صدای مطالبات معلمان را بشنویم
چکیده :راکم کلاسها بالا رفته است. وزارت آموزش و پرورش با کمبود معلم روبهرو شده است و از سوی دیگر معلمان در تصمیمسازیهای کلان وزارتخانه دخالت داده نمیشوند. ما در کلاسهای درس کاری را باید انجام دهیم که وزارتخانه میخواهد و اصلاً نمیتوانیم کار دیگری انجام دهیم برخی از معلمان در همین کلاسهای درس با مشکلات بسیاری روبهرو شدند. البته معلمان در کنار مطالبات صنفی خود، خواهان رسیدگی به وضعیت دانشآموزان دولتی، مهــاجرت گسترده دانشآموزان به مدارس غیر انتفاعی، دانشآموزان محروم و بازمانده از تحصیل، حق دسترسی همگانی و عادلانه دانشآموزان به تحصیل، مقابله با خصوصیسازی مدارس که با اصل سیام قانون اساسی مبنی بر آموزش رایگان مغایر است و رسیدگی به مدارس فرسوده و قدیمی نیز...
با اینکه فقط دو ماه از سال تحصیلی جدید گذشته اما صدای اعتراض معلمان بارها و بارها شنیده شده است. در این مدت برخی از معلمان معترض این نارضایتی خود را به اشکال مختلف نشان دادند. برخیهایشان در کنار مجلس و برخی دیگر در کنار وزارت آموزش و پرورش تجمع کردند.
برخیهای دیگر هم به کلاس درس نرفتند و عکسهایشان را در شبکه اجتماعی منتشر کردند. معترضان در دفاتر مدرسه با در دست گرفتن پلاکاردهای کوچک، خواستار بهبود شرایط کار و معیشت خود شدند. در پلاکاردهایی که در دست معلمان بود شعارهایی همچون «بیتوجهی به آموزشوپرورش مساوی است با افزایش آسیبهای اجتماعی»، «معلم بیدار است، از تبعیض بیزار است» و «تضعیف فرهنگیان، تخریب فرهنگیان است» مطرح شد. با این حال اگر پای درد دل معلمان بنشینیم، بسیاری از آنان رضایت کافی از وضعیت حقوقی خود ندارند. موضوعی که چندین دهه از سوی معلمان و مسئولان آموزشی کشور مطرح شده است تا جایی که به گفته بسیاری از معلمان حالا دیگر جایگاه و منزلتی در جامعه ندارند. معلمان اعلام کردند، بحران چهارگانه معیشت، منزلت، معرفت و مهارت، نظام آموزشی کشور را بشدت تهدید میکند. مهدی بهلولی معلم ریاضی و فعال صنفی معلمان در این باره به خبرنگار «ایران» میگوید: متأسفانه در همه دولتها اعتراضهای صنفی معلمان وجود داشته است و این موضوع نشان میدهد اعتراض معلمان اصلاً ربطی به دولتها ندارد و بیشتر صنفی است. بنابراین خواسته اصلی معلمان حقوق و مزایای آنها است. آنها بر این باورند که تورم در سالجاری ۴۰ درصد بوده است اما حقوق و مزایای آنها فقط ۱۰ درصد رشد داشته است.وی با اشاره به اینکه کف حقوق معلمان ۲ میلیون تومان و سقف حقوق آنها ۳ میلیون تومان است ،میافزاید: «مگر میشود با حقوق ۳ میلیون تومان یک ماه زندگی کرد و دوام آورد هر کسی که در این جامعه زندگی میکند، میداند که با این حقوقها نمیشود خانواده را اداره کرد. معلمها خانواده دارند، زن و بچه دارند و همه اینها خرج دارد. باید برای زندگی کردن درآمد معقولی داشته باشند.» بهلولی با تأکید بر اینکه اکثر معلمان سه شیفت در روز کار میکنند، اظهار می دارد: «برخی از معلمان دو شیفت در مدرسه کار میکنند و برخیهای دیگر در مؤسسات آموزشی کار میکنند و برخیها هم دو شیفت در مدارس و آموزشگاهها و یک شیفت شب هم با ماشین مشغول کار هستند. شما فکر کنید همین معلم فردا صبحش باید در کلاس درس حاضر شود و انرژی داشته باشد مگر میتوانند خلاقیت در کلاس درس یا صبر و حوصله داشته باشند. معلمی که ذهنش درگیر مشکلات مالی و معیشتی است، نمیتواند سر کلاس معلم پویایی باشد. همیشه سر کلاس به مشکلات معیشتیاش فکر میکند و اینکه اجاره خانه دهد یا به فکر اقساطش باشد.»
