بازهم نفوذ، اما این بار در هنگ مرزی

چکیده :انقدر دنبال نفوذی در خانه‌ی دیگران گشتند که بالاخره جیش العدل هم توانست در میان مرزبانان نفوذی داشته باشد و به راحتی نیروی ایرانی را به اسارت ببرد. اگر در تمام این سالها نیروهای امنیتی به جای آنکه در تحریریه روزنامه ها به دنبال نفوذی می‌گشتند، از نهادهای نظامی و امنیتی مراقبت می کردند، مواظب نیروهای خود بودند، نفوذی های واقعی را کشف می‌کردند، امروز به این راحتی مرزهای کشور مورد تعرض قرار نمی گرفت و نیروهای امنیتی در لب مرز دزدیده نمی شدند. در رژه روز ارتش چند تروریست به راحتی وارد مراسم نمی شدند و جمعیت را به رگبار نمی‌بستند. نتانیاهو با اسناد ایرانی دزدیده شده در مقابل دوربین ها ظاهر نمیشد و آمریکا از جزییات سکوهای پرتاب موشک‌های ایرانی خبر...

کلمه – گروه خبر: صبح امروز نیروهای ایرانی در مرز پاکستان ربوده شدند و سپاه از ‘خیانت عوامل نفوذی’ می‌گوید. این افراد که از نیروهای بسیجی طرح امنیت و هنگ مرزی میرجاوه بودند و در میانشان نیروهای اطلاعات سپاه نیز گویا جضور داشته است، بین ساعت چهار تا پنج صبح به وقت محلی در منطقه صفر مرزی لولکدان ربوده شدند.

قرارگاه قدس نیروی زمینی سپاه مستقر در سیستان و بلوچستان در اطلاعیه‌ای اعلام کرده که نیروهای ایرانی “با خیانت و تبانی عامل یا عوامل نفوذی گروهک های ضد انقلاب ربوده شدند”.

واژه‎ی نفوذ یکی از آشناترین واژگان در لغت نامه‌ی فارسی برای بسیاری از روزنامه نگاران و فعالان سیاسی و مدنی در این سالهاست. چه بسیاری که به بهانه نفوذ بازداشت شدند. هربار که رهبری در سخنرانی هشدار داد تا نیروهای امنیتی مراقب نفوذ دشمن باشند، تعداد زیادی روزنامه نگار یا فعال سیاسی بازداشت شدند، و نهایت هم مشخص نشد که آنها در کجا نفوذ کرده بودند و از پروژه های چشم روباه و انهدام ۷۰۰ روزنامه نگار هیچ درنیامد.

کم کم این نفوذ به فعالان محیط زیستی رسید و در کنار ایرانیان دو تابعیته آنها نیز تبدیل به نفوذگران حرفه ای شدند تا مبادا پروژه نفوذی که رهبری گفته بود زمین بماند و نان ها حلال نشود. اما بعد از انجام چند سری عملیات تروریستی در کشور، دزدیده شدن اسناد هسته‌ای توسط اسرائیلی ها، اعدام چند رئیس دفتر خاص و دستگیری تعدادی از افراد در سپاه و وزارت اطلاعات، بالاخره معلوم شد که نیروهای امنیتی تا امروز آدرس را اشتباه رفته و نفوذی را باید در خانه‌ی خود می‌جستند.

آنها انقدر دنبال نفوذی در خانه‌ی دیگران گشتند که بالاخره جیش العدل هم توانست در میان مرزبانان نفوذی داشته باشد و به راحتی نیروی ایرانی را به اسارت ببرد. اگر در تمام این سالها نیروهای امنیتی به جای آنکه در تحریریه روزنامه ها به دنبال نفوذی می‌گشتند، از نهادهای نظامی و امنیتی مراقبت می کردند، مواظب نیروهای خود بودند، نفوذی های واقعی را کشف می‌کردند، امروز به این راحتی مرزهای کشور مورد تعرض قرار نمی گرفت و نیروهای امنیتی در لب مرز دزدیده نمی شدند. در رژه روز ارتش چند تروریست به راحتی وارد مراسم نمی شدند و جمعیت را به رگبار نمی‌بستند. نتانیاهو با اسناد ایرانی دزدیده شده در مقابل دوربین ها ظاهر نمیشد و آمریکا از جزییات سکوهای پرتاب موشک‌های ایرانی خبر نداشت.

حوادث اخیر برای هر سیستم امنیتی می توانست تلنگری قوی باشد تا به خانه تکانی در درون خانه مشغول شود و ایراد کار خویش را بیابد که چطور تا این حد نیروهای بیگانه توانسته اند در حساس ترین نقاط آن نفوذ کنند، اما برای سیستم امنیتی ایران چه سپاه و چه وزارت اطلاعات هنوز بازداشت فرهاد میثمی ها، نرگس محمدی ها، نسرین ستوده ها، فعالان زنان، روزنامه نگاران، فعالان سیاسی و محدود کردن احزاب و دخالت در انتخابات و کار اقتصادی الویت دارد.