ظلم مضاعف در حصر خانگی

دختران موسوی باید بدانند که مردم می دانند، خوب می دانند. شاید برخی دم نمی زنند، اما بسیاری دل می سوزانند و آن چه را می بینند می گویند، به هر کس که می توانند، به من زندانی سیاسی دیروز، به زندانیانی که بیمارند و بستری در بیمارستان و از همه بیشتر در مجالس و محافل خود، در محیط کار و در منزل. همه می دانند و می گویند که در حق میرجسین موسوی و زهرا رهنورد، همچنین مهدی کروبی “ظلم مضاعف” روا داشته اند.

درد میرحسین موسوی

درد موسوی و ما،‌ درد آن‌ها نیز هست اگر نیک بنگرند. پس سلامت موسوی، تنها سلامت موسوی نیست. سلامت ما نیز هست. سلامتِ دشمنان و بداندیشان او نیز هست. درد موسوی،‌ درد انسان است نه درد منصب و مسند.

یاد آر ز شمع زنده یاد آر…

مهندس موسوی و مقاومت و سکوت و صبوری او، شمعک نیست که خاموش شود، شمع زنده ای است که او در برابر تاریکی دروغ و تزویر و ستم و بی رسمی و نامردمی روشن کرده است.

شمعک فتنه یا شمع آزادی؟

آشوب طلبان واقعی تکفیری هایی هستند که میهن و مردم را گرفتار تحریم های بین المللی و الزام آور کرده اند و اکنون درصددند به هر قیمت مانع توافق ایران با ۵+۱ شوند تا به زعم خویش دولت تدبیر و امید را شکست دهند. حتی اگر نتیجه تلاش هایشان تشدید تحریم ها و عملی شدن تهدیدها باشد. استقلال، یک پارچگی سرزمینی، امنیت عمومی و منافع ملی را جنگ طلبانی تهدید می کنند که حاضرند به خاطر یک دستمال قیصریه ای را به آتش بکشند.

واکاوی حادثه ناگوار بند۳۵۰

عمادالدین باقی مقدمه: درگیری و برخورد با زندانی دارای هر اتهامی که باشد خبری دردناک است و تا کسی خود زندانی نبوده یا خانواده زندانی نباشد شاید عمق آن را درک نکند. این نوع حوادث در بسیاری از زندان های دنیا رخ می دهند و هرسال چند خبر از این حوادث در کشورهای دیگر مشاهده […]

شیب ملایم؟

نکته این است که دولت نهم و دهم قیمت بنزین را ۳۰۰تومان افزایش دادند و چنان تبعاتی را شاهد بودیم. دولت کنونی هم با وجود مشاهده آن تجربیات، افزایشی به همان میزان را اعمال کرد. این در حالی است که این افزایش قیمت‌ها کسری بودجه را هم تامین نمی‌کند و به‌نظر می‌رسد، تورم بیش از چهار تا پنج‌درصد پیش‌بینی‌شده، افزایش یابد و بر دیگر شاخص‌های اقتصادی هم تاثیر بگذارد.

پیشنهاد یک راه حل در نامه‌ به رهبری

حکومتی که خود را حکومت الله بر زمین می‌داند چرا باید اینگونه با زندانیان، که در واقع اسیر حکومت به حساب می آیند، رفتار کند؟

آنجا هوا برای نفس کشیدن کم بود…

چه صحنه ای غمناکی بود وقتی امید بهروزی با خونریزی دستش در مقابل ضربات باتون و فحاشی های ماموران ایستاده بود و فریاد می زد: کسی در این مملکت نباید بالاتر از قانون باشد هیچ کس حق ندارد قانون را زیر پا بگذارد و زندانی را بزند. ما همه شما را پای میز محاکمه می کشانیم” ماموران می خندیدند و مسخره می کردند و زندانیان بغض کرده و ناامید از همه جا بودند چرا که می دانستند عدالت واژه ای غریبی ست و قانون هیچ گاه اجرا نشده و نمی شود. امید حالش بد شد او را برداشتیم و بردیم وسط حیاط آنجا بود که واقعه عاشورای ۸۸ در ذهنمان بیدار شد.

