مهدی محمودیان:با دستور رادان و مرتضوی نیروی مستقر در کهریزک ماموریت داشت تا “هیمنه” متهمان را بشکند

چکیده :: سال ۸۸ و پس از آنکه مراسم سالگرد ۱۸ تیرماه ۷۸ درمقابل وزارت کشور به خشونت کشیده شد، برخی از بازداشت شدگان که غالبا در درگیری‌ها آسیب دیده بودند توسط زندان اوین پذیرش نشدند و با دستور آقای مرتضوی به کهریزک منتقل شدند. این خبر باعث نگرانی برخی افسران انتظامی شد چون می‌دانستند پرسنل شاغل در کهریزک برای شکستن هیمنه متهمین تربیت شده‌اند و در چهارچوب هیچ قانونی نمی گنجند و با توجه به افراد بازداشت شده که غالبا از دانشجویان بودند، این زندان می تواند فاجعه ای بزرگ رقم...

کلمه – گروه خبر: در حالی سعید مرتضوی برای جنایات رخ داده در کهریزک متهم به دو سال حبس شده است که افشاگران کهریزک هرکدام نزدیک به ۵ سال را در حبس گذراندند. در سال ۸۶ هنگامی که مشخص شد سرداران رادان به همراه سعید مرتضوی سوله‌هایی را تبدیل به زندان کرده‌اند تا “هیمنه” زندانیان را بشکنند جمعی از فعالان حقوق بشر و روزنامه نگاران با افشای این مساله سعی در تعطیلی این زندان‌های غیر استاندارد داشتند که نیروی مستقر در آن به هیچ قانونی پایبند نبود. اما باوجود افشاگری‌ها بازهم در تابستان ۸۸ این زندان میزبان جوانان و دانشجویانی شد که به نتایج انتخابات اعتراض داشتند.

آنان که یک بار در سال ۸۶ دست به افشای جنایات کهریزک زده بودند، این بار نیز هشدار دادند که حضور جوانان در کنار چنان زندانیان و زندان بانانی فاجعه به بار می‌آورد و فاجعه به بار آمد. این افشاگری‌ها سبب شد تا زندان تعطیل شود، اما افشاگران نیز راهی زندان شوند.

مهدی محمودیان یکی از افشاگران زندان کهریزک، فعال سیاسی و عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت ایران اسلامی در ارتباط با بازداشتگاه کهریزک به امتداد گفت: کهریزک حاصل یک خواست و یک طرز فکر مشترک بین آقای مرتضوی دادستان وقت تهران و آقای سردار رادان فرمانده وقت تهران بزرگ نیروی انتظامی بود. نیروی انتظامی و دادستان وقت معتقد بودند که مجازات‌های قانونی به اندازه کافی بازدارنده نیست و قوانین دست و پای آنها را برای برخورد با متهمین بسته است. لذا سوله‌های ساخته شده در کهریزک تهران که متعلق به نیروی انتظامی بود به محلی برای انتقال متهمان خاص تعلق گرفت و نیروهای انتظامی مستقر در آنجا به گفته آقای سردار رادان و آقای مرتضوی ماموریت داشتند تا “هیمنه” متهمان را بشکنند.

محمودیان تاکید می کند: لذا بازداشت افرادی تحت عنوان اراذل و اوباش با روش‌های غیر‌قانونی اما تحقیرکننده و به قول مسئولین وقت هیمنه‌شکن، از جمله حمله‌های شبانه و آفتابه به گردن انداختن خشونت بیش از حد، آغاز شد. بازداشت شدگان بدون داشتن هیچ حق قانونی به سوله های کهریزک منتقل و در محل‌های نامناسبی نگهداری شدند. بازداشت شدگان زیر نظر مستقیم آقای رادان و آقای مرتضوی مورد شدیدترین شکنجه های جسمی و روحی قرار گرفتند بطوریکه نه فقط از لحاظ محل نگهداری تحت فشار بودند حتی از لحاظ خوردن و آشامیدن نیز به شدت در مضیقه بودند.

