جامعه را با عقل اداره می کنند نه با فتوا- اعتراض مراجع درون حکومتی به بانکداری ایران!-خدا را شکر اقتصاد ناشنواست!!

چکیده :تورم یعنی کاهش ارزش پول در یک بازه زمانی معمولا یکساله. بعبارت دیگر اگر تورم درکشور ما که در دوران دولت نهم و دهم ؛ نزدیک به ۵۰ درصد رسیده بود یعنی ۱۰۰ هزار تومان پول فروردین ۸۹ در فروردین ۹۰ ارزشش بسیار کمتر از ۱۰۰ هزار تومان شده و با تسامح می توان مدعی شد که قدرت خریدش به ۵۰ هزار تومان...

حسین جعفری

۱-در حاشیه اظهار نظر اخیر آقایان در خصوص اخذ ربا در بانکها و توصیه به عدم پرداخت بدهی به بانک؛ آیت الله نوری همدانی با ربا دانستن جریمه دیرکرد بانک ها مردم را به عدم پرداخت آن فراخواند… و قبلاً نیز جناب جوادی آملی دریافت حقوق از بانک را بدلیل آنکه از مردم”ربا” می گیرند را نادرست اعلام فرمود!!!!

۲-متاسفانه از دیگاه آقایان پول همان درهم و دینار( طلا و نقره) است و به مسائلی چون ماهیت متفاوت پول در عصر جدید( و تفاوتش با مسکوکات) و تورم و ارزش افزوده و … توجه ندارند.

۳- بنظر می رسد این آراء بیشتر تبلیغاتی و برای شانه از مسئولیت اصلی خالی کردن است و فاقد پشتوانه فنی و علمی است والا بجای صدور این فتواها، کافی است همانند قبل از انقلاب برای مقلدین و باورمندان به خود فتوا صادر کنند که از بانک ها وام نگیرند و بدین طریق بانکها را به زانو در آورند و در عمل هم با این همه منابع دولتی که از بودجه عمومی می گیرند یک بانک(فقط یک بانک) اسلامی تاسیس کنند و الگوی عملی باشند.(تردید نکنید اگر شدنی بود تا حالا انجام می شد و اگر نشده یعنی خود هم می دانند نمی شود و لذا به شعار روی می آورند و …!!)

مشکل اصلی کجاست؟

۴- تورم یعنی کاهش ارزش پول در یک بازه زمانی معمولا یکساله. بعبارت دیگر اگر تورم درکشور ما که در دوران دولت نهم و دهم ؛ نزدیک به ۵۰ درصد رسیده بود یعنی ۱۰۰ هزار تومان پول فروردین ۸۹ در فروردین ۹۰ ارزشش بسیار کمتر از ۱۰۰ هزار تومان شده و با تسامح می توان مدعی شد که قدرت خریدش به ۵۰ هزار تومان رسید.

حالا اگر کسی آن ۱۰۰ هزار تومان را قرض الحسنه می دهد و بعد از یکسال همان ۱۰۰ هزار بر می گردانده می شود یعنی در حقیقت ۵۰ هزار تومان بیشتر مسترد نشده است. زیرا در سال قبل به مقروض قدرت خرید ( و معامله و انجام اعمال اقتصادی) باندازه ۱۰۰ هزار تومان داده شده اما او بعد از یکسال باندازه ۵۰ هزار تومان قدرت خرید را برگردانده است!!

کدام عقل می پذیرد قرض دهنده باید در برابر احسانش ضرر کند؟ (فرض و اصل بر این است که بانکها وکیل منابع مالی مردمند و در حقیقت دو طرف ماجرای قرض الحسنه، مردمند)

شرع می گوید که مقروض مکلف است همان مبلغ را و در حقیقت همان قدرت خرید برای انجام اعمال اقتصادی را بر گرداند و نباید در این کار خیر ضرری به وام دهنده برسد در حالی که وقتی تورم بالاست چنین امری اجنتاب ناپذیر می شود.

۵-آقایان اگر شجاعت دارند بروند سرچشمه فاسد این مشکل(تورم) را اصلاح کنند و بجای اینکه به این امور فرعی بپردازند روشن کنند چرا وضع اقتصادی جامعه چنین فاسد و وخیم است؟ و چرا در اکثریت بلاد کفر بهره بانکی عموماً زیر ۲درصد است و اگر کسی هم بخواهد نمی تواند ربا بگیرد؟

۶- این چه جامعه اسلامی است که از رهبر گرفته تا دولت و قوه قضاییه اش و همه و همه تن به این ربای فرضی می دهند و حتی احتمالاً خود آقایان از این وام های ربوی بهره می گیرند و …(داستان حسابهای قوه قضائیه و اخذ مجوز از رهبری برای دریافت سود و ربا از بانکها را فراموش نکرده ایم ، خب! آقایان مراجع گرامی، چرا به آیت الله قوه قضائیه و آنکه مجوز داده نمی فرمایید از پول مردم سود نگیرند!؟)

۷-خدا را شکر اقتصاد آنقدر عاقل و شجاع و نا شنواست که تن به این فتواهای نادرست ندهد و راه خود را به همه (حتی به این آقایان) تحمیل کند!

خانه آقایان در جای دیگری لنگ می زند و خواجه بفکر … است.