پیروزی مردم؛ هیچ کس بازنده نیست

چکیده :مردم پاداش پایداری مدنی خود بر مطالباتی که دست کم 4 سال بابت آن هزینه های بسیار پرداختند را دریافت کردند. بهار ایرانی، بهاری شد که نه از اسلحه مدد گرفت و نه به نیروی خارجی دل بست. بهار ایرانی سرآمد همه بهارهای منطقه شد که از خلال جنبشی اجتماعی، از صندوق های رای سر بر آورد و گامی بلند به سوی پیروزی برداشت....

 کلمه – علی بردبار

انتخابات ریاست جمهوری بار دیگر عرصه پیروزی ملت شد. این بار مردم نه فقط راه آینده را برای خود آنگونه که می پسندند تعیین کردند که پاداش پایداری مدنی خود بر مطالباتی که دست کم ۴ سال بابت آن هزینه های بسیار پرداختند را دریافت کردند. بهار ایرانی، بهاری شد که نه از اسلحه مدد گرفت و نه به نیروی خارجی دل بست. بهار ایرانی سرآمد همه بهارهای منطقه شد که از خلال جنبشی اجتماعی، از صندوق های رای سر بر آورد و گامی بلند به سوی پیروزی برداشت.

از ویژگی های بهار ایرانی این است که هیچ بازنده ای ندارد. یادمان هست که سبزترین مرد این سال های ما، میرحسین موسوی وقتی سخن می گفت، بسیجی و حزب اللهی و اپوزیسیون رانده شده از میهن و مردم عادی و مقامات حکومتی و همه و همه را چگونه یکسان، با ادب و وقار خودش از خیرخواهی صادقانه اش برخوردار می کرد. در راه سبز او قرار نبود کسی قربانی شود. او مردم را در برابر هم نخواست و هیچگاه طیفی را خس و خاشاک و میکروب و بزغاله و گوساله نام نبرد. او آداب سخن گفتن و مواجهه با مردم را نیک آموخته بود و این گونه شد که هر روز تازه تر، سبزتر و بهاری تر ماند و مانده است.

در این جنبش که به لطف الهی و همت مردم رقم خورد و از قضا در سالروز یکی از مردمی ترین اتفاقات تاریخ ایران، یعنی ۲۵ خرداد نتیجه اش آشکار و رقم خورد، همه باید احساس پیروزی کنند. این پیروزی را مردم برای خود، برای کشورشان، برای جنبش سبزشان، برای اصلاحات، برای اقشار مختلف جامعه و حتی برای رهبری و جریان حاکم رقم زدند. راهی که کشور در آن قرار داشت، هیچ برنده ای را در پی نداشت. در آینده خواهیم دید که جبران فجایع ۸ سال گذشته به چه میزان سخت خواهد بود و حل آنها جز با همت تک تک ایرانیان میسر نخواهد بود. این مسیر باید تغییر می کرد و به همت مردم و وفای به عهد دولت رئیس جمهور منتخب، آقای دکتر حسن روحانی انشالله رقم خواهد خورد. پیروزی ملت ایران، پیروزی همگان است، حتی آنها که در این انتخابات رای دیگری دادند و آنها که رای ندادند.

اما در این میان، نکته ای را کوتاه و گذرا می گوییم و می گذریم:

رای به حسن روحانی، تنها به رای به شخص او نبود، هرچند او در رقابت های انتخاباتی خوش درخشید. اما رای به او، رای به تغییری بود که پیش از وی موجش را در حمایت از خاتمی و سپس هاشمی رفسنجانی دیدیم. در این شرایط بدیهی است که انتظار داشته باشیم همه اجزای حکومت به این خواست ملت برای تغییر سر خم کرده و دربرابر تغییرات آتی کارشکنی نکنند. برای آنکه تردیدی در اصرار مردم به تغییر پیش نیاید، نگاهی به آراء کاندیداهای مدافع روند موجود به خوبی گویاست. رای و اقبال به آقایان حداد عادل و جلیلی نمایانگر پذیرش روند موجود در اداره کشور از سوی مردم است. هرچند آقایان قالیباف و ولایتی و رضائی و غرضی هم در همین حال و هوا بوده اند، اما آنها زیرکانه از مسیری که در این ۸ سال گذشته طی شده و هر کدام به نوعی با آن همراهی کرده بودند، فاصله گرفتند تا جلیلی و حداد عادل تنها مدافعان تام و تمام وضع موجود باشند و البته رای و سرنوشت آنها با همه ابزارهای تبلیغاتی که در اختیار داشتند، پاسخ مردم است به روند موجود. روندی که مردم رای به پایان آن را در ۴ سال پیش دادند اما باید ۴ سال دیگر بر آن اصرار می کردند تا حکومت نشان دهد که تا حدی شنیده است.

از سوی دیگر آقای روحانی به خوبی می‌داند که مردم پی گیر مطالباتی هستند که برای تحقق آن ها رای داده اند و ایشان نیز نسبت به آنها متعهد است. طبعا کسی نمی گوید همه مطالبات یک شبه فراهم شوند، اما همان طور که از مجریان و ناظران انتخابات انتظار داشتند تا رای آقای روحانی در انتخابات شمرده شود، از آقای روحانی و دولتش انتظار می رود که حرف نهفته در تک تک آرای میلیونی به خود را به گوش جان بشنود و به عهد خود با آنها وفا کنند.

در این میان راه سبز امید مردم ایران، با این پیروزی، امیدوارانه تر از پیش ادامه می یابد، تک تک کسانی که خود را از اعضای آن می‌دانند، خود را با شرایط جدید وفق می دهند، مسیر رفته را بازخوانی می‌کنند و ضعف های احتمالی را برطرف می کنند تا همراه با مردم، آزادی، عدالت، حقوق بشر و حاکمیت ملت بر سرنوشت خود را به عنوان ارزش های جنبش سبز نهادینه کنند.

سبزها که خود در همایش ها و برنامه های تبلیغاتی کاندیدای پیروز حضوری پر شور و جدی داشتند، از پیروزی آقای روحانی خوشحالند، دولت آینده را به رسمیت می شناسند، به آن احترام می گذارند، دست یاری به دولت می دهند، به رئیس جمهور برای تحقق وعده هایی که داده است کمک می‌کنند و جنبش خود را هم مبتنی بر ظرفیت هایی که در قانون اساسی کشورمان برای آنها پیش بینی شده ادامه می دهند.

آرشیو نوشته های علی بردبار