گرامی مقدم: شرایط برای برگزاری یک انتخابات سالم فراهم نیست

چکیده :اصول گرایان دولتی - یا به تعبیر دیگر ارکان حاکمیت، «جریان انحرافی» - با توجه به اینکه تمامی امکانات دولتی [در اختیار آنهاست] و پول خوبی هم به بهانه هدفمند کردن یارانه ها جمع‌آوری کرده و نزدیک ایام انتخابات توزیع خواهند کرد، نه تنها تمایلی به وحدت ندارند بلکه اساساً خود را بی نیاز از وحدت در بین اصول گرایان و ارائه ی یک لیست واحد می دانند و به همین جهت این طیف دولتی برخلاف اصول گرایان سنتی تمایلی به حضور اصلاح طلبان در انتخابات ندارند....

اسماعیل گرامی مقدم، مشاور مهدی کروبی و همراه سیاسی شیخ اصلاحات در سالیان اخیر، با اشاره به دیدگاههایی که تاکنون از سوی آقایان خاتمی و موسوی خوئینی‌ها درباره انتخابات آتی مجلس ابراز شده، فصل مشترک این دو دیدگاه را مهیا نبودن شرایط لازم برای شرکت اصلاح طلبان ارزیابی کرد، واقعیتی که به نظر او مورد تایید قاطبه اصلاح طلبان نیز هست.

این نماینده سابق مردم بجنورد که از ابتدای تاسیس حزب اعتماد ملی تاکنون سخنگویی این حزب را برعهده داشته است، در مصاحبه‌ای با سحام نیوز، پیش‌بینی کرده که اگر اصولگرایان سنتی نتوانند با به صحنه کشاندن اصلاح طلبان، نوعی وحدت در جناح خود ایجاد کنند، حامیان دولت و جریان موسوم به انحرافی با استفاده از امکانات دولتی و توزیع پول، اکثر کرسی‌های مجلس نهم را به دست خواهند گرفت.

سحام نیوز، که سایت رسمی حزب اعتماد ملی است، در مقدمه‌ی این مصاحبه، اظهارات گرامی مقدم را «موضع کنونی حزب اعتماد ملی» توصیف کرده است. او در این مصاحبه، شرکت اصلاح طلبان در انتخاباتی بدون تحقق شرایط لازم را صرف گرم کردن تنور انتخابات و شکست آنها به دست خود دانسته و تاکید کرده که ممکن است کسی از این جریان بخواهد بنا به نظر شخصی به طور مستقل در انتخابات شرکت کند، اما کسی حق ندارد دستاوردهای جریان اصلاحات را برای حضور در انتخابات به نام چند نفر استفاده کند.

متن کامل این مصاحبه را در ادامه بخوانید:

آیا حزب اعتماد ملی و یا اصلاح طلبان برنامه ای برای حضور در انتخابات مجلس شورای اسلامی دارند؟

ابتدا باید عرض کنم با عنایت به اینکه از تاریخ هفدهم شهریور سال ۸۸ دفتر حزب اعتماد ملی توسط دستگاه های امنیتی تعطیل شده است، لذا تاکنون امکان برگزاری جلسات حزبی نبوده است که تصمیمی درخصوص انتخابات گرفته شده باشد، بنابراین حزبی که تعطیل شده است، معلوم است که شرایط حضور در انتخابات را پیدا نکرده است، چون انتخابات خودش یک رویداد رقابتی است و برای حضور در یک رقابت مثل هر ورزشکاری نیاز به تمرین و ممارست دارد.

از منظر فعالیت حزبی، تمرین برای حضور در انتخابات بدین معنی است که حزب بتواند فعالیت های برنامه‌ریزی‌شده‌ی خود را از قبیل تشکیل جلسات شورای مرکزی، برگزاری کنگره های کشوری و منطقه ای، بازرسی های مستمر از موقعیت شاخه ها، کمیته ها و دفاتر حزبی، فعالیت مستمر رسانه های حزب از جمله روزنامه و بولتن و همکاری و هماهنگی با دیگر احزاب جهت ائتلاف داشته باشد!

