» اسماعیل علوی
نامت با سفر همراه است بانو!؛ به مناسبت وفات زینب کبری
بانو! سفرت عبور آگاهانه از تیره فهمیها به سوی روح کریم است که <رسولانه> و <مسئولانه> راه خویش میپوید و تشری است بر نشستگان که قامت برافرازید که «پای» برای رفتن است و «جان» برای جوش و خروش…«انتقوموالله…»
خجسته میلاد مولی الموحدین امیرالمومنین علی (ع)مبارک باد
کلام و رفتارعلی(ع) درهمه مراحل زندگی یک نواخت وهماهنگ است وهمدیگر را نقض نمی کنند. بلکه گفتار و رفتارش درخشنودی وخشم ودر هنگامه جنگ وصلح یکسان بوده ویکد یگر را تفسیر می کنند. از این رو مضامینی که در گفته ها و رفتارش بعد از خلافت آمده با گفتار و رفتاروی قبل از خلافت یکی است ومغایرتی با هم ندارند. این یکسانی در رفتار با دوست ودشمن و آشنا وغریبه نیز به چشم می آید.
تأملی بر فلسفه قیام اباعبدالله الحسین(ع)/ قسمت پنجم: شهادت جلوهای از جهاد
نخبگان جامعه دینی اعم از عالمان دین شناس و اندیشمندان دین پژوه نمیتوانند خود را از تحولات فکری و فرهنگی اجتماع دور نگه دارند. از این رو آن هنگام که بخش مهمیاز تحولات در سطح ملی و فرا ملی روی مسائل عقیدتی متمرکز بود، نخبگان برای توضیح مفاهیم دینی با بیانی گویا و تبیین مبانی آن دست به کار شده و بنیانهای فکری نسل جوان را تقویت ومانع از گسست میان نسلی شدند. نظریه «شهادت سیاسی» که متضمن تبیین هدف نهضت عاشورا و قائل به تحقق پیروزی سیاسی امام حسین(ع) به واسطه شهادت خود و یارانش است، بر آمده از چنین حال و هوایی است.
تأملی بر فلسفه قیام اباعبدالله الحسین (ع)/ قسمت چهارم: نظریه شهادت محض
گر چه هدف شناسی نهضت عاشورا موضوع جدیدی نیست، اما دستاوردهای آن جملگی متأخر و متعلق به قرن چهاردهم هجری قمری است. بدین معنا که در دهههای اخیر عاشورا پژوهان تلاش وافری به خرج دادهاند تا به مختصات منطق فهم واقعه عاشورا دست یافته و نقشه راه این فهم را ترسیم کنند. این دستاوردها البته هنوز در سطح اندیشمندان ونخبگان نقل و نقد میشود، لیکن چه بسا بیراه نباشد در مضامین وعظ خطبا در ایام عزای حسینی هم بیاید و مردم شیفته سیدالشهدا(ع) از آن آگاهی یابند.
تأملی بر فلسفه قیام اباعبدالله الحسین(ع)/ بخش دوم: هدفسنجی قیام عاشورا پدیدهای نو
تکاپوی هدفشناسی نهضت عاشورا اساساً به دنبال پاسخ این پرسش است که امام حسین(ع) با چه قصد و انگیزهای از مدینه به سوی مکه و از آنجا به طرف کوفه حرکت کرد و چرا در این سفر مصیبت فرجام زن وفرزند ونزدیکترین کسانش را نیز همراه کرد؟
عاشورا احیاگر ارزشهای توحیدی/ تأملی بر فلسفه قیام اباعبدالله الحسین (ع) – قسمت اول
حماسه عاشورا حقیقتی اسطوره ای دارد که گفتمان ساز است. «حق جویی» و «حق پویی» نیز محور این گفتمانهاست، که اگر دست تطاول دشمنان «ظلوم» و دوستان «جهول» فرصت دهند، میتواند پرچم عدالت را بر قله خورشید به اهتزاز درآورد و منشور محمدی را به جهانیان معرفی کند اما افسوس که چنین نیست و هرگاه منحنی تحول گفتمانی مسلط در ارتباط با حادثه عاشورا ترسیم شود، معلوم خواهد شد که وجه غالب در گزارش این حادثه مهم و حماسی، ترسیم روایتهای احساسی و عاطفی و حتی خرافی است.
عاشورا امتداد کعبه تا کربلا
عاشورا امتداد کعبه تا کربلا ست که مرز نور و ظلمت وحق و باطل را با خطی از خون معین میکند و معرفتی فراتر از شهود عارفان، درک حکیمان، فهم فقیهان و دانش اندیشمندان را شکل میدهد تا فطرتهای حق جو وسالکان حق پو را با حقیقت بیزوال حکمت ومعنویت شریعت محمدی(ص) آشنا سازد.