چه چیز دست دیکتاتور را می‌بندد؟

مطالعه آنچه از محمدرضا مانده، نشان می دهد او‌ با ایده ضرورت تحول عمیق در قواعد ، روابط و تیم حکمرانی نا آشنا نبود. آرزو‌داشت حکومتی بهتر و کارآتر داشته باشد. اما حتی وقتی تحولی مناسب را در برنامه داشت، آنقدر نسبت به آدمهای شاخص و شبکه تقسیم منافع ، ملاحظه داشت که غالبا رفرم، مملو از استثنا شده، از اثر می ماند.

در مواجهه، شکست و پیروزی در کار نیست!

سیدمحسن علوی‌پور ویروس کووید-۱۹ از نسل ویروس‌های کرونا، در ماه‌های اخیر در بسیاری از کشورهای جهان، از جمله در ایران، آسیب‌ها و نگرانی‌های فراوانی را ایجاد کرده است. این نگرانی‌ها البته فرصتی را هم بر عده‌ای فراهم می‌آورد که با فروش مخدرهای مختلف و گاه تقلبی، نیاز جامعه به آرامش را به نوعی برآورده کنند. […]

خطراتی که در شرایط کنونی جامعه وجود دارد، خبرهای نادقیقی است که درباره موضوع کرونا تولید و منتشر می شود که این کار در غیبت روزنامه ها و بی اعتباری صداوسیما تشدید خواهد شد/ دولت باید به مقوله اطلاع رسانی به همان اندازه خوراک، درمان و بهداشت اهمیت دهد

: یکی از خطراتی که در شرایط کنونی جامعه وجود دارد، خبرهای فیک و یا نادقیقی است که درباره موضوع کرونا تولید و منتشر می شود که این کار در غیبت روزنامه ها و بی اعتباری صداوسیما تشدید خواهد شد. بنابراین دولت باید به مقوله اطلاع رسانی به همان اندازه که به خوراک، درمان و بهداشت اهمیت می دهد توجه کند.

پرسش بزرگ دوران پسا کرونا

تونل تاریک و زوایای مبهمی که بشریت با بحران کرونا وارد آن شده است، قدری دیرتر از پیش بینی های اولیه به انتهای خود خواهد رسید. این تجربه خسارت ها و هزینه های عظیمی داشته و قطعه ای جاودان از تاریخ است که پر از رخدادهای تلخ و شیرین و تجارب مثبت و منفی است و همچون دوران جنگ های بزرگ، لحظه لحظه این دوران مورد قضاوت خواهد بود.

تحریم‎پسندان، لیبرال‎-لنینیست‌های ایرانی

لنین هرگونه شعار صلح‌طلبانه در عرصه بین‎المللی و دعوت به کاهش تنش‌های داخلی با تکیه بر اندیشه‌های میهن‎پرستانه را نوعی خیانت به آرمان طبقات کارگر و محروم جامعه و بازی در زمین بورژوازی می‌دانست؛ چرا که این فرصت تاریخی برای کسب قدرت و رهایی از سلطه طبقه حاکم را از آنها می‌گیرد و نتیجه‌ای جز احیای دوباره طبقه حاکم و تداوم سرکوب و استثمار طبقات ضعیف تر را به دنبال نخواهد داشت.

دردسرهای پسا کرونایی

حاکمیت که مشروعیت خود را در معادلات آبان بر باد رفته میدید، با ترور سردار توانست تا حدودی آب رفته را به جوی بازگرداند و با رد صلاحیت گسترده مخالفان، شمشیر زور را از رو ببندد. آنها با این ترفند نمایندگان مورد نظر خود را انتخاب و مترصد فرصت مناسب نشستند. از قضا بخت آنقدر با آنها یار شد تا کمترین صدای مخالفی هم اگر قرار بود بلند شود ، در هیاهوی هیولای کرونا خفه شود.

زندان‌های ناآرام و ضرورتِ خلوت کردن آنها

اگر این اتفاق رخ ندهد، کنترل زندان‌ها در ماه‌های پیش رو به دلیل شیوع کرونا و عوارض اجتماعی و و روانی ناشی از آن، بسیار مشکل و پرهزینه خواهد شد. کافی است در یک بند چند صد نفره، فقط یک زندانی علائم ابتلاء به کرونا را از خود بروز دهد. در آن صورت، چنان ترس و بیمی در بین سایر زندانیان ایجاد می‌شود که دست زدن به هر نوع اقدامی را امن‌تر از ماندن در زندان ارزیابی می‌کنند.

