احمدی نژاد و تداوم یک فرهنگ اشتباه
چکیده :در حقيقت رييس دولت از اساس نبايد و حق ندارد كه درباره ديگر مقام‌هاي رسمي كشور با چنين ادبياتي سخن بگويد، هر چند حق انتقاد براي ايشان يا هر شهروند ديگري محفوظ و محترم است. شايد ريشه اين رفتارها، همان تهمت‌ها و اتهام‌پراكني‌هايي باشد كه در سال‌هاي متمادي از سوي اصولگرايان نسبت به اصلاح‌طلبان انجام گرفت و اكنون خود با همين ادبيات از سوي دولتي روبه‌رو مي‌شوند كه از آن بيشترين پشتيباني را مي‌كردند. اين فرهنگي است كه سال‌ها در قبال ديگران به كار گرفته شد و رييس دولت همواره از آن در داخل و خارج بهره برد و مورد اعتراض قرار گرفت، تا امروز كه مي‌بينيم دامن رفتار و ادبيات وي به ديگر قوا و اركان داخل كشور نيز رسيده است ...
فاطمه راکعی
اگر قرار باشد قانون ملاک عمل قرار گیرد، بسیاری از رفتارهای کنونی متولیان امور در دایره فراقانونی است. رییس دولت و نمایندگان یک کشور که براساس یک قانون روشن و مدون انتخاب شده‌اند، دارای وظیفه‌های روشن و ویژه‌یی هستند. براساس همین وظیفه‌ها، اختیار دارند و به همین دلیل هم رییس دولت یا وزرای وی یا نمایندگان مجلس نمی‌توانند و نباید که مشکلات به وجود آمده در جامعه را بر دوش دیگران بیندازند تا خود را تطهیر کنند. چنین کاری البته در سال‌های اخیر انجام می‌گیرد و کسی نسبت به آن حساس نیست، هر چند که با استفاده از این روش نمی‌توان مردم را قانع کرد و برای مشکلات آنها توجیه تراشید. محمود احمدی‌نژاد در نشست خبری اخیر خود با خبرنگاران داخلی و خارجی از وزارت ارشاد خود تا دیگر قوا را به چالش کشید و اقدامات هر کدام از این نهادها را با اما و اگرهایی همراه کرد. حداقل اتفاقی که می‌توانست رخ دهد، این بود که ایشان وزیر ارشاد را که جزیی از اعضای هیات دولت است، به پرسش نگیرد و خیلی آسان‌تر وی را به دلیل اشتباه خود تغییر دهد. درباره دیگر قوا نیز نمی‌توان دولت را بی‌تقصیر دانست چرا که یکی از هنرهای مدیریت در کشور ما، هماهنگی با همه دستگاه و نهادها و ارگان‌هاست که دولت در این زمینه عملکرد مثبتی از خود بر جای نگذاشته است. به باور من، کاری که آقای احمدی‌نژاد انجام می‌دهد و به جای ایستادگی در برابر چالش‌ها، در جاهای دیگری مانند بحث معاون اول خودش ایستادگی می‌کند، قانونی نیستند. رفتار و ادبیات وی به ویژه آن بخشی که در ارتباط با سران قوای کشور به کار می‌برند، درست نیست.
در حقیقت رییس دولت از اساس نباید و حق ندارد که درباره دیگر مقام‌های رسمی کشور با چنین ادبیاتی سخن بگوید، هر چند حق انتقاد برای ایشان یا هر شهروند دیگری محفوظ و محترم است. شاید ریشه این رفتارها، همان تهمت‌ها و اتهام‌پراکنی‌هایی باشد که در سال‌های متمادی از سوی اصولگرایان نسبت به اصلاح‌طلبان انجام گرفت و اکنون خود با همین ادبیات از سوی دولتی روبه‌رو می‌شوند که از آن بیشترین پشتیبانی را می‌کردند. این فرهنگی است که سال‌ها در قبال دیگران به کار گرفته شد و رییس دولت همواره از آن در داخل و خارج بهره برد و مورد اعتراض قرار گرفت، تا امروز که می‌بینیم دامن رفتار و ادبیات وی به دیگر قوا و ارکان داخل کشور نیز رسیده است.
منبع: اعتماد
گرچه از احمدی نژاد نفرت دارم ولی معتقدم هیچکس دیگری نمی توانست تا این حد حال فاشیستهایی مثل لاریجانی ها و قالیباف و دار و دسته انصار و موتلفه و . . . را بگیرد و اقایان همه جایشان بسوزد و نتوانند کاری بکنند این مصداق اللهم اشغل الظالمین بالظالمین نیست؟
آنجا که یک فرد درحد رل شخصی خود درجامعه مسول نیست٬ حالا رییس جمهور باشد و یا برادران قاچاقچی اش٬ ولی فقیه یا یک پزشک٬ مشگل است نظامی بوجود آورد که شایسته ملت باشد. آنجا جنگل است.
قطعا اگر یکی با تفنگ در خیابان راه برود قدرتش بیشتر از کسیست که مجهزنیست.
این سخنانی که افراد مختلف نظام ایراد میکنند آنقدر سبک و بی ربط است که بیشتر بدرد کمدی تلویزون میخورد. البته کاستی های زیاد و عمیقی را آشکار می سازد. اینها بخاطر سیستمی که بوجود آمده است بدون اینکه پاسخگو باشد.
مثلا آقایی از طرف قوه قضایی کشور حداقل متهم است٬ بماند که ثابت شده است یا خیر٬ پست بالاتری درنظام بگیرد و یا ولی فقیه فتوا دهد که اختلاس را نباید کش داد.
اینجا بحث های اخلاق و خدا نمیبخشد و حضرت چندم چه گفت بیشتر پفک داخل سینماست و نباید جدی گرفت.
فرهنگ به کار گرفته نمیشود ، متجلی میشود . فرهنگ از درون انسان میتراود ، در رفتار و گفتار . فرهنگی که در کلام احمدی نژاد است ، فرهنگ قشر حاکم بر کشور فلک زده ماست . از همین رو کسانی که این فرهنگ را بر نمی تافتند از حاکمیت کناره گرفتند یا کنار زده شدند .