فرج بعد از شدت در مصر: تکبر فرعونی و استقامت موسوی
چکیده :مصر می رود که به نوبه خود راه های جدیدی برای دستیابی به جامعه ای آزاد و آباد به مردم تحت ستم منطقه نشان دهد؛ راهی که صد البته با شیوه حکمرانی خودکامگان در ایران که این روزها شاهد تلاش های سخیف شان در جهت مصادره جنبش های مدنی منطقه هستیم متفاوت و بلکه متضاد است. نظامیان مصر، همچنان که پبش از آنها نظامیان ترکیه، دریافته اند که حفظ جایگاهشان منوط به درجه همراهی آنها با تحولات و میزان انطباق پذیری شان با مطالبات مردم سالارانه کشورشان است. درسی که نظامیان ایران باید با جدیت در آموختن آن تلاش کنند تا بیش از این پیام های تبری جویی رهبران تونس، لیبی، بحرین و مصر از شیوه حکمرانی در ایران را دریافت نکنند....
کلمه – سیدکاظم قمی:
شادمانی امروز میلیون ها مصری، حاصل سال ها رنج، تلاش و استقامت زنان و مردانی است که سعادت دنیوی و اخروی خود را در آزادی از خودکامگی جستجو کرده اند. تلاش برای رسیدن به جامعه ای که انسان ها بتوانند در آن بدون هراس از نظامیان و سیاستمداران خودکامه، راه خویش برگزینند و سعادت خویش بجویند، بیش از هشتاد سال است که در سرزمینی که در دنیا با هیبت اهرام فراعنه اش شناخته می شود در جریان است.
اخوان المسلمین، به عنوان یکی از باسابقه ترین و پایدارترین تشکل های مبارز در دنیای اسلام، در تاریخ خود فراز و نشیب های زیادی تجربه کرده است که از همه مهم تر، بازبینی مستمر و تصحیح خط مشی خود است. زمانی که معلوم شد شیوه مبارزه مسلحانه راه به جایی نمی برد، گروه های تندرو و خشونت طلبی همچون «التکفیر و الهجره» و «جهاد» را از خود راند و با توسعه شبکه های تعاونی و خیریه، شیوه مبارزه مسالمت آمیز را در پبش گرفت؛ الگویی که بعدها در ترکیه سرمشق اسلام گرایان جدید شد.
امروزه، الگوهای مبارزه مدنی که همراه با به رسمیت شناختن تنوع و تعدد در جوامع، ضدیت با خشونت، تکیه بر خرده توان ها و شبکه های اجتماعی و بهره مندی از دستاوردهای انقلاب اطلاعاتی عصر حاضر است، در سراسر دنیای اسلام به عنوان تنها راه نجات و سعادت ملت ها شناخته شده است.
مصر می رود که به نوبه خود راه های جدیدی برای دستیابی به جامعه ای آزاد و آباد به مردم تحت ستم منطقه نشان دهد؛ راهی که صد البته با شیوه حکمرانی خودکامگان در ایران که این روزها شاهد تلاش های سخیف شان در جهت مصادره جنبش های مدنی منطقه هستیم متفاوت و بلکه متضاد است.
نظامیان مصر، همچنان که پبش از آنها نظامیان ترکیه، دریافته اند که حفظ جایگاهشان منوط به درجه همراهی آنها با تحولات و میزان انطباق پذیری شان با مطالبات مردم سالارانه کشورشان است. درسی که نظامیان ایران باید با جدیت در آموختن آن تلاش کنند تا بیش از این پیام های تبری جویی رهبران تونس، لیبی، بحرین و مصر از شیوه حکمرانی در ایران را دریافت نکنند؛ تا جایی که قائم مقام حزب الله لبنان را هم در مصاحبه با بی بی سی عربی بر استقلال حزب الله از قدرت ها و دولت های منطقه و اولویت منافع ملی لبنان تأکید ورزد.
جالب است اقای خامنه ای خودش را برای این که بگوید بهار عربی حرکت های اسلامی و به تبعیت از ایران رخ داده است می کشد و این رهبر اخوان المسلمین رئیس جمهور منتحب مصر می گوید ما ایران را قبول نداریم در ایران ازادی نیست و الگوی ما ترکیه است ؟؟؟؟؟؟؟؟؟
وقتی حماسه میدان تحریر را یاد می آورم .
