سازمان مجاهدین انقلاب: حاکمان اقتدارگرا، مراسم مردمی روز قدس را به یک نمایش حکومتی تبدیل کرده‌اند
چکیده :استفاده ابزاری رژیم‌های به اصطلاح «مستقل» اما دیکتاتور از ملتهای مظلوم دیگر از جمله ملت فلسطین امری جدید نیست ودر جهان سوم بخصوص خاورمیانه سابقه‌ا‌ی طولانی دارد. می‌توان هم با استبداد دینی داخلی مخالف بود و هم از غزه و لبنان قهرمان دربرابر اشغالگری، سرکوب و تجاوز صهیونیست‌ها حمایت کرد. این دو موضع نه تنها متناقض نیستند بلکه لازم و ملزوم یکدیگرند. این حکومت‌های استبدادی هستند که در قبال حمایت از ملت فلسطین دچار تناقضند....
سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی با صدور بیانیه ای برای گرامیداشت روز قدس و دعوت به الله اکبر شبانه در شامگاه پنجشنبه سوم شهریورماه، تاکید کرد: «استفاده ابزاری رژیم‌های به اصطلاح «مستقل» اما دیکتاتور از ملتهای مظلوم دیگر از جمله ملت فلسطین امری جدید نیست ودر جهان سوم بخصوص خاورمیانه سابقه‌ا‌ی طولانی دارد. می‌توان هم با استبداد دینی داخلی مخالف بود و هم از غزه و لبنان قهرمان دربرابر اشغالگری، سرکوب و تجاوز صهیونیست‌ها حمایت کرد. این دو موضع نه تنها متناقض نیستند بلکه لازم و ملزوم یکدیگرند. این حکومت‌های استبدادی هستند که در قبال حمایت از ملت فلسطین دچار تناقضند. آنان در خارج شعار آزادی و عدالت و حاکمیت شهروندان بر سرنوشت خویش می‌دهند اما همزمان در داخل آزادی و ازادیخواهان را سرکوب و حقوق ملت خود را به رسمیت نمی‌شناسند. همچنان که رژیم صهیونیستی نیز گرفتار همین منطق دوگانه و تناقض آلود است.»
این حزب اصلاح طلب همچنین به اقتدارگرایان حاکم توصیه کرد «از سرنوشت امثال قذافی درس بگیرند و دریابند که درآمد بادآورده نفت و سرکوب خشن معترضان پشتوانه‌های مطمئنی برای بقا نیستند و به آنان مشفقانه نصیحت می کنیم رمز بقای حکومت‌ها را در احترام به حقوق حقه ملت و رعایت اصول آزادی ، عدالت ، انصاف و عمل به قواعد و سازوکارهای حکمرانی خوب ودموکراتیک بیابند و بدانند تنها در صورتی می توانند به طورمؤثر و واقعی در مقابل رژیم اشغالگر و متجاوز صهیونیستی از حقوق ملت فلسطین دفاع کنند که ابتدا و پیش از آن حقوق ملت خویش را به رسمیت بشناسند و رعایت کنند.»
به گزارش امروز متن کامل این بیانیه به شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم
روز جهانی قدس، را گرامی می‌داریم
سالروزها و آیین ها، مناسکی جمعی هستند که کارکردهای گوناگونی دارند. برخی از آن‌ها صرفاً ناظر به گذشته بوده و خاطره جمعی اقوام یا ملت‌ها را در بزرگداشت و ستایش رخدادهای بزرگ شادمانه یا سوگ وارانه گذشته بر می‌انگیزند و برخی معطوف به آینده هستند و جوامع و ملت‌ها را در سمت و سوی مبارزه برای دستیابی به یک آرمان بزرگ ملی، مذهبی و … به حرکت درمی‌آورند. روز قدس که به ابتکار مرجع فقید آیت الله العظمی منتظری و تأیید بنیانگذار فقید جمهوری اسلامی بنا نهاده شد از جمله سالروز‌هایی است که حقوق از دست رفته و غارت شده ملتی مظلوم و ستمدیده را به وجدان بشری یادآور می‌شود. هر ساله در آخرین جمعه ماه مبارک رمضان مسلمانان جهان بل انسان‌های آزاده در نقاط مختلف جهان با گرامی داشت این روز، تروریسم، تجاوز و اشغال سرزمین فلسطین به دست صهیونیست‌ها و استمرار و گسترش این تجاوز و اشغالگری را طی چند دهه گذشته به یاد می‌آورند و عهد و پیمان انسانی و اسلامی خویش را با مردم مظلوم فلسطین برای رهایی سرزمین‌شان از چنگال اشغالگران صهیونیست اعلام می‌دارند.
