اما ما برایتان آرزوی مرگ نمی‌کنیم
چکیده :ما نه چونان شما، خود را نماینده ی خداوند می دانیم، نه از طرف او عذاب و عقاب تعیین می کنیم، نه برای خود جایی در بهشت ضمانت کرده ایم، نه از دین برای اثبات حقانیت خود استفاده ی ابزاری می کنیم. نه، ما انسان هایی عادی هستیم که تلاش می کنیم در راه حق و خدمت به خلق گام برداریم و دائما مراقب خود هستیم که مبادا از این راه به کژراهه بیفتیم. و ما، هدر پیروی از پیامبر گرامی اسلام (ص) در روز فتح مکه، نه فریاد «امروز، روز انتقام است»، که ندای «امروز، روز رحمت و مهربانی است» سر خواهیم داد. چه خوش آن که پیش از آن روز از گذشته ی تاریک خویش، تائب باشد، و راه جنت اعلی را بر.ی خود نبسته باشد. ...
کلمه- سیدکاظم قمی:
آنچه این روزها شاهد هستیم اگرچه بی سابقه نیست، اما هم تعجب برانگیز است و هم تأسف برانگیز. سیل تهمت و افترا و دشنام به سوی منتقدان نظام روان شده؛ منتقدانی که جنبش سبزشان «مرده» اعلام شده و ملت را در مقابل آن «واکسینه» شده دانستند، و شگفتا که این مرده چقدر هراسناک است! کار بجایی رسیده که تکلیف معترضان به کودتای انتخاباتی را در «زمین و ملاء اعلی» تعیین می کنند و آنگاه، دون پایه گانی که نمی خواهند در این مسابقه ی لعن و نفرین و خشم و غضب عقب بیفتند، برای میلیون ها شهروندی که چیزی جز رأی به سرقت شده شان را نمی خواهند، آرزوی مرگ می کنند. آن یکی، دعوت به اتحاد ملی را «شعار شیطانی» می داند و پیشروان نهضتی که ادعای مالکیت آن را (به رغم پنهان شدن در لباس مبدل در بحبوحه ی آن) دارد، «ورشکستگان سیاسی» و «خائن» می نامد و سومی از تریبون نماز جمعه، از منتقدان می خواهد که خجالت بکشند. به راستی چرا کسانی که ادعای سلطه بر پرش یک پشه در درون و برون مرزهایشان دارند، این روزها بیش از هر زمان دیگر از خیزش مردم می ترسند، دهان به دشنام گویی باز نموده و درشت خویی پیشه کرده اند؟
ما سبزها اما، در میدان دیگری به پیشی گرفتن از یکدیگر می پردازیم. خود را آن گونه می سازیم تا در فردایی که چندان دور نیست، نه تنها برایتان آرزوی مرگ نکنیم، بلکه تلاش خواهیم کرد بتوانید برای یکبار هم که شده، مزه ی زندگی آمیخته با شرافت و کرامت و ادب و احترام به نوع انسان و شیوه های مختلف زندگی را بچشید. در فردای پیش رو، شما هم مانند هر کس دیگر حق ابراز عقیده ی خود را خواهید داشت، بدون این که چماق داران و کفن پوشان در خانه هایتان را سنگسار کنند یا دیوارها را به دشنام نبشته هایشان مزین کنند. آن دسته از شما که دستشان به خون زنان و مردان این آب و خاک آلوده است را در دادگاه های علنی و با حق داشتن وکلای خودشان و مطابق قانون نوشته و نه از سر خشم یا اجبار بازجویان محاکمه خواهیم کرد، اما نه برای اعتراف سرهایتان را در چاه توالت فرو می کنیم، نه به بهانه ی شرعی «تعزیر» شکنجه تان خواهیم کرد، نه همسران و فرزندانتان را آزار و اذیت خواهیم رساند، نه برای تسلای خود و سیراب ساختن حس انتقام خویش، به اعتراف های تلویزیونی مجبورتان خواهیم نمود. به شما نیز اجازه خواهیم داد از رسانه ی ملی از خود دفاع کنید، به تبلیغ شیوه ی زندگی خود بپردازید، احزابتان آزادانه فعالیت کنند، گردهمایی هایتان بدور از هجمه ی لباس شخصی ها برگزار شود، در مقابل قانون با دیگران برابر باشید، تفسیرتان را از دین ارائه کنید، کسب و کارتان را در محیط رقابتی آزاد دنبال کنید، و دوشادوش دیگر هموطنانتان به این آب و خاک خدمت کنید. دانشجویانتان را ستاره دار نخواهیم کرد، اساتیدتان را اخراج نخواهیم کرد، مدارس علمیه تان را تحت فشار مالی تصاحب نخواهیم کرد و آزادی بیان را در دانشگاه و حوزه و رسانه و جامعه تضمین خواهیم کرد.