وقتی انتخابات مصر را از نظر می گذرانم .
زیر لب می گویم : “ای کاش من هم یک مصری بودم”! قلم فرانسه
رهبران آن کشورها عاقلند و هرگز در باره مصالح ملی لجبازی و قدی و یک دندگی به خرج نمیدهند. عدم قبول اشتباه از عجب و خودپرسی و ضعف نفس ناشی می شود. از همه اینها گذشته اکنون سرنوشت غمبار حکومت اسلامی ایران، درس عبرتی شده است برای سایر کشورهایی که خود را از شر دیکتاتور آزاد می کنند و میخواهند پای در فضای دموکراسی بگذارند. آنها دیدند که انقلاب واقعا افسانه ای ما که نود و شاید هم بیشتر از نود درصد مردم پشتیبان ان بودند، چگونه به سرقت رفت و طرفداران آن انقلاب باشکوه مثل برف آب شدند و پایه گزاران انقلاب هریک به ترفندی از بین رفتند. البته یا به مرگ های کاملا طبیعی یا سکته مغزی و قلبی و البته یکی دوتایی هم در انفجاراتی که توسط “دشمن” صورت گرفت که امیدوارم روزی این “دشمن” موذی شناسایی شده و آبروباختگان به پیشگاه ملت ایران معرفی شوند. حال با این وضعیت البته کشورهای تونس و لیبی و مصر و یمن و انشاء الله بزودی سوریه و غزه و مراکش و… دیوانه که نیستند همان راه خطای ما را بروند و به چکنم چکنم گرفتار شوند. آنها عاقلند و از اشتباه دیگران راه صحیح خود را پیدا می کنند. ای کاش رهبران ما نیز قبل از آنکه ملت با راههای خود آنها را از خواب غفلت بیدار کنند، خود به راه راست آمده و این انقلاب را به راه اصلی خود که انقلابی بود مردمی و ملی و همگانی و غیر انحصاری درآورند. پیش از آنکه دیر شود و پیش از آنکه حمام خون راه بیفتد.
درمصرسخنگوی مرسی اعلام میکند
خبرگزاری فارس دروغگوست
واقعااین خبرگزاریهاچقدربی حیا وبی آبروهستند که صدای آدم زنده راجعل میکنند
توافق و سازش خوب است به شرط آنکه اصولی که مردم برای آن انقلاب کردند،قربانی نشود.توافق ارتش و مرسی یعنی تسلیم کامل در مقابل ارتش.از جمله توافق شده که ارتش کماکان بر بودجه و امور داخلی کنترل داشته باشد،وزارت دفاع ،کشور و دادگستری هم زیر نظرش باشد و ده نفر از نمایندگان مجلس مؤسسان هم از طرف شورای نظامی تعیین شود، ولی ژنرال ها در امور مجلس دخالتی نداشته باشند،معلوم نیست این مجلس به چه دردی میخورد.اگر موسوی و جنبش اصلاحات هم تن به چنین سازش هایی میدادند، مطمئناً بعد از انتخابات، هیچ حادثه ای اتفاق نمی افتاد و ضرورتی به کودتا هم پیش نمی آمد.تازه این توافق و در واقع تسلیم شدن ها زمانی اتفاق می افتد که مردم در گرما گرم انقلاب هستند، قدر مسلم بعد از به خانه رفتن مردم ،همه دستآوردها از کف خواهد رفت.در ضمن یادمان باشد که حقوق ارتشیان مستقیماً توسط آمریکا پرداخت میشود(ظاهراً سالی ۲ میلیارد دلار).
البته نظیر ایران ،نهایتاً مردم باز هم به میدان خواهند آمد و با این اسلام پناهان دروغین که نظیر مؤ تلفه و سرداران ما،دلالان با ریش و پشم هستند، در گیر خواهند شد.توده های فقیر مردم مصر هنوز در حال و هوای انقلاب ۵۷ ایران هستند و فکر میکنند صفت اسلامی برای خدمت و وفاداری به آنها کافی است،مؤتلفه هم نظیر اخوان المسلمین مصر، صدها موسسه خیریه داشت.مصری ها هنوز منزل های زیادی را باید طی کنند تا توهم آنها شکسته شود و به جایگاه مردم ایرا ن برسند ،ولی حتماً میرسند .
