بنام دین؛ فساد و غیر پاسخگویی!

چکیده :ادغام نهادهای دینی و دولتی همواره منشأ دو گانگی مشروعیت در نوع مدیریت ها می گردد و این عامل از مهم ترین عوامل به وجود آورنده فساد است مانند؛ بعضی از افراد کابینه ریاست جمهوری سیزدهم که برای پست وزارت انتخاب گردیده ،که حتی یک روز کار اداری انجام نداده فقط صرفا چون در بیت بوده یا خودی و مطیع هستند میفرمایند چون ، انقلابی و جهادی است باید وزیر...

حسن ماکیانی

ادغام نهادهای مذهبی و دینی با نهادهای قدرت، موجب می شود که هیچ یک از این نهادها نتوانند مستقل باشند.نهاد قدرت با استفاد از موقعیت هاله ای از تقدس که به خود تنیده ،عملا خود را نقدناپذیر و غیر پاسخگو می داند،و کلا از پاسخ گو بودن در برابر فسادهای به وجود آمده سرباز می زند و پاسخ گو بودن را در شأن خود نمی داند!؟ ادغام نهادهای مذهبی و دولتی، نه تنها نوعی مصونیت برای نهادهای قدرت به شمار می رود،بلکه با ایجاد منبع دو گانه مشروعیت در سازمان های تابعه، بستری را برای فساد هرچه بیشتر آنان فراهم می کنند.در حکومت های ایدئولوژیک مقدس ،هر کارگزاری می تواند،با توصیه این یا آن مقام مذهبی، مقررات سازمانی را نقض کند،و یا با همان توصیه های مذهبی خود را در چارچوب مقررات اداری مقید نداند؛ مانند انتخاب شهردار تهران که خلاف قانون و با سفارش صورت گرفته است!

ادغام نهادهای دینی و دولتی همواره منشأ دو گانگی مشروعیت در نوع مدیریت ها می گردد و این عامل از مهم ترین عوامل به وجود آورنده فساد است مانند؛ بعضی از افراد کابینه ریاست جمهوری سیزدهم که برای پست وزارت انتخاب گردیده ،که حتی یک روز کار اداری انجام نداده فقط صرفا چون در بیت بوده یا خودی و مطیع هستند میفرمایند چون ، انقلابی و جهادی است باید وزیر شوند!
متولیان حکومت ایدئولوژیک مقدس، قوانین و موضوعاتی را که در جهت اداره کردن جامعه وضع می کنند، تنها برای جامعه است و خود از گردن نهادن به آن قوانین نیز مبرا هستند!؟ زیرا آنان خود را از نمایندگان به حق دین رسمی می دانند،و هر وقت که تشخیص دهند می توانند بر قوانین مطروحه نیز افزوده و یا بکاهند مانند؛ ممنوع کردن واکسن کرونا ،یا تشخیص نظارت استصوابی شورای نگهبان در مورد کاندیدا ! و در واقع سر منشاء فساد در این حکومت ها این است که مردم را به عنوان افرادی صرفا مکلف فرض می کنند که بایستی برایشان قانون تصویب کرد و آنان نیز مجبور به اطاعت کردن باشند!؟ و در راستای همین حقوق ویژه ای که متولیان مقدس برای خود قائلند، استفاده از تمامی امکانات و منابع عمومی در جهت پیشبرد اهداف مورد نظر خویش را حق مسلم خود می دانند، و منابع عظیم مادی آن جامعه نیز تنها در اختیار آن ها قرار دارد مانند؛ کارتل های بزرگ اقتصادی ستاد اجرایی برکت،بنیاد مستضعفان،آستان قدس رضوی و ….!؟