کرونا؛ ما و آمریکا

در هفته‌ها و روزهای اخیر و با شیوع کروناویروس در ایران و کشورهای مختلف جهان، شاهد برخی اظهارات عجیب از سوی برخی مقام‌های نظامی و حتی پاره‌ای سیاستمداران هستیم. مثلا، در همان هفته‌های نخست، فرمانده‌کل سپاه گفته بود: “اگر ملت آمریکا نیاز به کمک دارند، ما می‌توانیم به آنها کمک کنیم؛ ولی نیازی به کمک آنها نداریم”. چنین اظهارنظرهایی که احتمالا با افزایش تعداد مبتلایان در آمریکا، شاهد افزایش آن هم خواهیم بود؛ چندین سئوال برای هر فرد منصفی ایجاد می‌کند.

جهان پسا-کرونا

دولت‌ها و دیپلماسی جهانی به‌دلیل همان «یک بام و دو هوایی» بودن، یعنی داشتن منافع در مناسباتی که با یکدیگر دارند، و در موازنهٔ قوا، همچنان که نمی‌توانند حقیقت را بیان کنند، نمی‌توانند در عمل خیر عمومی و مصلحت عام بشری را نیز تضمین کنند. مردم، افکار عمومی و روشنفکران و در مجموع جوامع مدنی می‌بایست در این مسیر نقش ایفا کنند، و به‌نظر می‌رسد فوریتی هم که امروز ایجاد شده، بر مصمم شدن آنها در ایفای چنین نقش بیافزاید.

تدابیر آمریکا برای کمک به شهروندان در مقابله با کرونا

اما حجم بزرگی از این پول، یعنی بیش از ۵۰۰میلیارد دلار، برای جلوگیری از ورشکستگی بزرگ‌ترین بنگاه‌های اقتصادی آمریکاست که سهم زیادی در بازار کار دارند. این بخش از لایحه شبیه بسته‌هایی است که بعد از بحران مالی سال ۲۰۰۸ در آمریکا تصویب شد. با اینکه آن بسته‌ها در رسیدن به اهداف خود موفق بودند، اما پول مالیات‌دهندگان آمریکایی را خرج ورشکستگی شرکت‌هایی کردند که خود مقصر اصلی آن بحران بودند.

بازگشت به خویشتن در جهان کرونایی

ویروس کرونا با اپیدمی جهانی، در دنیا یکه تازی میکند. جهان شمولی این ویروس به حدی است که تقریبا تمام فعالیت های جوامع بشری برای مقابله و مهار آن است. در این راستا جهان کرونایی، جهانی دیگر است. نظم نوینی که این جهان با تمدید یکه تازی ویروس مرموز کرونا به بشریت تحمیل کرده است، می رود تا افقی جدید به روی بشر بگشاید.

طب ایرانی و سازمان نظام پزشکی

راستی ایا متوجه نیستند که خارج از چارچوب های طب بین المللی و بدون “طب بر مبنای شاهد “روش های مختلف درمانی از روغن بنفشه تا بادکش و زالو و…همه نظراتی مبتنی بر ذهنیات افراد هستند و میزان صحت انها را اعتباری نیست ؟ خواه ایرانی خواه سنتی یا هر اسم دیگر . ووقتی که فاکتور “طب بر مبنای شاهد “حذف شود مرز میان طب سنتی و ایرانی و….معلوم نیست کجاست ؟

درسی از این ۳۶ ثانیه: کرونا می‌رود و ما باز با دردمان خواهیم ماند!

شاید تعجب کنید که در آستانه چنین بحرانی، رئیس جمهور و مدیران ارشدی که آن بحران را هدایت می کنند روزانه دو ساعت وقت از کجا می آورند؟ نمی دانم. و باز نمی دانم که چقدر حوصله می کنند هر روز انتقادات تند و تیز خبرنگاران که آنها را مستقیم به درغگویی و بی عرضگی متهم می کنند بشنوند و پاسخ دهند. اما خوب می دانم که چقدر این وقت روزانه و پاسخگویی روزانه ارزشمند و اعتمادساز است.