مادران این سرزمین را نرنجانید

خدایا تو شاهد باش، این روز، روز مادر است در ایران واین مادران رنج کشیده سرزمین من هستند در سالن ملاقات اوین. و من در حیرتم که حاکمان چگونه نسبت به اشک ها و ناله های مادرانه بی تفاوتند و چشم فرو می بندند.

ما پیرو حسینیم

برای ما که همواره بر مظلومیت امام حسین (ع) گریسته ایم و زمرمه کرده ایم که ” یا لیتنی کنت معکم فافوز معکم” اکنون لحظه آزمون است. اگر ندای مظلومیت زندانیان مظلوم را از فاصله چند کیلومتری خودمان و در زمانۀ خودمان نشنویم، دروغ می گوئیم که صدای مظلومیت حسین را از ورای اعصارشنیده و وجدان کرده ایم.

رییس جمهور موضعی قاطع اتخاذ کند

گرچه وظیفه قانونی، اخلاقی و شرعی دستگاه قضایی است که مهاجمان را مورد پیگرد قرار داده و مجازات قانونی را در مورد آنان اعمال نماید اما انتظار از دستگاهی که قربانیان این تهاجم را خود قبلا به قربانگاه آورده، انتظاری بیهوده است. از قوه قضاییه ای که وابسته به قدرت و مفتخر به فرمانبرداری و کرنش در برابر مراکز قدرت است نمی توان انتظار رسیدگی قانونی به این فاجعه و اجرای عدالت را داشت چرا که انتصاب مسولان آن اساسا با هدف ماموریتی به نام سرکوب آزادی صورت پذیرفته است.

آقای روحانی سکوت نکنید

هدف این تهاجم نه چند ده زندانیِ بی‌دفاع که خود دولت و برندگان انتخابات ۹۲ است. هدف «پنجشنبه‌ی سیاه اوین»، از جمله، پیشگیری از توفیقات و پیروزی‌های بعدیِ ائتلاف گسترده‌ی میانه‌روها و اصلاح‌طلبان و سبزها برای بسط رفاه، عدالت، آزادی و دموکراسی در ایران است. در برابر ظلم آشکار «پنجشنبه‌ی سیاه اوین» سکوت نکنید. نه مقتضای اخلاق و دیانت و قانون‌گرایی است و نه به مصلحت دولت. واکنش مناسب دولت هم لازمه‌ی تدبیر است و هم حافظ امید.

نامه ای از اوین به وزیر دادگستری

سخنان جناب پورمحمدی در حاشیه مراسم روز زن مبنی بر جراحت سطحی ناشی از درگیری دو تن از زندانیان بند ۳۵۰ به عنوان نتیجه تحقیقات اولیه حیرت همگان را برانگیخت. در چند روز گذشته سخنانی از این دست بسیار گفته و شنیده شده است، البته به این دلیل که منشاء اغلب این سخنان به مسئولان مستقیم این رخداد باز می‌گشت شاید طبیعی می‌نمود. اما همانگونه که از فرزند شهید مطهری جز آزادگی در گفتار و رفتار انتظار نمی رفت، از کسی که وزارت دولت جناب آقای روحانی را بر عهده گرفته، خصوصا وزارتخانه ای که وظیفه‌اش گسترش داد است چنین انتظاری نبود.

عمــــــاد بهــــاور: بدنــــــم درد می کنـــد…

سالها زندان باعث شده بود که درد زخم های ۸۸ را فراموش کنیم. یادمان رفته بود درد و رنجی را که مادران و پدران عزادار تحمل کردند. درد جان دادن ندا و سهراب و علی و ترانه و دیگر شهدا را فراموش کرده بودیم. یادمان رفته بود درد گلوله و باتون و چماق و قمه و پنجه بوکس لباس شخصی ها را که نصیب مردم شده بود. عملیات اقتدار ۲۸ فروردین در بند ۳۵۰ همه آن صحنه ها را به یادمان آورد و دردش را دوباره به جانمان انداخت.

