نقش دولت در نرمش قهرمانانه داخلی

چکیده :حل و فصل مسائل بین المللی می تواند در اعاده اعتماد به نفس نظام موثر واقع شود، دولت در این زمینه نقش کلیدی داشته و دارد و باید با توجه به پشتوانه اصلی‌اش که همان مردم هستند به تکلیف خود عمل و گزارش شفاف آن را به مردم ارائه کند. تردیدی نیست که دولت می تواند با تبیین وضعیت سیاسی و فرهنگی کشور ارکان قدرت را مجاب به نرمش قهرمانانه ایی در مقابل ملت کند. ...

محمد تقی کروبی:

آیا حاکمیت آمادگی نرمشی قهرمانانه در مقابل خواست ملت مبتنی بر حقوق بنیادین‌اش را هم دارد؟

۲۴ نوامبر بعد از ۵ روز مذاکراه نفس گیر نهایتا ایران و ۱+۵ به توافقی رسیدند، که مطابق آن روند پرونده هسته‌ای کشورمان در مسیر اعتماد سازی بین المللی قرار گرفت. تغییر سیاست تقابل به تعامل با جامعه بین المللی دستاورد ارزشمند دولت روحانی است که در فرصتی کوتاه توانسته بخشی از ویرانی‌های دولت تحمیلی ۸ سال گذشته را جبران کند. در باب متن توافقنامه و محتویات آن به لحاظ حقوقی سخن بسیار است که بماند برای بعد.

بدنبال اعلام حصول توافق میان ایران و ۱+۵ موجی از نشاط در میان اقشار مختلف جامعه مان دیده شد، بطوریکه همه به یکباره فراموش کردیم که تا چند سال پیش نه قطار تحریم‌های موثر بین المللی به راه افتاده بود و نه دول قدرتمند غربی در موقعیتی بودند که انتظار امضای چنین سندی را از کشورمان داشته باشند. آن روزها دول قدرتمند برای مجاب کردن طرف ایرانی مشوق هایی در بسته‌های پیشنهادی‌شان ارائه کردند و رجال حاکم بر کشورمان بدون توجه به فرصت‌های موجود و با پشتوانه دلارهای نفتی مذاکرات مهم بین المللی را با زمین تمرین بی‌تجربه‌ها جهت مصرف داخل اشتباه گرفتند و سعی کردند برای مذاکره کننده ارشد کشور جهت واگذاری بالاترین مقام اجرایی اعتبار کسب کنند. به عبارت ساده تر مذاکره را برای مذاکره بدون توجه به پیامد‌های آن ادامه دادند. قدم به قدم شرایط تغییر کرد و دیگر بالا انداختن ابرو مقامات مان قیمت نفت در بازار‌های بین المللی را تعیین نمی کرد، اصرار بر وضعیت بدر و خیبر هم کارساز نشد و تحریم‌های بین المللی در دولت و حکومتی که فساد در آن نهادینه شده بود، کشور را در بدترین وضعیت اقتصادی قرار داد.

میراث ۸ سال تخریب و غارت بیت المال در گزارش ۱۰۰ روزه بیان شد و مردم تا حدودی با وضعیت امروز کشور آشنا شدند. آقای هاشمی با تیز بینی خاص خود به مقایسه تخریب ۸ سال گذشته با جنگ تحمیلی پرداخت و ابعاد تخریب ۸ ساله دولت تحمیلی را به مراتب بالاتر از ۸ سال جنگ ویرانگر و تجاوز بعثی‌ها دانست. ایشان گفتند: “آقای روحانی با نجابت سیاسی و اخلاقی گزارش خود را بیان کرد و از کنار بسیاری از ناگفته‌ها به دلیل بار روانی سنگینی که روی مردم در بعد داخلی و خارجی دارد، گذشت.” ایشان همچنین گفتند: “آن خرابی‌ها معلول یک جنگ ۸ ساله بود و در ۸ سال گذشته هم شرایطی داشتیم که در مقابل بدهی‌های ۱۲ میلیاردی سال ۶۸، رئیس جمهور از بدهی‌های چند صد هزار میلیاردی می‌گوید که مطمئناً جبران آنها سالها طول می‌کشد.”.

بدون شک وضعیت موجود مبتنی بر آمار و ارقام موجب تغییر رویکرد حاکمیت در عرصه بین المللی و یا همان نرمش قهرمانانه شد. حصول این توافقنامه جز با هماهنگی رکن اصلی قدرت با دولت امکان پذیر نبوده و اجرای موثر آن هم در آینده منوط به همین هماهنگی است. میدانیم که قانون اساسی در ۱۱۰ تعیین سیاست‌های کلی نظام پس از مشورت با مجمع تشخیص مصلحت نظام را بر عهده رهبری گذاشته است. بر کسی پوشیده نیست که در این زمینه نقش دولت بسیار مهم و اثر گذار بوده، اما باید توجه کنیم که تصمیم گیر اصلی در این حوزه رهبری بوده و هست. از همین رو بازگشت به سیاست تعامل و درک صحیح از وضعیت بین المللی کشور را باید به فال نیک بگیریم و امیدوار باشیم که این گشایش بتواند تاثیر مستقیمی در رفع موانع اقتصادی و سیاسی کشور داشته باشد.

اما آیا حاکمیت آمادگی نرمشی قهرمانانه در مقابل خواست ملت مبتنی بر حقوق بنیادین‌اش را هم دارد؟ پاسخ به این پرسش در گذر زمان مشخص خواهد شد لیکن نگارنده بر این باور است که حل و فصل مسائل بین المللی می تواند در اعاده اعتماد به نفس نظام موثر واقع شود، دولت در این زمینه نقش کلیدی داشته و دارد و باید با توجه به پشتوانه اصلی‌اش که همان مردم هستند به تکلیف خود عمل و گزارش شفاف آن را به مردم ارائه کند. تردیدی نیست که دولت می تواند با تبیین وضعیت سیاسی و فرهنگی کشور ارکان قدرت را مجاب به نرمش قهرمانانه ایی در مقابل ملت کند. این نرمش همانند نرمش قبلی می تواند موجب نشاط و بازگشت اعتماد گردد.

منبع: فیس بوک نویسنده