فاطمه راکعی: دولت ندای احزاب را بشنود

چکیده :راکعی دراین‌باره معتقد است که احزاب و تشکل‌ها با فعالیت‌هایشان در انتخابات ریاست‌جمهوری یازدهم حسن‌نیت خود را نشان دادند از این رو زمان آن رسیده که دولت نیز گامی به سمت احزاب و تشکل‌ها بردارد و مهم‌ترین گام نیز برخورد قانونی با احزاب یا تشکل‌هایی است که با آنها برخورد غیرقانونی صورت گرفته است....

وزارت کشور دولت یازدهم شاید یکی از مهم‌ترین وزارتخانه‌هایی است که نگاه‌های بسیاری را به خود دارد زیرا ۸ سال سیاست‌های دولت محمود احمدی‌نژاد چنان عرصه را بر فعالیت‌های حزبی و مدنی در کشور تنگ کرد که حالا با روی کار آمدن گفتمان اعتدال در کشور، انتظار فعالان حزبی خاصه احزابی که بیشتر طعم تنگنا را چشیده‌اند از این وزارتخانه بسیار است. این موضوع از یک سو و مساله تکانه‌هایی که احزاب و جریانات سیاسی بعد از انتخابات ریاست‌جمهوری یازدهم برداشته‌اند از سوی دیگر موضوع گفت‌وگویی کوتاه با فاطمه راکعی نماینده اصلاح‌طلب مجلس ششم شد.

راکعی دراین‌باره معتقد است که احزاب و تشکل‌ها با فعالیت‌هایشان در انتخابات ریاست‌جمهوری یازدهم حسن‌نیت خود را نشان دادند از این رو زمان آن رسیده که دولت نیز گامی به سمت احزاب و تشکل‌ها بردارد و مهم‌ترین گام نیز برخورد قانونی با احزاب یا تشکل‌هایی است که با آنها برخورد غیرقانونی صورت گرفته است.

گفت و گوی روزنامه شهروند با فاطمه راکعی را با هم می خوانیم:

به نظر می‌رسد بعد از انتخابات ریاست‌جمهوری یازدهم جریانات و احزاب سیاسی در کشور در هر دو سر طیف‌بندی‌های از پیش موجود، دچار دگردیسی‌هایی شده‌اند و وزارت کشور است که می‌تواند این دگردیسی را رصد و مدیریت کند. شما به‌عنوان یک فعال حزبی این موضوع را چطور تحلیل می‌کنید؟ ۸سال گذشته را احزاب در ایران به سختی گذراندند…

پس از انتخابات ریاست‌جمهوری این دوره، شاید هنوز اتفاق خاصی درخصوص فعالیت‌های احزاب و تشکل‌ها نیفتاده باشد اما از آنجایی که دولت تدبیر و امید روی کار است باید نسبت به ‌این موضوع خوشبین بود. اما نکته‌ای که باید درنظر گرفته شود اینکه در انتخابات اخیر احزاب و تشکل‌ها فعال‌تر از گذشته و به نوعی بدون‌ ترس، وارد عرصه شدند. این یعنی از سوی تشکل‌های مدنی و احزاب یک قدم به سوی دولت برداشته شده است. اما دولت هم باید گامی به سمت آنها بردارد تا در تعاملی مثبت بتوان نقدهای سازنده انجام داد و به دولت کمک کرد.

در سال‌های پس از ۸۸، فضای کشور برای هر نوع فعالیتی که در جهت نقد یا مخالفت با دولت بود، بسته شد و نوعی بی‌اعتمادی بین احزاب و دولت شکل گرفت. الان نیاز داریم که ‌این فضا شکسته شود و مهم‌ترین کار نیز این است که دولت یک قدم به سوی آنها حرکت کند و به نوعی فضا را برای فعالیت آنها در چارچوب‌های قانونی و تعریف‌شده کشور، مثبت نگه دارد. بنابراین امیدوارم چون دولت تدبیر و امید روی کار است، مشی اعتدال بر همه جناح‌های سیاسی حاکم شود. متاسفانه در دولت دهم جناح‌ها ادبیاتی علیه همدیگر به کار می‌گرفتند که تاکنون سابقه نداشت. البته گرچه هنوز هم برخی از این ادبیات استفاده می‌کنند اما خیلی کمرنگ شده است چراکه وقتی جو غالب سیاسی اعتدال باشد، نیز در این فضا تعدیل می‌شوند. مثلا در مورد مذاکره با آمریکا وقتی رئیس‌جمهور با نظر رهبری اقداماتی می‌کند با استفاده از همان امکاناتی که در اختیار دارد، باید آنها را حمایت کرد نه ‌اینکه عده‌ای خود را دانای کل بدانند و فکر کنند که بهتر از دولت می‌توانند تصمیم بگیرند و کار کنند. سوال اینجاست که چرا عده‌ای نمی‌خواهند به منتخب مردم اعتماد کنند ؟

آمدیم و دولت این قدم‌ها را برداشت که البته جزو وظایف ذاتی وزارت کشور است، فکر می‌کنید نوع فعالیت‌های تشکل‌ها و احزاب در ترمیم فضای پیشین باید چطور باشد؟

من برخی تندروی‌ها یا افرادی را که از ادبیات تند و نقد غیرمنصفانه برای بر هم زدن فضای کشور استفاده می‌کنند به صلاح دولت و ملت نمی‌دانم بنابراین بهتر است از تندروی فاصله بگیریم و تندروها نیز مطمئن باشند که در صورت ادامه فعالیت ‌شان حذف می‌شوند. سایر احزاب شناسنامه‌دار و مورد اعتماد مردم هم باید مواضع رسمی حزب را از طریق دبیران کل اعلام و از اظهارنظرها و برداشت‌های شخصی از جانب حزب در مورد مسائل مختلف پرهیز کنند چراکه ‌این مطلب خودش موجب آشفتگی و اختلاف درون آن حزب می‌شود. درواقع باید فضا طوری باشد که هرکسی جرات نکند بدون شناسنامه یا با شناسنامه از سوی کلیت یک جناح یا حزب حرفی بزند چراکه این جزو اعتدال سیاسی نیست و ما قبلا این مساله را امتحان کرده‌ایم و ضربه هم خورده‌ایم.

به‌نظر شما از سوی دولت چه گامی باید برداشته شود؟

امیدوارم دولت هر چه زودتر با برخورد قانونی با احزاب و جریانات، به یکسری مسائل در کشور پایان دهد چراکه ما نباید اجازه دهیم تا چیزی فراتر از قانون اتفاق بیفتد. بنابراین بهترین اتفاق حاکم‌کردن قانون بر همه مسائل و در برخورد با همه امور است. اگر افرادی وابسته به حزب یا جناحی به دلیل برخی اظهارنظرها یا نقدها اکنون در فشار هستند، دولت باید برای حاکم‌کردن فضای مثبت برای فعالیت‌های تشکل‌ها و احزاب، سران یا فعالان آنها را به صورت قانونی در پروسه قضایی قرار دهد یا اینکه با آنها با روش اعتدال برخورد کند. ولی اینکه اگر کسانی یا افرادی درست عمل نکردند، باز هم به هیچ‌وجه ‌این دلیلی برای تعطیلی یک حزب نیست، چراکه احزاب قائم به شخص نیستند و احزاب را یک ‌نفر انتخاب نکرده است.