روز جهانی قدس روز حمایت از ملتی مظلوم است که اکنون بیش از شصت سال است به طور مداوم آوارگی، شکنجه، ترور، حملات وحشیانه و کشتارهای جمعی را تجربه می‌کند. روز اعلام بیزاری از رژیمی است که در کارنامه خود جز اشغال، ترور، نقض پیمان‌های جهانی و معاهدات بین المللی و پایمال کردن حقوق بشر در سرزمین های فلسطین و اسلامی ندارد. بیزاری از رژیمی است که اساس آن بر نسل کشی و قتل عام‌هایی نظیر صبرا و شتیلا ، تل زعتر و دیریاسین و…بنا نهاده شده است.
امسال در شرایطی به استقبال روز قدس می‌رویم که چهره منطقه با آن چه در قدس گذشته داشت به کلی متفاوت شده است. اکنون منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا در حال پوست انداختن است. رژیم‌های دیکتاتوری منطقه با خیزش عمومی ملتهای مسلمان، یکی پس از دیگری درحال سقوط هستند. دیروز مبارک و بن علی سقوط کردند، و امروز قذافی ، و فردا نیز بشار اسد و عبدالله صالح و هر دیکتاتور دیگری که تن به اصلاحات دموکراتیک به موقع ندهد و پیش از آن که دیر شود صدای مطالبات ملت خود را نشنود، سقوط خواهد کرد. بیداری و رستاخیز جاری خاورمیانه نوید بخش عصر تازه‌ای نه تنها برای ملتهای منطقه بلکه برای خلق ستمدیده فلسطین است. باشکستن هر یک از حلقه‌های رژیم‌های استبدادی منطقه یکی از حلقه‌های زنجیره سرکوبگری اسرائیل نیز سست و شکسته می‌شود. واقعیت این است که در طول شصت سال گذشته رژیم اشغالگر فلسطین و رژیم‌های دیکتاتور عرب همواره بقای یکدیگر را تضمین کرده‌اند. از یک سو اسرائیل خود را تنها دموکراسی منطقه معرفی کرده و در پرتو چهره زشت دیکتاتورهای عرب در اذهان جهانیان با مظلوم‌نمایی به جلب کمک‌های اقتصادی، تسلیحاتی و سیاسی غرب می‌پرداخت و از سویی دیگر رژیم‌های استبدادی و خودکامه جهان عرب حکمرانی امنیتی- پلیسی – نظامی و ایجاد خفقان و سانسور و سرکوب در داخل را با مواضع به اصطلاح ضد صهیونیستی خود توجیه می‌کردند. دیکتاتوری های منطقه، در حالیکه داعیه دفاع از حقوق مردم فلسطین را داشتند، ابتدایی‌ترین حقوق ملتهای خود را پایمال می‌کردند و به نام حکومت‌های مستقل ضد صهیونیسم یا ضد امپریالیسم، عقب‌مانده ترین حکمرانی‌های فردی، خاندانی، قبیله‌ای یا حزبی و ایدئولوژیک را به ملتهای خود تحمیل می‌کردند.
استفاده ابزاری رژیم‌های استبدادی و نظامی در جهان اسلام و عرب از مسئله فلسطین امر تازه‌ای نیست و عمری به درازای عمر رژیم صهیونیستی دارد. اخیراً یکی از وقیحانه‌ترین اشکال این سوء استفاده را از سوی رژیم استبدادی سوریه شاهدبودیم که چگونه در روز زمین عده‌ای را به عنوان تظاهرات مردمی به بلندی‌های جولان فرستاد تا با گلوله‌های صهیونیست‌های جنایت پیشه کشته شوند تا شاید بتواند به قیمت خون این بی‌گناهان بی خبر، سرکوب وحشیانه و کشتار مردم خود را تحت الشعاع قرار داده و بر جنبش آزادی‌خواهی ملت مسلمان سوریه مهار بزند. اما اکنون با بیداری ملتهای منطقه نه تنها این شیوه‌های ضد مردمی کارآمدی خود را از دست می‌دهد بلکه با رجوع به تجربه شصت ساله، مردم مسلمان منطقه درمی‌یابند که آزادی فلسطین و سرزمین‌های عربی نظیر جولان از اشغال رژیم صهیونیستی بدون آزادی از بند رژیم‌های استبدادی و ارتجاعی خود امکان‌پذیر نیست. تنها با سرنگونی این دیکتاتوری‌ها و جایگزینی آن با همبستگی دولت – ملت‌ها، امحاء سانسور، تجاوز و شکنجه، سلطه پلیسی – نظامی و حاکم شدن آزادی، دموکراسی، حقوق بشروعدالت است که می توان سرکوب، تجاوز و ستم رژیم اسرائیل را در جهان افشاء و ادامه آن را در منطقه به بن بست کشاند. اکنون تجربه تونس و مصر و یمن و بحرین و لیبی و سوریه به روشنی پایان دوران استفاده ابزاری رژیم‌های سرکوب‌گر از مسئله فلسطین را در برابر چشمان همگان به تصویر کشیده است. دیگر نمی‌توان فساد مالی محافل حکومتی را زیر عنوان کمک به محرومان فلسطین پنهان نمود و تقلب‌های انتخاباتی رژیم‌های رسماْ یا عملاْ تک حزبی، خانوادگی یا بلوک‌های قدرت نظامی و امنیتی را با نقاب انقلابی‌گری و شعارهای ضد صهیونیستی ، ضد امپریالیستی یا ضد استکباری بزک و تبلیغ کرد. سقوط دیکتاوری‌ها در کشورهای عرب و مسلمان منطقه، مردم مظلوم فلسطین را به استیفای حقوق تاریخی و غصب شده خود امیدوارتر و آنان را یک گام به آزادسازی سرزمین‌های اشغالی‌شان نزدیک‌تر کرده است. تظاهرات اخیر ملت قهرمان از بند رسته مصر علیه جنایت جدید رژیم صهیونیستی که به عقب نشینی این رژیم از حمله به غزه و اعلام آتش بس انجامید، خود بهترین گواه بر این واقعیت غیرقابل انکار است.
