صلح و صفا در سایه اخوت اسلامی

چکیده :حاصل پايبندي به تعاليم مكتب اسلام و رعايت هاي اخلاق اسلامي ايجاد جامعه اي سرشار از امنيت، صلح، صفا، درستي، اعتماد، رفاه، آسايش ، عدل و داد است و اين همه با اتكا بر ارزشهاي معنوي تعاليم زندگي بخش اسلام عزيز به دست مي آيد....

کلمه- گروه معارف:

حاصل پایبندی به تعالیم مکتب اسلام و رعایت های اخلاق اسلامی ایجاد جامعه ای سرشار از امنیت، صلح، صفا، درستی، اعتماد، رفاه، آسایش ، عدل و داد است و این همه با اتکا بر ارزشهای معنوی تعالیم زندگی بخش اسلام عزیز به دست می آید.

صلح و دوستی از جمله مفاهیم ارزشی است که در مجموعه تعالیم اخلاق اسلام گنجانیده شده و از جمله لوازم آن گذشت و بزرگواری می باشد.

موضوع صلح و دوستی ـ چه میان آحاد مسلمان و چه میان مسلمانان و غیرمسلمانانی که در یک جامعه زندگی می کنند ـ آنچنان مورد عنایت است که شخص مصلح مجاز است برای برقراری آن از ابزار عقلایی حتی گفتن دروغ باهدف کمک به ایجاد جو دوستی و تفاهم استفاده کند. امیرالمؤمنین علی(ع) در این رابطه می فرماید: من شما فرزندانم را سفارش می کنم که برای برقرای صلح میان دو متخاصم کوشش کنید، چرا که من از جد شما پیامبر اکرم (ص) شنیدم که می فرمود: ایجاد صلح و صفا میان دو متخاصم از یک سال نماز و روزه برتر است. نتیجه چنین رفتاری در جامعه ایجاد جو دوستی، صفا، مودت و اخوت است. قرآن کریم براین مفهوم صراحت داشته و می گوید: «انماالمؤمنون اخوه فاصلحوابین اخویکم» (افراد با ایمان برادر یکدیگرند. پس میان برادران خود صلح برقرار کنید.) نزدیکترین رابطه و پیوند میان دو انسان، رابطه و پیوند برادری است. رابطه برادری مظهر کامل همبستگی و علاقه و الفت و خیرخواهی میان دو انسان است.

اسلام تنها و نخستین مکتب است که افراد جامعه را تشویق به مودت تا سطح اخوت و برادری نموده و اهداف عالی اجتماعی را در پرتو آن منظور داشته است. اخوت اسلامی عنوان تشریفاتی نبوده بلکه آثاری برآن مترتب است و تکالیفی برای آن تشریح شده است. همچون حق دفاع از حقوق برادر دینی در زمان غیبت ، حق دستگیری و مساعدت در هنگام سختی و تنگدستی و…

اخوت اسلامی حول محور ایمان ایجادشده و قادر است از مردم پراکنده با زبان، رنگ و نژاد مختلف یک امت واحد به وجود آورد. همچنانکه در صدر اسلام پیامبراکرم(ص) دلهای گروههای مختلف را به هم پیوند داد و از ملت های مختلف که هرکدام دارای نژاد و زبانی خاص خود بودند امت واحد و به هم پیوسته ای شکل داد و عرب بادیه نشین را با مرد شامی و هر دو را با سیاه آفریقایی و… با مودت ایمانی و اخوت اسلامی پیوند داد.

به قضاوت تاریخ پیش از ظهور اسلام در شبه جزیره عربستان میان ساکنین آنان اختلافات عمیق و روابط خصمانه برقرار بود. اسلام همچون آیه رحمتی میان طوایف عرب صلح و دوستی و بالاتر از آن میان متخاصمین دیروز پیوند برادری و مودت ایجاد کرد و هریک را ملزم ساخت تا نسبت به زندگی و سرنوشت برادر دینی خود حساس بوده و نگران حال و آینده او باشد. در کتب سیره به این موضوع اشاره شده و آمده است: در صدر اسلام آن هنگام که عده ای از هر سو به جانب مدینه هجوم آورده و اسلام را می پذیرفتند و در صف مسلمین از هر نژاد و رنگ و قومی دیده می شد، روزی پیامبر اکرم(ص) در مسجد برخاستند و رو به جمعیت مسلمانان فرمودند: «تا خوافی الله اخوین اخوین » (برخیزید و دوتادوتا با هم برادر شوید) آنگاه مسلمانان برخاستند و هرکدام با فردی پیوند اخوت و برادری بست و خود پیامبر نیز با امیرمؤمنان علی (ع) پیمان اخوت بست و اینگونه جامعه ای پر از تنش و دشمنی در سایه ایمان اسلامی باهم برادر و دلسوز یکدیگر شدند. عامل برادری و در پرتو آن سلم و صلح میان مسلمانان موجب غلبه آنان بر مشکلات و سیادت مسلمانان در جهان آن روز گردید و تا آن روز که رسم اخوت میان مسلمانان برقرار بود و رشته اخوت آنان را به هم مرتبط می کرد برتری و پیروزی نیز با مسلمانان قرین و همراه بود.

اخوت اسلامی و جامعه شکل گرفته براساس آن دارای ویژگی ها و مختصاتی است که با برخی از زبان پیامبراکرم(ص) آشنا می شویم: هان ای مردم! جان و مال و ناموس شما بریکدیگر همان احترامی را دارد که این روز (عیدقربان) ، این سرزمین (منی و عرفات) و این ماه (ذیحجه) دارد.

همانا مؤمنان، بسان یک پیکرند، هرگاه عضوی از آن دچار دردگردد، سایر اعضا با تب و بیداری و ناراحتی مراتب همدردی خود را با آن عضو اعلام می کنند و به کمک آن می شتابند» براستی تعالیم اخلاقی آیین اسلام، ضامن صلح پایدار و حفظ حقوق آحاد جامعه و تقویت روحیه نوعدوستی و کمک به یکدیگر و مانع تشنج، درگیری خیانت و ظلم است و پیروی از آن مایه سعادت دنیا و آخرت می باشد..