اعتراض سازمان عفو بین الملل نسبت به محکومیت سه روزنامه نگار در بند

چکیده :ابراز نگرانی از اينکه بهمن احمدی امويی به شلاق محکوم شده است. مجازاتی بی رحمانه که معادل با شکنجه است و با توجه به اينکه دولت ايران عضو قراردادبين المللی حقوق سياسی و مدنی (آی سی سی پی آر)است که به شدت شکنجه را ممنوع می...

کلمه:سازمان عفو بین الملل در اعتراض به احکام صادره برای سه روزنامه نگار ایرانی بهمن احمدی امویی ،سعید لیلاز و کیوان صمیمی بیانیه ای صادر کرده و خواستار آزادی این روزنامه نگاران شده است.

در این بیانیه آمده است :

بهمن احمدی امویی و سعید لیلازبه مجازات زندان محکوم شدند. بهمن احمدی امویی به شلاق نیز محکوم شده است.کیوان صمیمی بهبهانی در حبس انفرادی به سر می برد.هر سه این افراد زندانیان عقیدتی هستند.

بهمن احمدی امویی،دبیر گروه اقتصادی روزنامه سرمایه ،که توسط مقامات در تاریخ ۱۱ آبان ماه بسته شد، در ۱۴ دی ماه ۱۳۸۸توسط دادگاه انقلاب تهران به ۷ سال و ۴ ماه زندان و ۳۲ ضربه شلاق محکوم شد.۵ سال مجازات زندان وی به خاطر اتهام تبانی جهت اختلال در امنیت ملی،۱ سال زندان به خاطر تبلیغ علیه نظام، ۱ سال زندان و ۳۲ ضربه شلاق به خاطر اختلال در امنیت عمومی و ۴ ماه به خاطرتوهین به رییس جمهورمی باشد. او هم اکنون در بند ۳۵۰ زندان اوین به سر می برد.

سعید لیلاز، همچنین سردبیرروزنامه سرمایه ، در ۱۲ دی ماه ۱۳۸۸توسط دادگاه انقلاب تهران به ۹ سال زندان محکوم شد.وی متهم به شرکت در تجمع غیر قانونی و داشتن اسناد طبقه بندی شده گردید.وکیل وی گفته است که موکلش دسترسی به اطلاعاتی داشته که از طریق اینترنت پست شده بودند و لذا اطلاعات طبقه بندی شده نبودند. سعید لیلازاز پرداخت قرار وثیقه منع شده و در زندان اوین به سر می برد.

سردبیرروزنامه توقیف شده نامه، کیوان صمیمی بهبهانی ،در ۱۸ آذر ۱۰ روز مرخصی از زندان دریافت کرد تا در جشن عروسی دخترش شرکت کند.پس از آن به زندان اوین بازگشته است.وی در بند ۲۰۹ در حبس انفرادی به سر می برد.

در بیانیه سازمان عفوبین الملل موارد زیر از مقامات جمهوری اسلامی ایران خواسته شده است :

– درخواست از مقامات برای آزادی سریع و بدون شرط بهمن احمدی امویی و سعید لیلازو کیوان صمیمی بهبهانی ،از آنجایی که فقط به خاطر فعالیتهای مسالمت آمیزشان در خصوص حق آزادی بیان زندانی شده اند.

– ابراز نگرانی از اینکه بهمن احمدی امویی به شلاق محکوم شده است. مجازاتی بی رحمانه که معادل با شکنجه است و با توجه به اینکه دولت ایران عضو قراردادبین المللی حقوق سیاسی و مدنی (آی سی سی پی آر)است که به شدت شکنجه را ممنوع می کند.

– وادار کردن مقامات جهت تضمین اینکه این زندانیان مورد شکنجه و بد رفتاری واقع نمی شوند و گزارش هر نوع شکنجه و بد رفتاری در باره آنها مورد پیگیری و بررسی قرار گیرد وقانون برای متهمین در فرایندی عادلانه اجرا شود.