حاکمان کشورما نیز باید از تحولات تاریخ کنونی و گذشته درس‌های لازم و البته به موقع بگیرند. آوازه گری ، عوامفریبی واستفاده ابزاری از مسئله فلسطین در روز قدس نه گرهی از کار فروبسته اقتدارگرایان حاکم می‌گشاید و نه کمکی به ملت مظلوم فلسطین محسوب می شود. برخورد دوگانه و تبعیض‌آمیز با مسلمانان جهان، صداقت اقتدارگرایان حاکم را در ادعای حمایت از مظلومان و مسلمانان جهان به شدت زیر سؤال برده است. مردم ایران هنگامی که می بینند در رسانه‌های رسمی و حکومتی واقعیت‌های سوریه کاملاْ وارونه بازنمایی می‌شود و کمترین اخباری از مظلومیت و کشتار هر روزه ملت مسلمان سوریه به دست رژیم بعثی و رهبری مستبد آن بشار اسد شنیده نمی شود، وقتی مشاهده می‌کنند حمله تانک‌های رژیم سوریه به اردوگاه آورگان فلسطینی و کشتار فلسطینیان در لاذقیه در رسانه‌های رسمی ایران سانسور می‌شود، حق دارند که سردادن شعار روز قدس و تبلیغات حکومتی در دفاع از ملت فلسطین را نوعی بازی سیاسی با مصرف داخلی تلقی کنند.
روز جهانی قدس در اصل روزی مردمی است که همه انسان‌های آزادی‌خواه و ستم ستیز در جهان و از جمله در ایران به طور خودجوش و با راهپیمایی های اعتراض آمیز، عزم و اراده خویش را مبنی بر بیزاری و مبارزه باستم و دفاع از عدالت به نمایش می گذارند و به فرموده امام آزادی علی(ع) : «کونوا للظالم خصماً و للمظلوم عوناً»، خصم ظالم و یار مظلوم باشند، اما حاکمان اقتدارگرا اکنون همین مراسم مردمی را نیز به نمایشی حکومتی تبدیل کرده اند. به همین دلیل است که در شعارها و قطعنامه‌های دولتی مراسم این روز بیش از دفاع و حمایت از حقوق ملت فلسطین، شاهد محکوم کردن اعتراضات ملت ایران و رهبران محبوب و مردمی جنبش سبز تحت عنوان درباری «فتنه» هستیم.
مابه اقتدارگرایان حاکم توصیه می‌کنیم از سرنوشت امثال قذافی درس بگیرند و دریابند که درآمد بادآورده نفت و سرکوب خشن معترضان پشتوانه‌های مطمئنی برای بقا نیستند و به آنان مشفقانه نصیحت می کنیم رمز بقای حکومت‌ها را در احترام به حقوق حقه ملت و رعایت اصول آزادی ، عدالت ، انصاف و عمل به قواعد و سازوکارهای حکمرانی خوب ودموکراتیک بیابند و بدانند تنها در صورتی می توانند به طورمؤثر و واقعی در مقابل رژیم اشغالگر و متجاوز صهیونیستی از حقوق ملت فلسطین دفاع کنند که ابتدا و پیش از آن حقوق ملت خویش را به رسمیت بشناسند و رعایت کنند.
