سعید زیباکلام: آیا درست است که قوۀ قضاییه به‌نحوی کار کند که عموم مردم آن را مدافع دربار زر و زور و تزویر ببینند؟

چکیده :جناب آقای لاریجانی! چشم بر هم بگذاریم من و شما زیر خروارها خاک مدفونیم و باید پاسخگوی اعمال خود باشیم. می‌دانم بسیاری استهزاءآمیزانه خواهند گفت: چه دل خوش و قلب ساده‌لوحی! و چه انتظاری! اما این حقیر یک لاقبای بی‌کس و بی‌پشت‌وپناه و بی‌دارودسته، در قفای مولایم سیدالشهداء وظیفۀ الهی خود دانستم به رغم استهزای همۀ عالمیان، شما را انذار کنم و از قیامت و حساب و کتاب و عقاب...

کلمه – گروه خبر: سعید زیبا کلام فعال سیاسی اصول گرا در نامه‌ای انتقادآمیز خطاب به صادق آملی لاریجانی رییس قوه‌ی قضاییه نسبت به محاکمه‌ی چهار دانشجوی عضو “جنبش عدالت‌خواه دانشجویی” اعتراض کرد.

به گزارش کلمه،سلمان کدیور، دبیر اسبق جنبش عدالتخواه دانشجویی، حسین شهبازی زاده دبیر اسبق جنبش عدالتخواه دانشجویی، هادی مسعودی عضو اسبق شورای مرکزی جنبش عدالتخواه دانشجویی و مصطفی پورخسروانی دبیر مجمع دانشجویان عدالتخواه دانشگاه های شیراز چهار دانشجویی هستند که امروز در شیراز مورد محاکمه قرار خواهند گرفت.

زیبا کلام در این نامه خطاب به رییس قوه قضاییه با انتقاد از تمام جریانات سیاسی کشور که عدالت را فراموش کرده‌اند و چون  رجال دوران پهلوی کاخ نشین شده نوشت:  آن دربار که پیشتر دارای دو بازوی زر و زور بود به علت تعطیل ساختاری آن مقولۀ حیاتی بنیانی، و ورود گستردۀ حوزویان در عرصۀ قدرت، امروزه در هیئت ”دربار زر و زور و تزویر“ بسیار قدرتمندتر و زوال‌ناپذیرتر می‌نماید. مطمئنم شما می‌دانید که پادزهر ظهور و تنومندی هر چه بیشتر این شجرۀ مهلک و شومِ ضد اسلامی، چیزی جز احیای هر چه جدی‌تر و سریع‌تر مقولۀ حیات‌بخش امر به معروف و نهی از منکر نیست.

متن این نامه به شرح زیر است:

بسم ربّ الشهداء و الصّدیقین

ریاست محترم قوۀ قضاییه،
جناب آیهالله حاج شیخ صادق لاریجانی.

با سلام و آرزوی خدمت به ملت و عاقبت بخیری. حتماً مستحضرید که چهار نفر از شجاع‌ترین عدالتخواهان انقلابی، آقایان حسین شهبازی‌زاده، هادی مسعودی، سلمان کدیور و مصطفی پورخسروانی، روز سه‌شنبه ۲۵ مهرماه به اتهامات کلی و فراخی که می‌توان تقریباً کثیری از مردم و حتی رجال سیاسی را با آنها متهم کرد محاکمه می‌شوند. و به احتمال قوی جنابعالی به علت کثرت مشغله در عرصه‌های مختلف، در جریان رویدادهای مهمی که برای اکثریت ملت ایران بسیار مهم و تعیین‌کننده است قرار ندارید. آن رویدادها امروز در تمام عرصه‌ها ملت را به تدریج به بازنگری و ارزیابی نهادهای مختلف نظامِ مولود گام اول انقلاب واداشته است. از جملۀ مهم‌ترین آن نهادها، قوۀ تحت ریاست شماست.

جناب حاج شیخ صادق لاریجانی! بنده وظیفه خود می‌دانم مطالبی را از باب خیرخواهی دنیا و آخرت آن برادر دینی‌ام و به خاطر حفظ و حراست از انقلاب میهنم گوشزد کنم.