با سلام،
لطفا یک پیام از طرف سران و بزرگان جنبش سبز مثلا شورای راه سبز امید به مرسی داده شود و گفته شود که آقایان میرحسین و کروبی در فراخوانی که جهت حمایت از بهار عربی در مصر و دیگر کشورها داد زندانی و اسیر شد و مرسی هم جهت قدرشناسی از آن حرکت یک پیام حمایت گونه و در مخالفت با زندانی شدن آنانخطاب به حاکمیت ایران صادر نماید.
این پیام خیلی اثر بخشش خواهد بود و برای حاکمیت که همه اش بصورت ظاهری خود را از حامیان بیداری اسلامی و … اعلام می نماید بسیار گران تمام خواهد شد. لطفا اثر دیپلماتیک و انعکاس آنرا در رسانه های جهانی دست کم نگیرید.
لطفا این پیام را به کسانی که مخاطب اآن هستند برسانید.
برادران عزیزم، جنبش “سبز” پایهٔ مردمی ندارد. چون همهٔ بدبختی‌های مردم ما در زمان نخست وزیری آقای موسوی، و رئیس مجلسی رفسنجانی بود، خوب یادمه آقای خامنه‌ای اون زمانها لیبرال بودند!!
البته عزیز جان نظامیان مصر به اندازه نظامیان ایران ادم نکشتند و نمیکشند اینجا مثل ریگ ادم کشتند مبارک دیکتاتور مصر به اندازه اینها دیکتاتور نبود و اینجا نمیگذاشتند دو نفر سه نفر شوند که اجتماع صورت بگیرد چرا خودمان که در جریان هستیم حقیقت را کتمان میکنیم سوریه نمونه بارز که با هواپیما و توپ و تانک به جنگ مردم میرود و حقارت نوکری روسیه برایش افتخار است که روسیه نمیخواهد اسد برود و او ادم میکشد مردم خود را میکشد که به دستور روسیه رفتار کرده باشد مردم خود یعنی کسانی که بیشتر از یک روس از خون او هستند میکشد که بماند ان وقت ما کی را محکوم میکنیم مردم ایران و موسوی هوشمند تر از این بودند که هزاران نفر بمیرند برای اینکه ندانند ته خط چه میشود موسوی به تو افتخار میکنم که در بین رهبران سیاسی کمتر ادم شریف و هوشیار و اگاهی مثل تو وجود دارد که دچار توهم نشود و غرور کاذب اور ا دچار سو تفاهم نکند که تو طرفدار داری و میتوانی کارهایی انجام دهی که دنیا را تکان دهد نخیر او میدانست که با وجود اینکه انقدر طرفدار داشت که بتواند دنیا را تکان دهد اما حاکمیت از دزدی های هزاران میلیاردی به راحتی نمیگذرد و نگذشت ممکن است الان که نفت ارزان شده و تحریم هستند و اوضاع اقتصادی خراب است تن به نوعی سازش بدهند چون میدانند که لیاقت سید محمد خاتمی و سید میر حسین ما انقدر است که بتوانند مملکت را بگردانند حتی با نرخ نفت بشکه ای پنچاه دلار و البته دزدی هایاشان هم ممکن است کمتر باشد تن بدهند ما خودمان هم حقیقت را کج میبینیم
گروه بندی، شخص پرستی، ..آخه تا کی؟………….چرا کسی به فکر ایران نیست؟
از ساله ۶۰ تا ۶۸ که این همه اعدام شدن کی مسول بود، کی این کارا را کرد؟
جواب ندارید بدید به یه بسیجی زمان جنگ؟، من ساله ۶۱ برا ۳ماه خط شکن بودم و از ۶۲ تا ۶۴ ۱۷ ماه خط اول، پدافندی. تا این مسائل روشن نشه حتا یه گام هم نمی‌شه جلو رفت.
من به این نتیجه رسیدم که تی ایران اونایی که قدرت دستشون هست دیکتاتوری میکنند، تا از قدرت افتادند لیبرال و ازادیخواهو اصلاح‌طلب میشن.
درین که آقای موسوی زحمت زیادی برا این مملکت کشیدن شاکی نیست به هر حل.
موافقم
موافقم لایک +