به ملت آزادی‌خواه و عدالت طلب ایران به خصوص جوانان نیز یادآور می شویم که در قبال معیار و رفتار دوگانه حاکمیت اقتدارگرا به موضع انفعالی نیفتند و بدانند که استفاده ابزاری رژیم‌های به اصطلاح «مستقل» اما دیکتاتور از ملتهای مظلوم دیگر از جمله ملت فلسطین امری جدید نیست ودر جهان سوم بخصوص خاورمیانه سابقه‌ا‌ی طولانی دارد. می‌توان هم با استبداد دینی داخلی مخالف بود و هم از غزه و لبنان قهرمان دربرابر اشغالگری، سرکوب و تجاوز صهیونیست‌ها حمایت کرد. این دو موضع نه تنها متناقض نیستند بلکه لازم و ملزوم یکدیگرند. این حکومت‌های استبدادی هستند که در قبال حمایت از ملت فلسطین دچار تناقضند. آنان در خارج شعار آزادی و عدالت و حاکمیت شهروندان بر سرنوشت خویش می‌دهند اما همزمان در داخل آزادی و ازادیخواهان را سرکوب و حقوق ملت خود را به رسمیت نمی‌شناسند. همچنان که رژیم صهیونیستی نیز گرفتار همین منطق دوگانه و تناقض آلود است. این رژیم از یک سو شعار صلح می‌دهد و از سوی دیگر بر سر زنان و کودکان غزه بمب می‌ریزد. شعار صلح می‌دهد و همچنان به تروریسم دولتی ادامه می‌دهد، از صلح دم می‌زند و سیاست آپارتاید و تبعیض نژادی و مذهبی را در سرزمین‌های اشغالی استمرار می‌بخشد.
آزادی، دموکراسی، عدالت، صلح، نفی خشونت و رعایت حقوق متقابل بشری، سیاسی و بین المللی در مناسبات داخلی ملت‌ها و دولت‌ها از یک سو و روابط بین المللی از سویی دیگر یک مجموعه به هم پیوسته است که نمی‌توان بدون یکی به دیگری رسید. اصل به هم پیوستگی حقوق، حق حیات،حق آزادی، حق امنیت، حق صلح… در همه جا چه در مسئله اسرائیلی – فلسطینی و چه در سطح واحدهای ملی صادق و حاکم است. اما بیش و پیش از هر موضوع هر فلسطینی و ایرانی می داند که حق را باید گرفت و برای گرفتن حق گریزی از مبارزه و پایداری نیست و به همین دلیل است که روز قدس روز تحرک دوباره مبارزه برای دستیابی به حق است، حق مظلوم در برابر ظالم.
سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی ایران ضمن گرامیداشت روز قدس در حمایت از ابتکار شورای هماهنگی راه سبز امید، از ملت ایران دعوت می‌کند در ساعت ۱۰ شامگاه پنجشنبه، سوم شهریور با سردادن فریاد الله اکبر در پشت بام‌ها پشتیبانی خود از ملتهای مظلوم فلسطین و سوریه اعلام داشته و اعتراض خویش را به مواضع دوگانه و متظاهرانه استبداد طلبان حاکم در قبال مسئله فلسطین و خیزشهای آزادیخواهانه منطقه ابراز نمایند.
پیروز باد جنبش رهایی بخش مردم فلسطین
پیروز باد جنبش سبز ملت ایران
سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی ایران شاخه خارج کشور
سوم شهریور ۱۳۹۰
دوستان عزیز بهتر است بگویند دیکتاتورهای حاکم این واژه اقتدارگرا چیست؟ مردم بدبخت فلسطین صلح می‌خواهند ولی رژیم حاکم بر ایران است که نمی‌گذارد صلح برقرار شود چون یکی از مهمترین ابزار تبلیغاتیش را از دست می‌دهد
بفکر مردم در بند ایران باشیم ….
انتخابات آزاد آری، انتخابات نمایشی هرگز
اقتدارگرایان داخلی متاسفانه همه حرکت های مردمی را به نفع حکومت کردن خود مصادره نموده اند. بسیج نیز که یک نهاد مردمی بود تبدیل به یک نهاد حکومتی شد که چماق خود را نه بر سر دشمن بلکه بر سر جوانان همین کشور فرود آورد. روز قدس که یکی از هوشمندانه ترین روشهای مبارزه با ظلم است نیز در راستای منفعت ظالمین داخلی قرار گرفته. به امید آزادی همه مظلومان.
با نام و یاد خداوند عقل و جان
ضمن تشکر از مواضع روشن و واقع بینانه سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی، تنها نکته ای که سبز اندیشان باید به آن توجه داشته باشند تلاش در راستای جهل زدایی از جامعه مصبیت زده ایران است، چرا که با این اقدام راههای دروغ پردازی بر استبدادگران سته خواهد شد و جنبش سبز به پیروزی در آینده نزدیک دست خواهد یافت.
به امید آزادی و آبادی ایران عزیز
امگر اینها کار ی دیگر به جز تبدیل سازی بلدند.
چرا برای روز قدس برنامه نگذاشتید؟ مثلا در حمایت از مردم سوریه؟ با چند الله اکبر شبانه کاری درست نمی‌شود