بسیار بدیهی است حزبی که این امکان را در دو سال گذشته نداشته باشد حتماً آمادگی و شرایط حضور درانتخابات را نیز نخواهد داشت. وضعیت دیگر احزاب اصلاح طلب نیز از وضعیت حزب اعتماد ملی بهتر نیست. احزاب مشارکت، مجاهدین انقلاب از سوی دستگاه قضایی اعلام انحلال شده است، کارگزاران سازندگی و مجمع نمایندگان ادوار و دیگر احزاب اصلاح طلب امکان فعالیت نداشته اند. از این رو خیلی ساده می شود ارزیابی کرد با شرایط کنونی که اکثر گروه های اصلاح طلب، به ویژه احزاب بزرگ و موثر، الزامات لازم برای شرکت در انتخابات را ندارند، قادر به حضور نتیجه بخش در انتخابات را نخواهند بود.

برخی از اصول گرایان، به ویژه آقایان علی لاریجانی و محمدرضا باهنر، خواستار حضور اصلاح طلبان در انتخابات شده اند و آقای باهنر تا آنجا پیش رفته که می گوید “ما از اصلاح طلبان خواهش می کنیم که در انتخابات شرکت کنند.” ارزیابی شما از این موضع گیری ها چیست؟

تحلیل من به عنوان یک عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی این است که طیف اصول گرایان سنتی به چند دلیل تمایل شدید دارند که اصلاح طلبان در انتخابات حضور پیدا کنند.

دلیل نخست آن است که حضور اصلاح طلبان در انتخابات، مشروعیت انتخابات را تا حدودی برمی‌گرداند و خدشه وارد شده به انتخابات قبلی را کمرنگ‌تر خواهد کرد.

دوم اینکه، حضور اصلاح طلبان در انتخابات باعث توجیه موضوعیت وحدت، بین اصول گرایان خواهد شد. این مسئله، کلیدی ترین دلیل تمایل اصول گرایان سنتی به کشاندن اصلاح طلبان به عرصه انتخابات است، چون به خوبی می دانند که در صورتی که حامیان دولت لیست جداگانه ای ارائه کنند، با امکاناتی از قبیل بخشداری ها، فرمانداری ها، استانداری ها و تمامی ادارات دولتی که در اختیار دارند، قادر خواهند بود اصول گرایان منتقد دولت را پشت سر گذاشته و اکثر کرسی های مجلس نهم را نمایندگان هوادار دولت تصاحب خواهند کرد، و این سکوی مناسب برای جهش در انتخابات یازدهمین دوره ریاست جمهوری خواهد بود.

سوم اینکه، اگر اصلاح طلبان با شرایطی که دارند به انتخابات ورود پیدا کنند که شرایط آنها از سوی حاکمیت محقق نشده باشد، مسلما” صرفا” به عنوان گرم کردن تنور انتخابات معنی پیدا خواهد کرد و شکست اصلاح طلبان به دست خود اتفاق خواهد افتاد. پس تمنای آقای مهندس باهنر چنان هم بی طمع نیست!

به نظر شما تا چه اندازه ای حامیان دولت تمایل دارند یک لیست توسط اصول گرایان ارائه گردد و اساساً امکان وحدت در بین اصول گرایان با توجه به مراجع ای که تعیین گردیده است وجود دارد یا خیر؟

معتقدم اصول گرایان دولتی – یا به تعبیر دیگر ارکان حاکمیت، «جریان انحرافی» – با توجه به اینکه تمامی امکانات دولتی [در اختیار آنهاست] و پول خوبی هم به بهانه هدفمند کردن یارانه ها جمع‌آوری کرده و نزدیک ایام انتخابات توزیع خواهند کرد، نه تنها تمایلی به وحدت ندارند بلکه اساساً خود را بی نیاز از وحدت در بین اصول گرایان و ارائه ی یک لیست واحد می دانند و به همین جهت این طیف دولتی برخلاف اصول گرایان سنتی تمایلی به حضور اصلاح طلبان در انتخابات ندارند، چون در صورت عدم ارائه لیست از سوی اصلاح طلبان، ارائه ی دو لیست یا چند لیست دربین اصول گرایان اجتناب ناپذیر خواهد بود.