وی افزود: آن روزها خانواده‌های این افراد دستشان به هیچ جایی بند نبود و دستگاه قضایی و نیروی انتظامی نه تنها پاسخگو نبودند بلکه معتقد بودند باید غیر از بازداشت شدگان، خانواده‌های آنان را نیز مورد نوازش قرار بدهند. بعد از چند هفته برخی از افرادی که با توجه به اخبار اشتباه بازداشت شده بودند از آن سوله‌ها که دیگر بازداشتگاه کهریزک نامیده می شد، آزاد شدند و اطلاعات و وضعیت آن سوله‌ها و نوع رفتار مامورین مستقر در آن سوله‌ها را گزارش دادند و کم کم افکار عمومی نسبت به آن محل حساس شد و پس از چندین ماه اکثریت آن افراد بدون طی کردن مراحل دادرسی از زندان آزاد شدند.

عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت ایران اسلامی تاکید کرد: آن چیزی که آن روزها کاملا محسوس بود و برخی از فعالان سیاسی نیز همان زمان به آن اشاره داشتند به نوعی نهادینه شدن رفتارهای خشونت آمیز نسبت به متهمین بود. متهمینی که به گفته سردار رادان و آقای مرتضوی می بایست هیمنه شان بشکند. برخی از فرماندهان ارشد و بسیاری از فرماندهان میانی نیروی انتظامی نسبت به رفتارهای غیر انسانی این بخش معترض بودند اما آقای مرتضوی و تیم حامی ایشان در نیروی انتظامی قوی تر از آن بودند که برای اجرای برنامه های خود با مشکل جدی روبرو شوند.

محمودیان در ارتباط با انتقال زندانیان سیاسی به کهریزک می‌گوید: سال ۸۸ و پس از آنکه مراسم سالگرد ۱۸ تیرماه ۷۸ درمقابل وزارت کشور به خشونت کشیده شد، برخی از بازداشت شدگان که غالبا در درگیری‌ها آسیب دیده بودند توسط زندان اوین پذیرش نشدند و با دستور آقای مرتضوی به کهریزک منتقل شدند. این خبر باعث نگرانی برخی افسران انتظامی شد چون می‌دانستند پرسنل شاغل در کهریزک برای شکستن هیمنه متهمین تربیت شده‌اند و در چهارچوب هیچ قانونی نمی گنجند و با توجه به افراد بازداشت شده که غالبا از دانشجویان بودند، این زندان می تواند فاجعه ای بزرگ رقم بزند. لذا در کمتر از ۲۴ ساعت اخبار مرتبط با اعزام معترضین بازداشت شده به کهریزک به گوش افراد مختلف رسید. از آنجایی که بنده افتخار داشتم در سال ۸۶ به اتفاق برخی دیگر از دوستان در حد وسعمان در کنار خانواده های بازداشت شدگان باشیم، این خبر در همان ساعات اولیه در اختیار اینجانب قرار گرفت که در همان شب از طریق رسانه ها به اطلاع مردم رسید و گزارش دقیق آن به همراه اسناد بدست آمده در اختیار آقای کروبی قرار گرفت که ایشان شجاعانه تا تعطیلی کامل آن بازداشتگاه موضوع را به طرق مختلف پیگیری کردند.

وی در مورد دادگاه سعید مرتضوی گفت: اینکه سعید مرتضوی مورد محاکمه قرارگرفته و علیه او حکم صادر شده است هیچ حس خوبی را در من ایجاد نمی کند، چون من اساسا با سعید مرتضوی یا سردار رادان هیچ مسئله شخصی نداشته و ندارم که با زندان، بی آبرویی و یا حتی حکم اعدام امثال او دلم شاد شود و حتی می توانم بگویم از اینکه مرتضوی در حالی که می توانست در جهت توسعه و آبادانی ایران به کار گرفته شود اما در جهت سرکوب نهادهای مدنی و مردم به کار گرفته شد و امروز نیز مانند دستمال مصرف شده ای به کنار افتاده است غمگین هستم.

محمودیان در پایان تاکید کرد: امروز وقتی همان روال ها و رفتارهای خارج از قانون با زندانیان و بازداشت شدگان در زندان‌ها و بازداشتگاه‌های کشور در جریان است، وقتی هنوز زندانیان در زندان ها خودکشی می کنند و یا به هر دلیل دیگری روی پای خود بازداشت می شوند و کفن پوش از زندان آزاد می شوند، حکم گرفتن آقای مرتضوی هیچ حسی را در من نمی انگیزد. اما اگر روزی این روال‌های غیرقانونی پایان پذیرد طبیعی است که پاسخگو بودن افراد و محاکمات منجر به اجرای عدالت، می تواند همه را خوشحال کند.