در آیینه کرونا

معلوم شد وزارت بهداشت ما فقط بر بیمارستان‌های آموزشی اشراف دارد. راهکاری برای به‌کار گیری تمام جامعه پزشکی وجود ندارد. معلوم نیست بودجه‌ای هم برای این کار وجود داشته باشد. بخش مهمی از امکانات پزشکی ما در جریان بحران به کار نیفتاد. قسمت‌های زیادی از بیمارستان‌های خصوصی در این ایام تعطیل است.

دشمن‌انگاری در جمهوری اسلامی یک سیاست راهبردی است

در تاریخ چهل و یک ساله‌ی جمهوری اسلامی؛ مسائل اعتقادی و باور‌های مذهبی یا سنتی همواره به عنوان یک اهرم برای تبیین مسائل و اهداف ایدئولوژیک، مورد بهره‌برداری و استفاده‌ی خاص قرار گرفته‌اند.

اول «ایدئولوژی» بعد «سلامت مردم»

“پزشکان بدون مرز” یک سازمان کاملا شناخته شده معتبر بین المللی است که سالهاست در مناطق بحرانی یا درگیر جنگ به امداد رسانی پزشکی و نجات جان انسانهای گرفتار و مجروح مبادرت می ورزد.

آیا مقام‌های حکومت ایران برای معالجه خود هم به غرب اعتماد ندارند؟

گذشته از سفرهای همسر و فرزند نخستین رهبر جمهوری اسلامی، پوشیده نیست که خانواده آیت‌الله خامنه ای هم در سال ۱۳۶۹، اقامتی پزشکی در لندن داشته است. این همان سفری است که فهیمه دری همسر سعید امامی، در اشاره کلی به آن در سال ۸۷ در مصاحبه با مرکز اسناد انقلاب اسلامی گفت: “سعید خانواده آقای خامنه‌ای را برای کاری برده بود لندن و دو ماه تمام با این خانواده زندگی کرد، به حدی که خود آقا مجتبی پسر آقا و مادر خانمشان شیفته اخلاق سعید شده بودند.”

ساختارهای بیمار باید دگرگون شود

‏در کشوری که چنددهه مشکل جدی مسکن داشته و “زمین” در اختیار دولت است و تفاوت قیمت احداث یک‌مترمربع خانه در یک شهر ۵هزار نفری و شمال تهران -تقریباً- به قیمت زمین و پرداخت‌ها به نهادهای دولتی مربوط است و هنوز مشکل جدیِ مسکن باقی مانده است، نمی‌توان مشکلات را به تحریم‌های اخیر بست.

دو سوال از آقای خامنه‌ای و مشاوران ایشان در ارتباط با سخنان روزهای اخیر

کدام بخش از مشکلات کشور را جنیان برای ما ایجاد کرده اند؟ بحران آب؟ سد سازی های اشتباه؟ آلودگی هوا و ریزگردها؟ مرگ و میرهای جاده ای؟تخریب محیط زیست؟ زمین خواری؟جنگل خواری؟تورم؟ بیکاری؟رکود اقتصادی؟ ناتوانی رقابت در تولیدات صنعتی در مقایسه با دیگر کشورها؟فساد مسئولان،بستگان و مرتبطین با آنها؟تبعیض و اختلاف طبقاتی؟ نبود آزادی های فردی،مدنی و سیاسی؟فرار نخبگان؟ بحران ناکارامدی؟بحران مشروعیت؟صدور جواز کشتار مردم معترض در خیابان ها؟شلیک موشک سپاه به هواپیمای مسافربری؟

حکومتِ روحانیون در آستانه‌ی سال نو

گویا هنوز آنان به ” نه بزرگِ” مردم نرسیدند آنوقت مجبورند طبق قانون حکومت را به همه پرسی بگذارند و مثل انتخابات های ۸۸، و ۹۸ به نه بزرگِ مردم به منتخبان شما‌ در سال ۱۴۰۰ برسند و آنوقت جهان نیز علیه شان موضع خواهد گرفت که استبداد دینی باید برود!