پس از ۲۸ سال؛ آنها یا شهید شدند و یا اکنون نانجیبان روزگارند
درست ۲۸ سال از پایان آن روزها گذشته است. ایران همچنان زنده است اما به خون دل و این مردم هنوز از «وضعیت حساس کنونی» به در نیامده و آرامش نصیبشان نشده است. در دیاری به دور از جبههها، کسانی که هیچگاه جنگ را درک نکردند، برای آنکه مردم صندلیهای قرمز و سبز مجلس را نصیبشان نکردند، آنان را بیشعور میدانند و این مردم فهیم تهمت «نانجیبی» میخورند، چون چنان نکردند که ایشان میخواستند.