کیهان به دنبال چیست؟

چکیده :آیا کیهان بدنبال خط و نشان زود هنگام و احتیاطی به شورای نگهبان نیست؟ آیا بازی با نام‌ها، اسم رمز جدید کیهان برای بازی جدید و دستور عملیاتی به افراطیون برای آغاز هجمه گسترده‌تر به مجامع و تجمعات قانونی نیست؟ آیا همجه اخیر صرفا برای مصرفی درون جناحی و ممانعت از ریزش بیشتر نیرو در جناح اصول گرایان و روحیه دادن به عقبه جناح افراطی اصول گرا نیست؟...

کلمه – محمد کیانوش‌راد:

بازی با نام‌ها، بازی تکراری کیهان‌نشینان است. روزنامه یا بولتن کیهان را چند نفر می‌خرند و چند نفر کیهان را می‌خوانند؟ چند نفر از خواندن کیهان، متوجه اشتباهات سیاسی خود می‌شوند و توبه کرده و جزء آدم خوب‌های کیهان‌پسند می‌شوند؟ کیهان می‌داند، دو دسته کیهان را با دقت می‌خوانند؛

الف: دسته مخالفان کیهان، مخالفانی که می‌خواهند بدانند که برخی نهاد‌ها و جریانات محفلی، بزودی چه اقداماتی را در دستور کار خود دارند.

ب: دسته توجیه گران و عوامل تبلیغاتی و محفلی ورسانه‌ای و سربازان آماده به خدمت، کیهان سخنی می‌گوید و بزودی باید در انتظار فراگیر شدن گفتمانی و تبلیغاتی و عملیاتی آن در میان جناح افراطی اصول گرایان بود.

پس، تحلیل‌های کیهان و انتشار کیهان، برای چند درصد از مردم منتشر می‌شود؟ شریعتمداری می‌داند که تحلیل‌های کلیشه‌ای و قالبی و مبتنی بر «نظریه قطعی توطئه» در هر امری، ساده‌ترین راه برای تحلیل هر پدیده و رویدادی است. تحلیل‌های شبه مارکسیستی که همه چیز از پیش روشن است. در اینگونه تحلیل‌ها حتی می‌توان همه مسلمات قطعی را نیز نادیده گرفت.

از نگاه شریعتمداری همه مخافان، بریده، ساده، خائن، جاسوس، غربزده، فتنه‌گر، ساکت فتنه، همراه فتنه، طعمه فتنه، بازی خورده و… هستند. آیا واقعا شریعتمداری نمی‌داند که بحث «ولایت فقیه» و شیوه‌های قرائت از آن – از زمان حضرت امام – آغاز شد؟ آیا ایشان نمی‌داند جدا شدن مجمع روحانیون مبارز، از جامعه روحانیت مبارز برای چه بوده است؟ آیا نمی‌ داند که دو گونه فهم از اسلام در زمان امام و توسط ایشان مطرح شد و اتفاقا جناح متبوع ایشان مورد عتاب امام قرار گرفتند؟ آیا نمی‌داند حتی در مورد مرحوم سیداحمد خمینی هم، جناح مورد قبول ایشان چه‌ها که نمی‌گفتند و چه‌ها که نکردند؟ آیا نمی‌داند برخی به «نظریه کشف فقیه» و برخی به «نظریه انتخاب فقیه» معتقد بوده و هستند؟ آیا نمی‌داند برخی قائل به «تشریفاتی و تزیینی» بودن رای مردم بوده و هستند و برخی بر «نظریه حجیت رای مردم» نظر دارند؟ آیا نمی‌داند برخی مردم سالاری دینی را قبول ندارند و به مطلق بودن نظر و حکم ولی فقیه، حتی فرا‌تر از قانون اساسی معتقدند؟ آیا نمی‌داند که اصولا برخی از فقها و مراجع پرآوازه و بزرگ، بدون آنکه جاسوس و ستون پنجم صهیونیست‌ها و عامل غرب و امریکا باشند، ولایت فقیه را دیگرگون می‌فهمند؟ آیا نمی‌داند که امام صراحتا
فرمودند: ولایت فقیه دیکتاتوری نیست؟ و ده‌ها سوال بدیهی دیگر، که کیهان همه آن‌ها را خوب هم می‌داند، اما منافع سیاسی و جناحی و تاکتیک های اثرگذاری ماکیاولیستی اسلامی، دیری است که متاسفانه راهنمای عمل کیهانیان گردیده است.

