آقای توکلی تا امروز کجا بودید؟

چکیده :آقای توکلی ای کاش آن روزها که روزنامه های مستقل و منتقد یکی پس از دیگری بدون طی مراحل قانونی توقیف می‌شدند و روزنامه نگارانشان بازداشت و خانه نشین به این بی‌قانونی ها اعتراض می کردید و خواستار اجرای قانون و اصول قانون اساسی می شدید تا امروز حرفتان باور پذیر...

کلمه – نرگس موستوفی: احمد توکلی در نامه‌ای خطاب به رییس قوه قضاییه نسبت به توقیف دو روزه کیهان اعتراض کرد. او این توقیف دو روزه توسط دادستانی را خلاف قانون خوانده و در این نامه با پیش کشیدن اصولی از قانون اساسی ورود شورای امنیت و اقدام دادستانی را خلاف قانون دانسته و در پایان از رییس قوه قضاییه خواسته “با مجموعه‌ای از راهکارهای منسجم و مطالعه شده، راه رشد رسانه‌ها را که آزادی بیشتر است هموار فرمایید.”

گویا آقای توکلی تا کنون در این کشور زندگی نکرده و ندیده و نشنیده که بارها و بارها روزنامه‌ها به همین شکل توقیف شدند. گویا ایشان فراموش کرده که چطور تعداد زیادی روزنامه و نشریه یک شبه به دستور قاضی مرتضوی توقیف شدند و طی این سالها چطور به دستور شورای امنیت و یا دادستانی و با امضای یک قاضی یک روزنامه نه برای دو روز که برای همیشه بسته شده است و حتی دادگاهی نیز برایش تشکیل نشده است. حال اینکه یک تنبیه دو روزه هست که بابت آن نیز حسین شریعتمداری طلبکار است و مشخص نیست از فردا چه خواهد کرد؟!

اما آقای توکلی شما تاکنون کجا بوده‌اید و چرا پیش از این نسبت به این بی قانونی‌ها اعتراض نکرده‌اید؟ چرا پیش از این به رییس قوه قضاییه نامه ننوشتید که “از اهم وظایف دستگاه قضایی، مصرح در اصل ۱۵۶ قانون اساسی «احیای حقوق عامه و گسترش عدل و آزادی‌های مشروع» است.” حال که این بی‌قانونی شامل روزنامه کیهان شده به یکباره یاد قانون وآزادی‌های مشروع در قانون اساسی افتاده‌اید؟

این روزها نه فقط احمد توکلی که بسیاری از چهره های سرشناس جریان اصول گرایی فریاد واقانونا سرداده‌اند، قانون گرا شده و نسبت به این توقیف دو روزه اعتراض دارند و آن را خلاف قانون خوانده‌اند. می‌نویسند که مطابق قانون باید به تخلفات یک روزنامه در دادگاه علنی و با حضور هیات منصفه رسیدگی شود و رویه در پیش گرفته شده غلط است. چه بسیار روزنامه‌هایی که در این سالها یک شبه توقیف شدند، آنهم نه با رای هیات نظارت بر مطبوعات که با امضای قاضی دادسرای رسانه، چه بسیار روزنامه نگاران و کادر فنی و خدمه‌ایی که به اراده‌ی یک قاضی بیکار شدند و خانه نشین؛ قانون در این سالها کجا بوده؟ کدام یک از این روزنامه‌ها در دادگاه علنی و با حضور هیات منصفه محاکمه شدند؟ کدام یک تا حضور دادگاه انتشارشان ادامه یافت و پس از محرض شدن جرم تعطیل شدند؟

وقتی که چشم بر قانون به دلیل منافع جناحی می‌بندید و حتی شادمانی می‌کنید از بسته شدن یک روزنامه‌ی منتقد که گناهی نداشته جز گفتن و نوشتن آنچه که شما نمی پسندید باید منتظر باشید تا یک روز نوبت خودتان نیز برسد.

آقای توکلی ای کاش آن روزها که روزنامه های مستقل و منتقد یکی پس از دیگری بدون طی مراحل قانونی توقیف می‌شدند و روزنامه نگارانشان بازداشت و خانه نشین به این بی‌قانونی ها اعتراض می کردید و خواستار اجرای قانون و اصول قانون اساسی می شدید تا امروز حرفتان باور پذیر شود.