صدایمان را بشنوید
تابستان امسال بود که در فضای مجازی چالشی به راه افتاد که طی آن معلمان با پاره کردن فیشهای حقوقی نسبت به آنچه بیعدالتی در ساختار آموزشی کشور میدانستند اعتراض کردند، اعتراضی که موجب شد تا مسئولان وزارت آموزش و پرورش برای حل این مشکل موضوع رتبهبندی معلمان را دوباره مطرح کنند. آن طور که فعالان صنفی معلمان میگویند فیش حقوقی دغدغه اصلی معلمان است. محمد رضا نیکنژاد معلم فیزیک و فعال صنفی با اشاره به اینکه برخی از کارمندان ارگانهای دیگر افزایش ۴۰ درصدی حقوق را داشتهاند و چرا فقط فرهنگیان باید ۱۰ درصد افزایش داشته باشند، میگوید: افزایش تورم موجب شده تا سطح کیفی زندگی معلمان کاهش پیدا کند شما دقت کنید همه معلمان زیر خط فقر هستند و زندگی اکثرشان این روزها با مشکلات بسیاری مواجه شده است. با این حال چندین سال است که معلمان میگویند میزان دریافتیشان با دیگر سازمانها برابر نیست. بسیاری از سازمانها علاوه بر حقوق مزایایی بسیاری دریافت میکنند این موضوع را بارها گفتهایم که معلمان هیچ مزایایی ندارند اما صدای ما به گوش هیچ کس نمیرسد. وی میگوید: ما دانشآموزانی داریم که بدون خوردن صبحانه به کلاس میآیند. معلم وقتی درگیر این موضوع میشود میفهمد که خانواده این دانشآموز مشکلات مالی بسیاری دارد لذا معلم ذهنش درگیر دانشآموزانش میشود و این فاصله طبقاتی را نمیتواند درک کند.
نیکنژاد با تأکید بر اینکه همه مشکلات معلمان مربوط به حقوقشان نیست توضیح میدهد: «تراکم کلاسها بالا رفته است. وزارت آموزش و پرورش با کمبود معلم روبهرو شده است و از سوی دیگر معلمان در تصمیمسازیهای کلان وزارتخانه دخالت داده نمیشوند. ما در کلاسهای درس کاری را باید انجام دهیم که وزارتخانه میخواهد و اصلاً نمیتوانیم کار دیگری انجام دهیم برخی از معلمان در همین کلاسهای درس با مشکلات بسیاری روبهرو شدند. البته معلمان در کنار مطالبات صنفی خود، خواهان رسیدگی به وضعیت دانشآموزان دولتی، مهــاجرت گسترده دانشآموزان به مدارس غیر انتفاعی، دانشآموزان محروم و بازمانده از تحصیل، حق دسترسی همگانی و عادلانه دانشآموزان به تحصیل، مقابله با خصوصیسازی مدارس که با اصل سیام قانون اساسی مبنی بر آموزش رایگان مغایر است و رسیدگی به مدارس فرسوده و قدیمی نیز هستند.»
افزایش کیفیت خدمات درمانی
شهرام جمالی فعال صنفی معلمان هم با اشاره به اینکه اعتراضهای معلمان همیشه بوده است اما به جایی نرسیده میگوید: این اعتراضها در دولت یازدهم و دوازدهم به رسمیت شناخته شده است و خوشبختانه رفتارهایی که در گذشته با معلمان میشد در این سالها کمتر شاهد آن بودیم با این حال معلمان نسبت به شرایط صنفی خود معترضند و نمایندگان همراه دولتمردان باید مشکلات این قشر از جامعه را برطرف کنند.
وی اظهار مــــــــــیدارد: یکی از گلایههای معلمان نسبت به وضعیت بیمه تکمیلی، خدمات پایین ارائه شده است. به گونهای که برخی مراکز و بیمارستانهای طرف قرارداد به تعهدات خود عمل نمیکنند. خدمات درمانی ارائه شده در مراکز درمانی طرف قرارداد با بیمه تکمیلی فرهنگیان تقریباً در تمامی موارد نه تنها از کیفیت قابل قبولی برخوردار نبودهاند، بلکه به لحاظ کمی هم شاهد یک کاهش نسبی هستیم. یعنی برخلاف افزایش سالانه سهم بیمه پایه و سهم بیمهگذار که عمدتاً با توجیه افزایش تعرفههای خدمات درمانی صورت میگیرد، تعداد و کیفیت این خدمات افزایش نمییابد.
Deprecated: File پوسته بدون comments.php is deprecated since version 3.0.0 with no alternative available. لطفاً یک قالب comments.php در پوستهی خود قرار دهید. in /var/www/html/kaleme.com/wp-includes/functions.php on line 6085