پرونده ای که “کِش داده نشد”

چکیده :اظهارنظرهای رهبر جمهوری اسلامی ایران در ارتباط با مشکلات اقتصادی و اجتماعی و بین‌المللی ... کشور، نوعا از موضع “مطالبه گری” و “سرزنش مقصران” است. مشخص نیست که آیا ایشان در ارتباط با دستگاه هایی که مستقیما زیر نظر رهبری هستند، مثلا قوه قضاییه نیز، موضع مشابهی را برای خود متصور هستند؟ مثلا آیا در مورد نحوه رسیدگی قوه قضاییه به پرونده ای که علنا در مورد آن موضع‌گیری کرده ‌و رسانه‌ها را از “کش دادن” موضوع برحذر داشته، احیاناً مسئولیتی را متوجه رهبر می‌دانند یا...

حسین باستانی

آیت الله خامنه ای در مهر ۱۳۹۰ گفتند رسانه ‌ها پرونده اختلاس سه هزار میلیارد تومانی را کش ندهند، با ذکر این هشدار که: “عده‌ای می‌خواهند از این حوادث برای زدن توی سر مسئولین سوءاستفاده کنند.”

تاکید مشخص رهبر در آن زمان این بود که: “نباید این قضیه را کش دهند، بگذارید مسئولان کارشان را دنبال کنند و با دقت کار کنند. مردم هم بدانند این چیزها دنبال می‌شود، دست‌ها قطع می‌شود، مسئولان قوه قضائیه هم خبر رسانی کنند.”

رسانه ها “کش ندادند” و مسئولان قضایی هم “کارشان را دنبال کردند” و به هر شیوه مایل بودند “اطلاع رسانی کردند”؛ عده ای هم مجازات شدند که وجه مشترکشان این بود که جزو مسئولان نبودند. درواقع، نه تنها هیچ کدام‌ از وزرایی که نامشان در پرونده بود محاکمه نشدند؛ که حتی در مورد مدیر عامل متواری بانک ملی یعنی محمودرضا خاوری هم، کار پرونده بعد از ۷ سال در این مرحله است که به‌تازگی حکم زندان و شناسایی اموالش برای مصادره “قطعی شده”.

اظهارنظرهای رهبر جمهوری اسلامی ایران در ارتباط با مشکلات اقتصادی و اجتماعی و بین‌المللی … کشور، نوعا از موضع “مطالبه گری” و “سرزنش مقصران” است. مشخص نیست که آیا ایشان در ارتباط با دستگاه هایی که مستقیما زیر نظر رهبری هستند، مثلا قوه قضاییه نیز، موضع مشابهی را برای خود متصور هستند؟ مثلا آیا در مورد نحوه رسیدگی قوه قضاییه به پرونده ای که علنا در مورد آن موضع‌گیری کرده ‌و رسانه‌ها را از “کش دادن” موضوع برحذر داشته، احیاناً مسئولیتی را متوجه رهبر می‌دانند یا خیر؟