ما نه چونان شما، خود را نماینده ی خداوند می دانیم، نه از طرف او عذاب و عقاب تعیین می کنیم، نه برای خود جایی در بهشت ضمانت کرده ایم، نه از دین برای اثبات حقانیت خود استفاده ی ابزاری می کنیم. نه، ما انسان هایی عادی هستیم که تلاش می کنیم در راه حق و خدمت به خلق گام برداریم و دائما مراقب خود هستیم که مبادا از این راه به کژراهه بیفتیم. و ما، به پیروی از پیامبر گرامی اسلام (ص) در روز فتح مکه، نه فریاد «امروز، روز انتقام است»، که ندای «امروز، روز رحمت و مهربانی است» سر خواهیم داد. چه خوش آن کس که پیش از آن روز از گذشته ی تاریک خویش تائب باشد، و راه جنت اعلی را بروی خود نبسته باشد.
در یک کلام خدایا قهر و لطف و هر چه از تو باشد ما آنرا میخواهیم چه آتش باشد چه سردی باشد ، فقط از تو باشد و نه تنها برای خلق تو بهشت و جهنم تعیین نمکنیم بلکه برای خودمان هر چه از تو باشد آنرا تمنا داریم بقول مولانا ، خدایا :
“عاشقم بر قهر و بر لطفت به جد ، بوالعجب من عاشق این هر دو ضد”
۳ میلیون مردم نبودند ؟ ۲۰۰ هزار نفر زورکی و پولکی و ساندیسی و از صد کیلومتری تهران همه را بسیج کردن و کارمندان را با اجبار آوردن فقط مردم هستند ؟ آقای ارتش سایبری این دو واقعه در روز روشن اتفاق افتاده و مردم ۲۵ خرداد ۸۸ و سیل جمعیت مردمی را دیدند و ۹ دی کوچک و فرمایشی را هم دیدند / خودتان هم این واقعیت را میدانید وگرنه نیازی احساس نمیکردید تا این روز نکبت را با تبلیغات جا بیندازید !
درود بر قلم توانای آقای سید رضا قمی عزیز
اگر اینطور است که می گویید بگذارید اصلاح طلبان کنگره خود را برگزار کنند کاندیدای خود را معلوم کنند و در انتخابات آبرویشان برود
منظور ایشون “روز نکبت استبداد دینی” بود البته.
بسیاار زیبا بود،بسیاااااااااار زیبا بود. ما سبزها باید باظرفیت ترین وبا اخلاق ترین مردم ایران باشیم. پیروزی همه مردم ایران نزدیک باد.
همین ها که شما در این مقاله روی سخنتان با انها است قبل از اینکه سر کار بیایند از حرف های شما میزدند و حتی بهتر از شما و حالا این شدند ملت چشم اش ترسیده و اطمینان ندارد که شما نیز پس از سوار کار شدن همان راه را نروید .
جواب شما برادر عزیز رو رهبر انقلاب دادند کمی تامل بفرمایید روشن میشود در ضمن اگر واضح نشد معذورید
مقاله جالبی بود پر از صفات انسانی ونیت پاک سبز اندیشان ، اما فکر نمی کنید آب در هاون کوبیدن است . خلق وخوی سیدعلی خا منه ای با شیطان عجبین شده ودر رگهایش خون شیطان جاریست اوچون ضحاک ماردوش از خوردن مغز جوان نشخار می کند وبا طینت وقلبی آکنده از کینه وحقارت وپر از عقده هار شده ،وچون اقتاپوس خوابیده بر مال وجان وآبرو وحیثیت مردم ، ولاشخورهای که اطراف کثیفش را احاطه کرده اند ،آنقدر تی مغز وبه دور از فهم ودرک واژه انسانی هستند که نمی توانند به پذیزند جز انتقام ودرنده خوئی واژه ای به نام روز رحمت ومهربانی است . رهبر بیمار سراپا عقده ای ودشمن آزادی و صفات انسانی خوب دانسته جنبش سبز مدنی چون مسیح اگر یک طرف صورتش سیلی خورد طرف دیگر صورت را نشان می دهد برای همین است هار شده وسگان هارش را علنی به جان ومال وناموس وحرمت انسانی گسیل داده است . جنبش سبز هم با منش وروش خاص خود میدان جنگ یکطرفه را برایش باز گذاشته تا می تواند بتازد وببرد وبکشد واینطور بیاندیشد اگر خودش نباشد ایران وایرانی هم نباشد .امیدوارم خداوند آگاه دری بگشاید وچاره کار را نشان جنبش سبز قرار دهد تا قبل از اینکه خسارت بیشتری را متحمل شود شر این جرثمه فساد (ولایت فقیه) را از سر راه بردارنند. آمین