامهای استکباری و استبدادی باز می دارد.

بدین ترتیب اسلام مسلمانان را با وظایف خویش درقبال جامعه آشنا ساخته ومی آموزد که چگونه رفتاری شایسته مسلمانی است.

مکتب اسلام به مقتضای فرهنگ یکتاپرستی با هرگونه سلطه الحادی و شرک‌آمیز مخالف است و جنبش‌های سیاسی و اجتماعی بسیاری را با انگیزه توحید علیه نظام‌های مشرک و مستکبر سازمان داده است. بی‌جهت نیست که از همان سال‌های اولیه دعوت اسلام درگیری مسلمانان با کفار و مشرکین آغاز می‌شود و صف‌بندی‌های ایمان و کفر و شرک به وجود می آید.

عیدفطر که عیدبزرگ مسلمانان است نشانگر این امتیاز بزرگ فرهنگ اسلامی است که در هر عصری قادر است میراث انبیا که همان دعوت به توحید است را احیا نموده و بر اساس آن تحولی اجتماعی به وجود آورد و ارزش‌های توحیدی را به جهانیان ارزانی دارد. عید بزرگ فطر به رغم محتوای دینی یک پدیده و حرکت اجتماعی و سیاسی است که با ایجاد تحول در ارزش‌های حاکم بر اجتماع همانگونه که در حرکت امام رضا(ع) به اثبات رسید در حقیقت اقدامی است در جهت از بین بردن موانع تکامل و ترقی و حاکمیت بخشیدن به ارزش‌های تعالی بخش اسلام.