با توجه به اینکه آقای خاتمی و برخی دیگر از شخصیت های اصلاح طلب، حداقل شروط لازم در انتخابات را اعلام کردند و برخی از اصلاح طلبان بدون محقق شدن این شروط تمایل دارند در این انتخابات حضور پیدا کنند، ارزیابی شما در این خصوص چیست ؟

ببینید، همانگونه که گفتم مسئله ی انتخابات یک رویداد رقابتی است و برای ایجاد الزامات آن از دو زاویه امکان دارد. یک زاویه نگاه را آقای خاتمی داشتند، که او معتقد است برای حضور ما اصلاح طلبان در انتخابات می بایستی حداقل این شروط، یک “آزادی آقایان کروبی و موسوی” و دوم آزادی تمامی زندانیان سیاسی و سومین شرط نیز برگزاری انتخابات سالم محقق شود.

یک زاویه دیگر، نگاه آقای موسوی خوئینی ها (دبیرکل مجمع روحانیون مبارز) است، که او معتقد است جریانی که در انتخابات گذشته به دلیل حضور در انتخابات صدمه و آسیب دیده است، دو نامزد اصلاح طلب در حبس خانگی هستند، صدها نفر در زندان هستند و ده ها نفر نیز جان خود را از دست داده اند و هیچ گونه دلجویی هم از آنها نمی شود، مثل این است که یک خانواده ای این همه ملامت و خسارت دیده است، حالا به او گفته شود: بیا در عروسی هم شرکت کن! خوب معلوم است که امکان آن وجود ندارد، و به عبارت دیگر به جای اینکه بگوییم این شرایط آقای خاتمی محقق شود، می توان اینگونه گفت که اساساً اصلاح طلبان شرایط خودشان برای حضور در انتخابات فراهم نیست، مگر حاکمیت شرایط و الزامات اصلاح طلبان را فراهم آورد. بنابراین هر دو نگاه، بر فقدان شرایط لازم برای اصلاح طلبان در حال حاضر برای حضور مقتدرانه در انتخابات پیش رو متمرکز است.

اما در خصوص بخش دوم سوال شما باید عرض کنم اکثریت گروه های اصلاح طلب و شخصیت های آنها مواضع خود را در تایید دیدگاه آقای خاتمی اعلام کرده اند. از این جهت گروهی دیگر نیز اگر تمایلی به رعایت حقوق اکثریت ندارند، اشکالی ندارد آنها به عنوان نامزد مستقل در انتخابات حضور پیدا کنند، اما حق ندارند دستاورد های یک جریان را برای حضور در انتخابات به نام چند نفر استفاده نمایند.

برخی برای برگزاری انتخابات سالم حضور ناظرین بین المللی را ضروری می دانند. آیا شما با این دیدگاه موافق هستید؟

اعتقاد ندارم برای برگزاری انتخابات سالم از ناظرین بین المللی استفاده شود. اولا” این مسئله به استقلال کشور لطمه وارد می کند، ایران کشوری بزرگ است و نیازی به اینگونه نظارتها نیست. ثانیا” قوانین موجود و قانون انتخابات در صورتی که بدون دخالت سلیقه ی مجریان و ناظرین انجام شود، کافی است. مشکل تخلفات انتخاباتی، در صورتی که شورای نگهبان به وظیفه‌ی قانونی خود عمل کند و اقدام به اصلاح رویه‌ی پیشین خود در اجرای قانون نماید، بدون دخالت ناظرین بین المللی می تواند انتخاباتی شایسته سالم و رقابتی را برگزار نماید، کار سختی هم به نظر نمی رسد، فقط یک اراده ی مصمم می طلبد که این داور در بررسی رد صلاحیت ها به مرر قانون عمل کند، نه اینکه اکثریت اصلاح طلبان را رد صلاحیت کند و به مانند انتخابات دوره‌ی هشتم برای اصلاح طلبان فقط برای یک سوم کرسی ها امکان رقابت باشد و در مقام نظارت، شورای نگهبان در صورتی که به مجری انتخابات اجازه ندهد معتمدین محلی را از طرفداران خود انتخاب کند و خود شورای نگهبان نیز اعضای شورای نظارت استانها و شهرستان ها را بی طرفانه و یا از هر دو جناح انتخاب کند، شرایط لازم برای انتخابات سالم به خودی خود به وجود خواهد آمد. این نمی شود که اصلاح طلبان یک پای انتخابات باشند، اما در اجرا و نظارت هیچ گونه سهمی نداشته باشد.