صداها یا تک صدایی

چکیده :آنها مي‌توانند با دورانديشي خود به ابتدايي‌ترين خواسته‌هاي اصلاح‌طلبان جامه عمل پوشانده، كنشگران سياسي را به سمتي هدايت كنند كه اصلاح‌طلب و اصولگرا به جاي نزاع جناحي، در انديشه توسعه و منافع ملي باشند. به همين دليل، چندان عقلاني و منطقي به نظر نمي‌رسد كه افرادي با رويكرد جديد به اصطلاح سياسي خود، در آستانه انتخابات رياست‌جمهوري، در كسوت نمايندگي يا هر جايگاه ديگر بدون اينكه جرم و اتهامي ثابت شده باشد، به بزرگان نظام و كساني كه براي انقلاب زحمات فراوان متحمل شده‌اند، صريحا اهانت كنند و شرايط را به سمتي سوق دهند كه به هيچ روي، امكان چند صدايي و ظهور و بروز انديشه‌ها فراهم نيايد....

فاطمه راکعی

اصلاح‌طلبان نه یک اقلیت بزرگ، بلکه اکثریتی هستند که به دلایل متعدد پس از انتخابات ریاست‌جمهوری دهم، ازجمله به دلیل اعتراض‌ها و پرسش‌هایی که داشته‌اند، مهجور و منزوی شده‌اند. در نتیجه منزوی شدن اصلاح‌طلبان، بدنه اجتماعی آنها نیز دچار سرخوردگی شده‌اند. اصلاح‌طلبان اما طی سال‌های اخیر به طور مداوم خواسته‌های حداقلی خود را برای حضور و مشارکت درعرصه سیاسی کشور اعلام و تاکید کرده‌اند که حاضر نیستند به عنوان هیزم تنور انتخابات مورد استفاده قرار گیرند. آنها همزمان امیدواربوده‌اند که با مسائل ایجاد شده برای کشور طی سال‌های اخیر که در کل سال‌های انقلاب بی‌سابقه بوده – اختلاس، قانون‌گریزی، تعارض با قوا و لجام‌گسیختگی اقتصادی و…، ‌جناح مقابل به این نتیجه برسد که مصلحت کشور در تعامل و توجه به جناح منزوی شده است. و امیدواربودند تا مانند گذشته بتوانند در چارچوب گفتمان انقلاب و قانون اساسی، در مسیر توسعه کشور گام بردارند. و گمان می‌کردند که در این شرایط، همه به این نتیجه رسیده باشند که باید همه صداها شنیده شود و این‌گونه نباشد که افرادی که به هیچ عنوان قائل به شنیدن صدای دیگران نیستند، میدان‌دار و یکه‌تاز عرصه سیاست شوند. اما متاسفانه، این‌طور که پیداست، جریان‌های تندرویی که اجزای قدرت را قبضه کرده‌اند،

مشخص نیست می‌خواهند جامعه ایران را به کدام سمت و سو ببرند! به همین دلیل از اصولگرایان معتدل توقع داریم به وظیفه خود در این مقطع حساس سیاسی از تاریخ ایران عمل کنند و اجازه جولان بیش از این به افرادی ندهند که همه ارکان حکومت را در قدرت خود می‌خواهند؛ همان‌هایی که بر همه افکار و آرا به جز آنچه خود می‌اندیشند، خط بطلان می‌کشند و به دنبال حذف دیگر رقبا از عرصه سیاست‌ورزی عقلانی‌اند. این روزها که به انتخابات ریاست‌جمهوری یازدهم نزدیک می‌شویم، پیش‌نیازهای حضور اصلاح‌طلبان واقعی در عرصه انتخابات به صورت مصداقی و بارز اعلام می‌شود و جا دارد دلسوزان نظام با درایت لازم از تلاش افراد و گروه‌هایی که قصد ایجاد تردید در این پیش نیازها را دارند، جلوگیری کنند.

آنها می‌توانند با دوراندیشی خود به ابتدایی‌ترین خواسته‌های اصلاح‌طلبان جامه عمل پوشانده، کنشگران سیاسی را به سمتی هدایت کنند که اصلاح‌طلب و اصولگرا به جای نزاع جناحی، در اندیشه توسعه و منافع ملی باشند. به همین دلیل، چندان عقلانی و منطقی به نظر نمی‌رسد که افرادی با رویکرد جدید به اصطلاح سیاسی خود، در آستانه انتخابات ریاست‌جمهوری، در کسوت نمایندگی یا هر جایگاه دیگر بدون اینکه جرم و اتهامی ثابت شده باشد، به بزرگان نظام و کسانی که برای انقلاب زحمات فراوان متحمل شده‌اند، صریحا اهانت کنند و شرایط را به سمتی سوق دهند که به هیچ روی، امکان چند صدایی و ظهور و بروز اندیشه‌ها فراهم نیاید.

منبع: روزنامه اعتماد