استیصال دستگاه قضا در بازى‌سازى‌هاى احمدى‌نژادى؛ این بار ساعت شمار ضرب‌الاجل!

چکیده :اتهامات علیه آنان تکرار می‌شود، احکام ده سال و ۱۵ سال و ۸ سال می‌گیرند، نه اختلاس کرده‌اند، نه فساد داشته‌اند، نه اقتصاد کشوری را ویران کرده‌اند، نه صندوقی را خالی کرده‌اند، نه دروغ گفته‌اند و نه خیانتی کرده‌اند. اما دیوار آنان کوتاه است، شاید با تهدیدات محمود احمدی نژاد، قوه قضاییه دست از سر این جریان بردارد و روسای این دستگاه دیگر اتهامات خود را علیه بهاریون تکرار نکنند، اما قطعا این اتهام زنی‌های بی پشتوانه برای دیگر فعالان سیاسی، مدنی و مطبوعاتی ایران تکرار خواهد...

کلمه – گروه خبر: روز گذشته محمود احمدی نژاد با انتشار فیلمی در کانال دولت بهار قوه قضاییه را تهدید کرد. او در این پیام تصویری، با اعلام ضرب العجل ۴۸ ساعته، از رییس قوه قضاییه خواست تا اتهاماتی که در اظهارات اخیرش در دیدار با دانشجویان به احمدی نژاد زده را پاسخ گوید وگرنه او دست به افشاگری خواهد زد.

یک روز پس از این تهدید، دادستان کل کشور در همایش تخصصی پلیس مبارزه با قاچاق کالا و ارزخبر داد که در یکی دو روز آینده پاسخ احمدی‌نژاد را خواهند داد.

صادق آملی لاریجانی رییس قوه قضاییه نیز در جلسه مسئولان عالی قضایی، مدعی شد: بدون جدل باید به شبهات درباره عملکرد قوه قضاییه پاسخ داده شود؛ دشمن بیرونی و جاهل درونی از خلأ اطلاع رسانی قوه قضاییه سوء استفاده می‌کنند، بهترین واکنش به حملات علیه دستگاه قضایی، خدمت رسانی بیشتر است.

رییس قوه قضاییه، دادستان تهران، دادستان کل کشور و سخنگوی قوه قضاییه در اظهاراتی محمود احمدی نژد را دروغگو، جاهل، فتنه گر، همدست بابک زنجانی و … خواندند.

فارغ از ادعاهای مطرح شده، در خصوص احمدی نژاد، تکرار آنکه تمام این هشدارها از سال ۸۴ درمورد این فرد داده شد، چشم پوشی بر هزینه‌ای که بابت این شخص داده شده و یک کشور و ملت قربانی او و حامیانش شدند، آن‌چیزی که در اینجا مهم است، تکرار یک رویه است که توسط قوه قضاییه و نهادهای امنیتی بارها صورت گرفته و کماکان تکرار می‌شود.

آن چیزی که محمود احمدی نژاد به تازگی تجربه‌اش می‌کند، و اتفاقا ۸ سال در مقابلش سکوت کرد و یا همراه شد همین اتهامات بی پشتوانه بدون سند و مدرک است.

بارها و بارها رییس قوه قضاییه و منصوبانش در کنفرانس‌های مطبوعاتی، سخنرانی‌ها، گفت و گو و نشست‌های خود به دروغ اتهاماتی را روانه فعالین سیاسی و مطبوعاتی و مدنی کرده‌اند. یک روز فردی را جاسوس خواندند، روز دیگر وطن فروش، فتنه گر، محارب و خلاصه اتهامی نبوده که روانه افراد نکنند.

اتهام زنی‌های دستگاه قضا آنقدر به دروغ تکرار شده است، که اگر به واقع کسی جاسوس باشد یا اختلاس گر و برای اتهامات اقتصادی و یا حتی اقدام علیه امنیت ملی دستگیر شده باشد دیگر کسی آن را باور نمی‌کند.

نهادهای امنیتی بارها روزنامه نگاران و فعالان سیاسی را با اتهامات واهی چون همکاری با بی بی سی، جاسوسی، اقدام علیه امنیت ملی و غیره بازداشت کرده، اعترافات دروغین گرفته و با عناوینی چون چشم روباه و … فیلم اعترافات را پخش کرده‌اند. اتهاماتی که دروغ بوده و پس از یک شوی تبلیغاتی فراموش شده تا پروژه بعدی.

البته دروغ گویی و اتهام زنی مسوولان قوه قضاییه و نهادهای امنیتی فقط مربوط به اتهامت محکومین نبوده، آنها بارها درباره شرایط زندانیان نیز دروغ گفته‌اند. اگر زندانی اعتصاب غذا کرده آن را تکذیب کرده، اگرشرایط نگه داری زندانی سخت بوده آن را حاشا کرده‌ و حتی چشم بر روی آنچه که بر ستار بهشتی و هدی صابر و علیرضا رجایی در زندان رفت بستند و باز با دروغ و فرافکنی داستان را شکل دیگری نشان دادند،؛ آنان به این رویه عادت کرده‌اند.

زندانیان سیاسی، فعالان مدنی و مطبوعاتی، نه صدای بلند احمدی نژاد را دارند، نه پشتوانه‌ایی که از او حمایت می‌کند، نه اسناد و مدارکی که به واسطه آن رییس قوه قضاییه را تهدید کنند و نه مصونیت آهنین.

اتهامات علیه آنان تکرار می‌شود، احکام ده سال و ۱۵ سال و ۸ سال می‌گیرند، نه اختلاس کرده‌اند، نه فساد داشته‌اند، نه اقتصاد کشوری را ویران کرده‌اند، نه صندوقی را خالی کرده‌اند، نه دروغ گفته‌اند و نه خیانتی کرده‌اند. اما دیوار آنان کوتاه است، شاید با تهدیدات محمود احمدی نژاد، قوه قضاییه دست از سر این جریان بردارد و روسای این دستگاه دیگر اتهامات خود را علیه بهاریون تکرار نکنند، اما قطعا این اتهام زنی‌های بی پشتوانه برای دیگر فعالان سیاسی، مدنی و مطبوعاتی ایران تکرار خواهد شد.