مراقب ناامیدی مردم باشیم

چکیده : در منظر جامعه نباید اینگونه تلقی شود که حق شهروندی مردم خدای ناکرده نادیده گرفته می‌شود. حقی که امام علی(ع) درباره آن در نامه‌ای که به مالک اشتر نوشته‌اند، می‌فرمایند: «دسته‌ای برادر دینی تو هستند و دسته دیگر در آفرینش با تو همانند. گناهی از ایشان سر می‌زند یا علت‌هایی بر آنان عارض می‌شود یا خواسته و ناخواسته، خطایی بر دستشان می‌رود. به خطایشان منگر و از گناهشان درگذر، چنان که دوست داری خدا بر تو ببخشاید و گناهت را عفو فرماید.»...

سیدطه هاشمی

رئیس‌جمهور در دیدار جمعی از فرمانداران و استانداران درباره احراز صلاحیت‌ها از طیفی فکری گفت که نباید نادیده انگاشته شده و از حضور در انتخابات محروم شوند. اما پیش از آنکه به مقصود رئیس‌جمهور نسبت به این طیف فکری بپردازیم لازم است به نکته‌ای مهم‌تر پرداخت.

امروز خطری که نظام اسلامی را تهدید می‌نماید ناظر به این مساله است که عملکرد‌های عده‌ای در جامعه این باور را به‌ویژه در بین جوان ایجاد می‌کند که دین قادر نیست جامعه را به نحو مطلوب اداره کند، به نیازهای ثابت و متغیر پاسخ دهد، براساس تحولات جامعه پاسخگوی حل مشکلات باشد یا بر پایه پیشرفت‌های تکنولوژیک و توسعه علمی به نیاز‌های نوبه‌نو شونده پاسخ دهد. اینها خطراتی است که متاسفانه با عملکرد‌های غلط برخی متوجه باور‌های دینی خواهد شد. این خطرات به مراتب عمیق‌تر از آن است که جریانی در مجلس نماینده داشته یا نداشته باشد.

بالاخره در هر مجلسی عده‌ای با رای مردم در اقلیت و عده‌ای نیز در اکثریت قرار می‌گیرند اما مهم این است آیا همه کسانی که در یک جامعه زندگی می‌کنند و همه جریانات فکری قانونی امکان اینکه پای صندوق رای حاضر شده و به کاندیدای موردنظر خود که احساس می‌کنند می‌تواند در مجلس پیگیر نیازهای آنان باشد رای دهند، دارند یا نه. اگر چنین وضعیتی پیش آمد می‌توان به یک جامعه مطلوب رسید که در آن آحاد یا اکثریت قاطع ملت احساس می‌کنند وقتی در مقام انتخاب قرار می‌گیرند می‌توانند فردی را تعیین نمایند که بر پایه فهم درستی که از آنها دارد به نیاز‌هایشان پاسخ دهد.

هر بخشی از جامعه اگر چنین احساس کند نمی‌تواند به فردی که پاسخگوی نیاز اوست رای ندهد و پای صندوق رای می‌آید. قانون اساسی نیز دقیقا به همین دلیل است که عنوان می‌دارد اقلیت‌های دینی هم باید کاندیدا داشته باشند. یعنی با وجود جامعه‌ای که بیش از ۹۶درصد از آن مسلمانند اما تاکید دارد که حتی درصد بسیار کمی از جامعه نیز باید در مجلس به عنوان یک مرکز تصمیم‌سازی حضور داشته باشند. حال اگر وضعیتی رخ دهد که یک طیف و یک مجموعه سیاسی در جامعه قادر نباشد نمایندگان فکری خود را در مراکز تصمیم‌سازی و قدرت قرار دهد، این مساله سبب خواهد شد مجموعه کسانی که معتقد به آن تفکر هستند، دلسرد و ناامید شده و جامعه‌ای که در درون آن افرادی به سمت ناامیدی و انفعال بروند، دچار بحران و آسیب‌ خواهد شد.

جامعه گاه ممکن است دچار انفعال و سکوت شود که این مساله موضوعی خطرناک است و نباید برخی آن را دلیلی بر پیروزی خود بدانند. چنین امری تنها یک پیروزی ظاهری بوده و از نظر اجتماعی آبستن مسائل دیگری است. ما یک برداشت مترقی و متعالی از اسلام به جهانیان عرضه می‌کنیم و لازمه این کار اقدامات مترقی و متعالی است که ما در برخورد با مسائل و مشکلاتمان ارائه می‌کنیم. در منظر جامعه نباید اینگونه تلقی شود که حق شهروندی مردم خدای ناکرده نادیده گرفته می‌شود. حقی که امام علی(ع) درباره آن در نامه‌ای که به مالک اشتر نوشته‌اند، می‌فرمایند: «دسته‌ای برادر دینی تو هستند و دسته دیگر در آفرینش با تو همانند. گناهی از ایشان سر می‌زند یا علت‌هایی بر آنان عارض می‌شود یا خواسته و ناخواسته، خطایی بر دستشان می‌رود. به خطایشان منگر و از گناهشان درگذر، چنان که دوست داری خدا بر تو ببخشاید و گناهت را عفو فرماید.»

اینها آموزه‌های دینی ما هستند و زیبایی نظام اسلامی به همین آموزه‌هاست. از این رو باید جلوی اعمال سلیقه‌ها گرفته شده و در این خصوص بررسی‌های بیشتر و دقیق‌تری صورت گیرد. چرا که با این ردصلاحیت‌ها آن هم اکثرا ذیل عناوینی چون عدم التزام به اسلام و قانون اساسی دنیا پیامی منفی می‌گیرد مبنی بر اینکه درصد بالایی از کنشگران جامعه به اسلام و قانون اساسی التزام ندارند و این مساله به هیچ وجه زیبنده ما نیست. لذا بر بزرگان دلسوز لازم است به میدان آمده و در این خصوص شرایطی فراهم آورند تا انتخاباتی بانشاط و با حضور سلیقه‌های قانونی مختلف کشور برگزار شود. این مهم تضمینی برای آینده است.

منبع: روزنامه آرمان