جناب آقای لاریجانی! به یمن و برکت ائتلاف فراگیر رجالی سیاسی، که خود را اصول‌گرا می‌نامند و معلوم نیست کدام اصول مورد گرایش آنهاست، و رجالی که خود را اصلاح‌طلب می‌نامند و معلوم نیست چه اموری را می‌خواهند اصلاح کنند، و رجالی که خود را اعتدالیون می‌نامند و هم چگونگی اعتدالشان و هم ثمرات اعتدال و تدابیرشان برای همگان آشکار شده است، امروزه شبکه‌ای از صاحبان قدرت و ثروت ظهور کرده که اجزاء آن در ساحات مختلف هم یکدیگر را برای کسب قدرت و ثروت بیشتر حمایت می‌کنند و هم هنگام مواقع نادرِ رسوایی و فضاحت به دفاع از یکدیگر می‌پردازند. این شبکه که طی سالیان متمادی به علت غفلت ساختاری فعالان سیاسی از مقولۀ حیاتی امر به معروف و نهی از منکر در عرصۀ اقتصادی-‌سیاسی و هم رفتار نابخردانه و بعضاً سرکوبگرانۀ اکثریت مسئولان و حکام نظام هر چه گسترده‌تر تقویم‌ و تحکیم شده است همان است که سابقاً در دوران رژیم استبدادی ستم‌شاهی ”دربار پهلوی“ خوانده می‌شد.

آن دربار که پیشتر دارای دو بازوی زر و زور بود به علت تعطیل ساختاری آن مقولۀ حیاتی بنیانی، و ورود گستردۀ حوزویان در عرصۀ قدرت، امروزه در هیئت ”دربار زر و زور و تزویر“ بسیار قدرتمندتر و زوال‌ناپذیرتر می‌نماید. مطمئنم شما می‌دانید که پادزهر ظهور و تنومندی هر چه بیشتر این شجرۀ مهلک و شومِ ضد اسلامی، چیزی جز احیای هر چه جدی‌تر و سریع‌تر مقولۀ حیات‌بخش امر به معروف و نهی از منکر نیست. مایه افتخار ملت ایران که نزدیک به پانزده سال است جوانان بصیر و غیوری بدون هیچ اتکایی به هیچ‌یک از مراجع و مراکز قدرت در این مرز و بوم به پاخاسته‌اند و آرمان بر خاک‌افتاده لیکن حیات‌بخش عدالت را در عرصۀ فسادستیزی و ظلم‌ستیزی سرِ دست گرفته‌اند. جوانان مذکور در صدر این نامه، از جمله بصیرترین و شجاع‌ترین اعضای جنبش عدالتخواهی ایران هستند، جوانانی که به علت نقد و رصد برخی از رفتارهای مقامات محلی استان فارس، از جمله نمایندۀ ولی فقیه، اینک چند صباحی است که در شرف محاکمه و محکومیت قرار دارند.

ریاست محترم قوه قضاییه! از سر شفقت و خیرخواهی تمام به جنابعالی می‌گویم محاکمه و محکومیت این جوانان قطعاً به صلاح شما، نظام، انقلاب، و میراث اعتقادی و فرهنگی این مرز و بوم نیست، که برعکس. بنده و امثال شما اگر کمی بصیرت و سلامت نفس داشته باشیم باید مستمراً این قبیل جوانان را به انحاء مختلف حمایت و تقویت کنیم. نه حضرات سیاستمدار حرّاف و حقه‌بازی که در نهادها و مناصب متعدد نظام منافقانه لانه کرده‌اند، که این جوانان بهترین و پاکباخته‌ترین سرمایه‌های این نظام و انقلابند.

حضرت آیهالله! نگویید آیهالله ایمانی عضو دربار نوین ایران نیستند. بنده نمیدانم و نمیگویم که هستند یا نیستند. اما اگر خطا و خلافی رخ داده چرا شما و دستگاه قضا سپر بلا شوید؟ بگذارید ایشان در عرصه عمومی به سوالات و اعتراضات انقلابیون عدالتخواه شخصا و علنا پاسخ بدهند. چه باکی دارید؟

حضرت آیهالله عزیز! آیا به‌نظر شما درست است که قوه قضاییه به‌نحوی کار کند که عموم مردم روی‌هم‌رفته آن را مدافع دربار زر و زور و تزویر ببینند؟ و آیا این رویه را به نفع انقلاب و اسلام می‌بینید؟

آقای لاریجانی! ای‌کاش قوانین اجازه می‌داد در صورت محکومیت این جوانان، مأموران شما مرا زیر دروازه قرآن شیراز در ملاء عام شلاق می‌زدند و به عوض آنها راهی سلول انفرادی و زندان می‌شدم. آخر شیخ جان! شما نمی‌دانید دارید چه می‌کنید، نه با این جوانان که با انقلاب و با اسلام و با امیرالمؤمنین! آری! با انقلاب و اسلام و امیرالمؤمنین! تصور شلاق‌خوردن در ملأ عام آن هم در زیر دروازۀ قرآن شیراز، و به‌خاطر انقلاب میهنم و برای عدالتخواهی، تمام اجزاء قلبم را به اهتزاز درمی‌آورد و در فضایی خاص شناور می‌کند! می‌فهمید چه می‌گویم؟

