کل یوم عاشورا کل ارض کربلا؛ یعنی هر روز و هر جایی ظلمی به نام دین بشود، باید حسین وار آن را برنتابید

چکیده :وظیفه شرعی و انسانی خویش بداند که با رخت عزای حسین که به تن می کند، فریاد بزند از حلقوم خسته مردمانی که بهشت چاپلوسان و رانت خواران ریاکار را می بینند و خود در جهنم مشکلات و سختی ها و شکاف ها و تبعیض ها و فسادها و رانت ها می...

مرضیه حاجی هاشمی

سالهاست به سنتی نیکو، به گرامیداشت یاد امام حسین (ع) جامه سیاه بر تن می کنیم و بر سر و سینه می کوبیم؛ اما برای زنده نگه داشتن یاد حسین، فقط این کافی نیست، امام حسین چرا کنج عافیت در پیش نگرفت و با بدعت ها، ظلم ها، فسادها، تحریف ها، تبعیض ها و تزویرها کنار نیامد؟ امام حسین چرا ایستاد؟ در مقابل چه ایستاد؟ امام حسین در مقابل ظلم و فساد و بدعت حکومتی که داعیه دین مداری داشت، ایستاد و فریادش برای همه تاریخ بود که هر کس صدایش را با گوش جان شنید، یاد او را فقط با رخت عزا زنده نگه ندارد و همراه با پوشیدن جامه عزای حسین، فریاد بزند:
به ظلم ها، بدعت ها، فسادها و … پایان دهید.

اکنون نیز فریاد بزند که این چه تفسیری از دین است که دنیای بسیاری ازمردم را تباه کرده!؟ مسیر سعادت اخروی از دنیا می گذرد، این مسیر را نابود نکنید.

فریاد بزند، با تفاسیر خودمحورانه از دین، بسیاری از مردم را فوج فوج از دین نرهانید، بس کنید، این خودمحوری ها، لجاجت ها و مقابله ظالمانه با منتقدان را.

وظیفه شرعی و انسانی خویش بداند که با رخت عزای حسین که به تن می کند، فریاد بزند از حلقوم خسته مردمانی که بهشت چاپلوسان و رانت خواران ریاکار را می بینند و خود در جهنم مشکلات و سختی ها و شکاف ها و تبعیض ها و فسادها و رانت ها می سوزند.

فریاد بزنند و چه باک حتی اگر به دنبال این فریاد، قلب پاره پاره از رنج های بی پایان مردمان سرزمینشان شکافته شود، خون عزاداران و شیعیان حسین که از خون مولایشان، رنگین تر نیست.

فریاد بزنند، شاید صدایشان به گوش حق مداران آید و این سوال پرسیده شود که آیا نباید در درستی سیاست منطقه ای مان تردید روا داریم در حالی که مردمان خود را در حال خرد شدن زیر ارابه فشار تحریم ها می بینیم؟
لعنت بر ترامپ ملعون. گیریم در ظلم ستیزی در منطقه حق با ماست، پاسخ ظلم ها ونابرابری های داخلی را چه می دهیم!؟

کدام پدر و ولی وقتی می بیند قلدری پای بر گلوی تعداد بسیاری از فرزندانش فشرده تا پدر را از کمک به معدود فرزاندان همسایه بازدارد، باز هم شاهد جان باختن و له شدن فرزندانش خواهد بود و بر کمک کردن به فرزندان همسایه ادامه می دهد!؟ اگر این سیاست، کمک به مظلوم است، امروزه مظلومین کشور ما از مظلومین منطقه کم اهمیت تر نیستند، به فریاد این مردم باید رسید.

اگر توجیه این سیاست منطقه ای، اسلام است، آیا در این اسلام، حفظ جان و مال و ناموس و شرف مسلمانان واجب نیست!؟ ببینید عده ای برای تامین مخارج سرسام آور خود، به چه اموری تن می دهند! وای بر هر ایرانی غیور که بشنود و ناله سر نکند!
تدبیری باید و اقدامی عاجل، قبل از آنکه دیر شود و چیزی از ایران و ایرانی، مرام و معرفت و شرافت ایرانی و چیزی از مسلمانی مردمان این سرزمین باقی نماند.

قلم ها باید فریاد کنند و با جوهر خویش درد این مردم را بنگارند که به والله قسم بنیان این انقلاب و دغدغه رهبر آن امام خمینی نیز همین مردم بود. اگر امام خمینی از ظلم ستیزی در منطقه و کمک به مظلومان سخن می گفت، سرریز ظلم ستیزی و کمک به مظلومان و مستضعفان داخل کشور به بیرون بود نه پیشبرد این سیاست به قیمت له شدن مردم خویش.

امید آنکه فریادها شنیده شود. دین و دنیای مردم این سرزمین آباد شود و ظلم و بی عدالتی و فقر و فساد و تبعیض از این کشور رخت بندد که امید، نشان از این باور است که همه امور در ید قدرت لایزال الهی است.