ابوغریب ایران؛ اسمی که در ملاقات امروز اوین زیاد شنیده می شد

مگر رسوایی ابوغریب چه بود؟ عریان کردن اسیران؟ و مگر در راهروهای بدون نور بند ۲۴۰ چنین نشد؟ سی زندانی مجروح و مضروب را به ردیف رو به دیوار کردند و در همان شامگاه پنجشنبه از زندانیان خواستند عریان شده و به روی زانو بنشینند در حالی که دستبند به دست و چشم بند به دیده دارند.و آیا شرم نکردند از محاسن سپید “محمد امین هادوی”، مرد پرهیزگار و خیرخواه اوین؛ قهرمان نبرد سوسنگرد در روزهای ابتدایی دفاع

در قانون اساسی، زنان شهروند درجه دو نیستند

مسلما تشکیلات، تصمیمات و گفتمان‌ها از دل عرف و فرهنگ غالب جامعه بیرون آمده است و شاهد هستیم که برای سپردن نقش‌های مدیریتی به زنان محدودیت‌هایی برای آنها وجود دارد درصورتی که در قانون اساسی کشورمان نیز چنین دیدگاهی وجود ندارد که زنان را به‌عنوان شهروند درجه‌دوم محسوب کنند. توجه نکردن به زنان در حوزه‌های مختلف چیزی جز عکس شایسته‌سالاری‌ها و بی‌توجهی به کرامت، دانش و استعداد زنان نیست.

اقتدارگرایی در برابر مادرانگی

نامش متبرک به نام صاحب شرف این روز، “زهرا” است. هر آنچه که در ظاهر باید در این نظام ارزشمند باشد را دارد. صاحب سابقه ای بزرگ در انقلاب، بانی خدماتی بزرگ پس از انقلاب، اندیشمندی قرآن پژوه، هنرمندی متعهد و … اما او محصور است. دلیلش همان ویژگی ها است. او با همان ویژگی های مادرانه وارد عرصه عمومی و سیاست شده و این برای سیستمی که همه آن ارزش های دینی را در خدمت قدرت قرار داده، نکته ای منفی است. کسی که همراهی اش با نظام و مردم همراهی “صادقانه” است، دلسوزی “بی ریا” است و دوستی “پایدار است. صداقت بی ریای مادرانه، آنگاه که به صفت پایداری در حوزه عمومی بدل شود، برای سیستمی که اقتدارگرایی را مسیر خود ساخته، پذیرفتنی نیست.

دستاوردهای یک بازرسی

طراحان و مجریان این بازرسی به اهدافشان دست نیافته اند. این ناکامی در تأمین اهداف نباید منجر به عصبانیت و اقدام عجولانه دیگری شود.

عیدی خانواده های زندانیان سیاسی

فردای کودتای ۸۸، روز زن با باتوم ها و زنجیرها و شلاق هایتان خونین شد درست فردای آن روز نحس! و حالا که سال ها آمد و رفت و آب صبرمان بر آتش کین شما ریخت به امید سبزی و سلامت اما باز هم دل های سیاهتان راه عداوت و دشمنی را برایتان می گشاید و پس از این ۵ سال هنوز شیطان است که دشنه و باتوم به دستتان می دهد. محکم تر بکوب مزدور! این سرها سودایی است، سخت می شکند!

بازرسی بند ۳۵۰، چرا حالا؟

حمله به بند ۳۵۰ اوین که نماد مقاومت جنبش سبز است قسمتی از هجوم راست افراطی است که چون جریان کوی دانشگاه مقصود دو گانه دارد . ۱-ترساندن افکار عمومی جامعه.۲- شکاف بیشتر میان دولت روحانی و سیاسیون معترض به وضع موجود که به روحانی رای دادن می باشد.