آیهالله عزیز! نباید آحاد مردم و به‌ویژه مصلحان عدالتخواهی چون این جوانان برومند را از شفقت بر خلق و حقگویی ترسانید. آنان شیعه امیرالمومنین هستند، تربیت‌شدۀ خانۀ گلین فاطمه. هیچ فکر کرده‌اید اگر موفق شوید دهان آنها را دوخته، سرکوب و منکوب و محبوس‌شان کنید از انقلاب اسلامی چه باقی می‌ماند؟

جناب آقای لاریجانی! نیک می‌دانم که می‌دانید این مناصب نباید بیشتر از نم عطسۀ بزی برای شما بیارزد. پس بیایید تا فرصت باقی است از مناصب‌تان برای احقاق حقی و ممانعت از ظلمی توشۀ آخرتی بیاندوزید.

جناب آقای لاریجانی! چشم بر هم بگذاریم من و شما زیر خروارها خاک مدفونیم و باید پاسخگوی اعمال خود باشیم. می‌دانم بسیاری استهزاءآمیزانه خواهند گفت: چه دل خوش و قلب ساده‌لوحی! و چه انتظاری! اما این حقیر یک لاقبای بی‌کس و بی‌پشت‌وپناه و بی‌دارودسته، در قفای مولایم سیدالشهداء وظیفۀ الهی خود دانستم به رغم استهزای همۀ عالمیان، شما را انذار کنم و از قیامت و حساب و کتاب و عقاب بترسانم.

هم‌دینم! اگر می‌توانید در جهت تخریب و تضعیف ”دربار نوین“ گام بردارید و اگر نمی‌توانید و خود را صادقاً و قلباً بخشی از آن دربار نمی‌دانید حیات و ممات خود را خشت و گِل کاخ‌های نفسانی دنیاطلبانی که عرصۀ سیاست را قبضه کرده‌اند نکنید. و اگر این هم برایتان میسر نیست، خیلی ساده، رها کنید! آری! به مکارانِ منافقِ مفتون و شیدای دنیا بسپارید و قلب خود را جلای الهی دهید! پرواز کنید!

آقای لاریجانی! نمی‌فهمیم استکبار،‌خارجی و داخلی ندارد؟ که مبارزه با استکبار داخلی هزاران بار صعب‌تر و ایمان‌طلب‌تر است؟ که استکبار داخلی نه تابلو دارد و نه ملت ایران را تروریست می‌خواند و نه علناً و لساناً تهدید می‌کند؟ که اکثراً رعایت‌کنندۀ تمام ظواهر دین و دیانت است و مبادی احکام؟ که برای ورود در ”دربار زرو زور و تزویر“ حاضر است هزار فوت و فن خلاف آشکار دین بکارگیرد؟ به راستی به نظر شما استکبار داخلی هزاران مرتبه از استکبار خارجی خطرناکتر و پیچیده‌تر نیست؟

جناب آقای لاریجانی! باور کنم که شما جریان نفاق ضد انقلاب نقابدار را در کسوت بسیاری از مناصب نمی‌بینید؟

هم‌کیشم! شاید سن شما در دهۀ پنجاه امکان این تجربه را از شما دریغ کرده باشد لیکن من به چشم خود دیده‌ام گه چگونه همه چیز همچون گلولۀ برفی به سرعت آب می‌شود!

برادرم! مگر می‌شود شما ندانید که تنها عدالت و رضایتمندی قلبی آحاد مردم است که ملاط ساختمان هر حکومتی است؟ و لابد نمی‌دانید که کثیری، اگر نه اکثریتی، سخت از بی‌عدالتی‌ها و مفسده‌ها و ظلم‌ها و حق‌کشی‌ها به ستوه آمده‌اند.

نکند بر این باور باشید که اگر تنی چند از افراد روی‌هم‌رفته خوشنام و خوش‌موقعیت و در لباس ممتاز روحانیت ذکر خیری از رویه‌های قوه قضاییه کنند احساس بی‌عدالتی و ظلم‌ها برطرف می‌شود؟

بارخدایا! آنچه بر قلبم جاری شد، برخلاف تمام مصالح این روزگار کثیفِ پرنفاقِ پرتزویر مکار بعضاً غدّار، بر زبان راندم و انذار کردم، هم خودم را و هم انسانی را که از ولی مقربت سیدالشهداء آموختم او را هم انذارپذیر و اصلاح‌پذیر بدانم و دعایش کنم، دعای رستگاری و عاقبت‌بخیری.

”ای دنیا! اف بر تو!“، که تو با ما چه نمی‌کنی! و چگونه ما را مفتون و مسحور ثروت و قدرت نمی‌کنی!

والصّلوه والسّلام علی نبّینا محمّد(ص) و الائمه الایمان و التقوی و الهدی و الفرقان

دوشنبه ۲۴/مهر/۱۳۹۶
سعید زیباکلام