محبوبیت آیت‌الله سیدحسن خمینی، و اعلام حضور ایشان، چرا کیهان را تا به این حد عصبانی کرده است؟

کیهان می‌داند که اکثریت مردم ایران، اسلامِ رحمانی را در برابر اسلام خشونت بار، اسلام مردم سالار را در برابر اسلام استبدادی، اسلام اصیل را در برابر اسلام متحجرانه و قشری گرایانه، اسلامِ میزان «رای مردم است» را در برابر اسلامی که «رای مردم را تزیینی» می‌نامد. اسلام طرفدار آزادی و کرامت انسانی را در برابر اسلام تحکم آمیز، اسلام «جهان نگر چند بعدی» را در برابر «اسلام تک بعدی» و….. ارجح می‌دانند. مردم این‌ها را از صهیونیست‌ها و غربی‌ها نیاموختند. مردم این‌ها را از امام بیاد دارند و امروز آیت‌الله سیدحسن را نسخه مطابق اصل می‌دانند.

بدیهی است که مردم، با سلایق متفاوت، و حتی بصراحت باید گفت، غیر دینداران و حتی همان‌هایی که شاید بدلیل برخی گلایه‌مندی‌ها، نظام را هم چندان قبول نداشته باشند اما از آنان، دعوت شد تا پای صندوق‌ها بیایند و بخاطر کشور رای دهند، اینان اسلام رحمانی و عقل گرا و اسلام مصلحت بین را بر اسلام تک بعدی و خشک و خشونت بار ترجیح خواهند داد.

اما اینهمه پرگویی و درشت گویی و اتهام و حتی استناد به سخنان صهیونیست‌ها برای چیست؟ اینان تا به کجا می‌خواهند اتهام زنی خود را علیه هاشمی رفسنجانی، خاتمی، حسن روحانی، ناطق نوری، سیدمحمود دعایی، سیدحسن خمینی، آیت‌الله یوسف صانعی، و….. هر آن کس که نظرات افراطی و متوهمانه او را نمی‌ پذیرد، ادامه دهند؟ و تا کجا می‌خواهند، از روزنامه‌ای منتسب به بیت المال و با عنوان نماینده رهبری سوء استفاده کنند؟

«چو پرده دار به شمشیر می‌زند همه را/ کسی مقیم حریم حرم نخواهد ماند»

اگر هاشمی رفسنجانی در انتخابات ریاست جمهوری به بهانه غیر موجه زیادی سن، رد صلاحیت شد، با چه منطقی و با چه هزینه‌ای، امروز می‌توانند، ریاست مجمع تشخیص مصلحت نظام و عضو از ابتدا تا کنون مجلس خبرگان را رد کنند؟

آیا کیهان می‌خواهد با فضا سازی، جاده را برای عبور از روی استوانه‌های نظام و انقلاب، هموار سازد؟ آیا هدف کیهان از طرح اینگونه مسایل و سپس به رویت رساندن این سرمقاله‌ها به علماء و مراجع، دنبال ترساندن و تهدید و فشار بر علماء و مراجع نیست؟

آیا کیهان بدنبال خط و نشان زود هنگام و احتیاطی به شورای نگهبان نیست؟ آیا می‌خواهد «برهان قاطع» را به شورای نگهبان هم گوشزد کند؟ آیا بازی با نام‌ها، اسم رمز جدید کیهان برای بازی جدید و دستور عملیاتی به افراطیون برای آغاز هجمه گسترده‌تر به مجامع و تجمعات قانونی نیست؟ آیا همجه اخیر صرفا برای مصرفی درون جناحی و ممانعت از ریزش بیشتر نیرو در جناح اصول گرایان و روحیه دادن به عقبه جناح افراطی اصول گرا نیست؟ آیا قرار است با چیدن پازل‌های تخیلی و بزرگ نمایی‌های غیر واقعی شریعتمداری، فضا سازی برای نهادهای خاص و به منظور تحرک بیشتر برای فشار بیشتر بر فعالان رسانه‌ای و سیاسی را شاهد باشیم؟

به هر روی و به احتمال زیاد، کیهان بیش از همه می‌داند که این تحلیل‌ها، نه تاثیری در جذب مخالفان خویش و نه حتی مردم عادی و بی‌طرف ندارد.